Kirkjuritið - 01.06.1957, Blaðsíða 39

ÆFI JESÚ
277
enga tillmeigingu til að dæma Jesú og sendir hann því Heródesi Anti-
pasi, er hann fréttir, að Jesús er Galílei. Á síðustu páskum hafði Pílatus
umsvifalaust tekið af lífi nokkra uppreisnarmenn frá Galileu. En þá
var Sejanus enn á lífi, og Pílatus þurfti ekki að taka meira tillit til Heró-
desar Antipasar en hann sjálfur vildi. Nú þurfti hann aftur á móti að
eiga hann að vini.
Heródes hafði fyrir sitt leyti gjarnan viljað sjá Jesú gjöra krafta-
verka. En Jesú neitar. Og því er hann sendur aftur í háðungarflík tíl
Pílatusar. En Pílatus er enn alls ófús til að dæma Jesú — hvaða for-
sendur á hann að skrifa fyrir dóminum? Þá sýnir Kaifas, að hann er
enn vaxinn því að knýja réttarhöldin áfram. Tíminn er naumur. Aftaka
Jesú verður að eiga sér stað um það leyti, sem allir Gyðingamir em
önnum kafnir við það að undirbúa páskahátíðina, svo að friður geti haldizt
i borginni. Hann grípur þess vegna til pólitískra hótana og ber birgður
á það, að Pílatus sé vinur keisarans. Þá verður Pílatus hræddur. Hann
vissi, hvað við lá fyrir háttsettan embættismann, ef hann brást því tign-
arheiti. Hann vildi ekki eiga undir því, að hanm yrði kærður fyrir það.
í Róm að halda hlífiskildi yfir pólitískum uppreisnarmanni. Yfirleitt var
tíminn óheppilegur til þess, að Róm hæfi rannsókn á embættisferli hans.
Fyrir því lét Pílatus undan. En háð sitt lét hann koma fram ótvírætt
1 yfirslcriftinni á krossinum: Jesús frá Nazaret, konungur Gyðinga. Líka
var það háð gegn Kaifasi, að hann leyfði greftran Jesú í virðulegri gröf,
en lét ekki jarðsetja hann í grafreit glæpamanna.
Nú getur krossfesting farið fram. Um hádegi. Tignar konur Jerúsalem
bjuggu samkvæmt fomri venju deyfandi drykk, sem var boðinn dauða-
dæmdum fyrir aftökuna. Jesús hafnar drykknum. Síðan taka hermenn-
irnir til starfa. Undir krossi Jesú hugðist æðsti presturinn enn eiga mik-
ilvægu hlutverki að gegna. Ef Jesús iðraðist og bæri fram játning sína,
þá gæti liann boðið Jesú syndafyrirgefningu, og Jesús myndi þá deyja
sáluhjálplegum dauða í augum ísraelsmanna. Jesús nefnir ekkert slíkt.
Æðsti presturinn bíður árangurslaust. En eftir nokkra stund verður hann
asamt öðram andlegum leiðtogum Gyðinga að halda frá aftökustaðnum
musterisþjónustunnar. Hún hefst um miðmunda, þar eð páskahá-
tíðina bera upp á hvíldardag.
Jesús biður hinna gömlu bæna ísraels. Upphafsorðin á 22. sálmi:
„Guð minn, Guð minn, hví hefir þú yfirgefið mig“ merkja það, að Jesús
l'efir farið með allan sálminn, en niðurlag hans er fagnaðarrík lofgjörð.
^ð líkindum hefir Jesús dáið meðan helgiorðin í 118. sálmi hljómuðu frá
musterinu: