Vikan - 21.10.1993, Síða 41

VIÐSKIPTAKORT LESENDA VIKUNNAR:
nokkrar krónur, góöa frú. Ég
hef ekki smakkað vott eöa
þurrt í marga daga.“
Það var enginn góðgerðar-
engill sem opnað hafði dyrnar
heldur orðlögö skessa og hún
sagði:
„Ef þér hypjið yður ekki burt
samstundis kalla ég á mann-
inn minn!“
„Hann er ekki heirna," sagði
betlarinn.
„Hvað eigið þér við?“ sagði
konan dáiítið óviss.
„Nei, hann er ekki heima,“
sagði betlarinn. „Maður, sem
hefir kvænst konu af yðar teg-
und, er ekki heima nema á
matmálstímum."
Héraðslæknir, búsettur í kaup-
staö á Norðurlandi, var fyrir
nokkrum árum kærður fyrir ölvun
við akstur. Sýslumaðurinn átti úr
vöndu að ráða þar sem lögin
mæltu svo fyrir að læknirinn
skyldi sviptur ökuieyfi í langan
tíma en hins vegar lá í augum
uppi að það gat verið mjög
bagalegt að hann mætti ekki
hreyfa bíl til að vitja sjúklinga tii
sveita. Úrskurður sýslumanns
var þessi: „Ég get ómögulega
dæmt ökuieyfið af héraðslæknin-
um í mínu umdæmi en ef þér
akið fullur út úr lögsagnarum-
dæminu þá er það á yðar ábyrgð
en ekki mína."
Maður nokkur kom heldur seint
í matarboð og voru allir sestir
er hann snaraðist inn í borðsal-
inn. Það glaðnaði heldur yfir
honum er honum var vísað til
sætis við hliðina á sjálfri hús-
freyjunni. Fyrir framan þau var
stórt fat með ilmandi, steiktri
gæs. í gleði sinni yfir þessu
öllu sagði gesturinn himinlif-
andi og leit á húsmóðurina.
„Ég er bærilega settur hérna -
að vera hérna alveg hjá gæs-
inni, þeirri steiktu á ég við.“
Frú Jones sá að eiginmaðurinn
var að pakka niður í ferðatösku
og spurði hvert hann væri að
fara. „Til Chicago," svaraði bóndi
hennar þrjóskulega. „Ég las í
blöðunum að svo lítið væri um
karlmenn þar að konurnar borg-
uðu fimm dali fyrir hvert skipti.“
„Taktu nú sönsum," sagði frú-
in. „Geturðu lifað á tíu dölum á
mánuði?“
Uppburðalaus biðill: „Ég hef
verið ástfanginn af dóttur þinni
í sex ár.“
Hvatvis faöir: „Nú, og hvað
viltu?“
„Ég vil auövitað giftast
henni.“
„Nú. Ég hélt kannski að þú
ætlaðir að fara að biðja um eft-
irlaun.“
- Hvernig heldurðu að tveir
broddgeltir elskist?
- Áreiðanlega mjög varlega!
Aðalgallinn á ungu kynslóðinni
er sá að við erum svo mörg
sem ekki teljumst lengur til
hennar.
Hann var að útskýra fyrir konunni
sinni ýmis torskilin hagfræðileg
orðatiltæki, svo sem greiðslujöfn-
uð, fjárfestingu, verðbólgu, for-
vexti og svo framvegis og hvernig
leysa mætti hin ýmsu fjárhags-
vandamál þjóðarinnar.
„Það er ótrúlegt,“ sagði hún að
lokum, „að nokkur skuli geta vitað
svona mikið um peninga en samt
átt svona lítið af þeim sjálfur."
Laglegur, ungur hjúkrunar-
nemi hafði verið trúlofaður
ungum lækni en nú var slitnaö
upp úr trúlofuninni og hjúkrun-
arneminn var að segja vinkonu
sinni frá því.
„Guð, hvað segiröu?" sagði
vinkonan dolfallin. „Heimtaði
hann aftur allar gjafirnar sem
hann hafið gefið þér?“
„Já, og ekki nóg meö það,“
sagði hjúkrunarneminn. „Hann
sendi mér líka reikning fyrir 36
vitjanir!“ -
Er ekki kominn
tími til að fá sér?
■ Andlitsbaö - L/nn/ð úr
Repéchage snyrtivörum
■ HúÖhreinsun
■ Handsnyrtingu
■ Fótsnyrtingu
■ Vaxmeðferð eða litun
BORGARKRINGLUNNI • S: 685535
LJOSMYNDUN
Listhúsinu Laugardal
AUGLÝSINGA- OG IÐNAÐARLJÓSMYNDUN
hársnyrtistofan
PART
Gnoðarvogi 44-46 • 104 Reykjavík
sími: 39990
Elín Jónsdóttir, hárgreiðslumeistari,
Ásta K. Árnadóttir. Elva B. Ævarsdóttir,
Halla R. Ólafsdóttir.
HÁRSNYRTISTOFAN
GRANDAVEGI 47 (þ 62 61 62
RAKARA- dc HÁRqRE/ÐSLMSTVFA
HVERFISGÖTU 62 • 101 REYKJAVlK
21.TBL. 1993 VIKAN 41
SKOP