Andvari - 01.01.1879, Blaðsíða 96

9*
Brjef frá Norvegi.
um þar syðra í Norvegi, en I.öberg segir frá, að
þessi „röi“ hafi annan lit norður á Finnmörku, gangi
þar úr sjónum í árnar og hittist svo stór, að vegi
allt að þvl 6 pd., er hann telur ,,merkilegt“. fað
er líklegt að þetta sje sá hinn sami er vjer köllum
sjóreyðitr eður sjóbirting.
Margs konar önnur fiskakyn finnast í stöðuvötn-
um i Norvegi, er jeg bæði sá á gripasafninu í Ber-
gen og Löberg einnig telur upp, en sem jeg leiði
hjá mjer að nefna, því þau munu flest óþekkt hjá
oss. Að eins ætla jeg að geta um geddttna (gedde),
sem til er í flestum stöðuvötnum í Norvegi og þykir
þar vera til lítils góðs, því hún heldur sig vel af öðr-
um fiskategundum og eyðir þeim, er mönnunum eru
til meiri nytsemdar en hún sjálf, af því að hún læt-
ur sjaldan ná sjer. Geddan er stærsti stöðuvatna-
fiskur í Norvegi — getur vegið allt að því 60 pd. —;
hún hefir fremur langan og hundstrýnis-myndaðan
haus. Hún veiðist ekki á öngul nema lifandi fiski
sje beitt, en góður fengur þykir hún þegar hún afi-
ast og mesta sælgæti.
Jeg heyrði einn Norðmann kalla föðurland sitt
hcimkynni fiskanna (fiskenes hjem), og má það til
sanns vegar færast, því þar er mikil mergð af yms-
um fiskakynum. En af þeim sem nefnd eru í þess-
um kafla fiskisögunnar, þá er líklega hartnær eins
auðugt hjá oss af heilagfiski, laxi og silungi, og
þessi þrjú fiskakyn veita líka landi voru margan
málsverð. Vjer stöndum naumast mikið á baki Norð-
mönnum að veiða fiska þessa ; en þó skal jeg geta
þess, að sá útbúnaður Norðmanna á lúðulóðum sín-
um, að halda önglinum frá botni með flotholti á
taumnum, er að líkindum eptirbreytnisverður, sjer i lagi
þess vegna, að beitan varðveitist þá fyrir marfló,
sem allvíða reytir hana af önglum á stuttum tíma,