Jólablað félagsins Stjarnan í austri. - 24.12.1915, Síða 50

ast si og æ við að finna sem mest til að setja úl á aðra. Og
þeir gera sér fæstir grein fyrir því, hversu mikið tjón þeir
vinna sér og öðrum með því. Hvarvetna gengur ámæli og
bakmælgi mann frá manni. Og ef vér vilduin rannsaka af-
leiðingarnar af því, mundum vér komast að raun um, að þær
eru bæði miklar og illar. I’að skiftir engu, hvorl nokkur fótur
er fyrir því, sem sagt er, hvorl sem lieldur er, getur óhróður
að eins gert ilt eitt, og einkum vegna þess, að menn fara
þegar að liugsa um hið illa, er þeir hyggja í fari annars og
vekja jafnframt atliygli annara manna á því, er að öðrum
kosti hefði aldrei dotlið slíkt í liug.
Vér skulum gera ráð fyrir að sá, sem heíir orðið bakmælgi
þeirra að bráð, sé sakaður um afbr)7ði. Þegar i stað sendir
fjöldi manns hugsanaslraum yfir vesalings manninn — ltugs-
anaslraum, sent getur orðið til þess að auka þenrtan galla hjá
honum; því að það segir sig sjálft, að liaíi maðurinn nokkra
vitund af afbrýði, þá getur hann ekki slaðisl þennan slraum.
Og sé nú aftur á móti enginn ílugufótur fyrir þessu ámæli,
liafa þeir, sem mest og hezt unnu að því að útbreiða það,
gert silt til að innræla honum afbrýðissemi.
Hugsaðu eins mikið um vini þína og þér er unt, en að eins
um kosli þeirra. Með þvi tekst þér smám sarnan að gera þá
að betri mönnum, auk þess sem þér er það sjálfum fyrir
beztu. En ef þú kemst ekki hjá þvi að sjá og viðurkenna eitt-
hvað ilt í fari vinar þíns, þá varast þú að láta hugann dvelja
við það lil lengdar; hugsaðu aftur á móti um hinar gagnslæðu
dygðir, er þú vilt glæða hjá honum. Ef vinur þinn er t. d.
niskur og kaldlyndur, verður þú að forðast áð hafa orð á því
eða jafnvel liugsa um þessa ókosti lians, að öðrum kosti
sendir þú honum þá sendingu, er gerir hann enn þá verri en
50