Rauðir pennar - 01.01.1938, Blaðsíða 225
lokinni mun ég leitast við að sýna í stórum dráttum,
hvernig Sovétlýðveldin hafa varið fyrstu tuttugu árum
æfi sinnar.
1. Rússland keisaranna. Þetta ríki fór með stjórn
á landsvæði, sem náði frá Eystrasalti austur að Ivyrra-
Iiafi, frá Norðurísliafi suður að Svartaliafi, Kaspíhafi og
Afglianistan. Þessi lönd hyggðu hinir sundurleitustu
þjóðflokkar: Kússar, Finnar, Pólverjar, Gyðingar og
Þjóðverjar, Mongólar og Turkmenar, Armenar, Tatarar,
Kirgísar, Baskírar, Tsjúvakar, Mordvínar, Eskimóar,
Georgíumenn, Úkrainumenn, Usbekar, Tadsjúkar o. s.
frv., o. s. frv., auk tuga annarra þjóðflokka og þjóðernis-
hrota. Enginn vissi á þeim árum tölu þeirra. Rússneska
þjóðin var stærst. Iveisaraætt hennar og aðálsmenn fóru
með alræðisvald í þessu viðlenda ríki. Allar hinar þjóð-
irnar voru skattskyldar til fjárhirzlu keisarans. Þær voru
nýlenduþjóðir, sem átlu að greiða kostnaðinn af hinu
taumlausa svalli hinnar rússnesku aðalsmannaklíku.
Á þessu mikla landi voru liin fjölbreyttustu ræktunar-
skilyrði: Baðmull, liör og sillci, flestar tegundir korns,
ávextir og aldini, allt upp i appelsínur og sítrónur. Hinir
voldugustu skógar. Mikil vötn og höf auðug af fiski.
1 skauti jarðarinnar ógrynni járns og dýrra málma,
víðáttumikil kolasvæði og auðugustu olíulindir heims-
ins. Grádýrin reikuðu í milljónatali um hinar endalausu
hjarnbreiður norðursins, en hinar lagðprúðu karakúl-
hjarðir gengu sjálfala allt árið i suðri.
Stóðu þá ekki allir atvinnuvegir í hlóma í þessu nægt-
anna landi? Nei, svo var ekki. Aðalþjóðin, Rússar, bjó
við lénskipulag í stjórnar og framleiðsluháttum. Aðal-
atvinnuvegir voru akuryrkja og skógarhögg. Kola- og
járnnám var nokkuð, en mest í liöndum erlendra auð-
félaga, sömuleiðis olíuvinnslan. Mestallar jarðeignir voru
225