Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1915, Page 40

num æfískeiðum hefir liann haft þessa sambræður sína til
þess að koma fyrirætlunum sínum í framkvæmd. En nú tekur
hann að heyra hina ómblíðu og hvíslandi rödd innra með
sjálfum sér, er segir: »Alt, sem þú gerðir þessum minstu
hræðrum mínum, það hefir þú mér gert«. Og þá sér liann hin
biðjandi augu Krists horfa á sig í örvæntingarfullu augnaráði
hins hungraða manns; liann sér hin hiðjandi lár Meistarans
hrynja af augum liinnar harmþrungnu konu, og í andvörpum
og ekka hinna munaðarlausu barna heyrir liann óminn af
orðum Krists: »Lálið börnin ti) mín koma«. Örvinglaður og
óttasleginn hylur liann auglil sill og ákallar liann, scm er
ímynd liins krossfesia einstaklingseðlis, og biður: »Tak þú
allan þann styrk, sem eg liefi hlolið í baráttunni, og láttu
liann verða öðrum til hjálpar. í fávizku minni hefi eg syndgað
gegn hræðrum mínum; en nú vil eg reyna af fremsta megni
að hæta fyrir yfirsjónir mínar og ganga í þjónuslu kærleikans
og vísdómsins«.
Vér sjáum, að takmark einslaklingsins er: að vinna öðrurn,
að beita öllum kröflum sínum og liæfileikum til lijálpar þeim,
sem eru hjálpar þurfar.
Atvinnustyrjöldin líður undir lok, þegar samvinna kemur í
slaðinn fyrir samkepni; stríð og blóðsúthellingar hverfa úr
sögunni, þegar rétllæti og gerðardómar skera úr þrætumálum
{)jóðanna, en ekki fallhyssur þeirra né byssustingir. Almenn
samtök góðra manna og kvenna verða lil þess að efla heill
og liamingju þjóðanna og bæla úr höli þeirra. Og þróttur og
hæfileikar einstaklingsins, er um eitt skeið kúgaði og undirok-
aði aðra, verður máttur sá, er hefur þá upp og fram á leið lil
frelsis og fullkomnunar.
Þá er Kristur, hinn mikli vísdóms og kærleiks meislari,
kemur aflur til jarðarinnar, mun hann fullkomna það verk,
40