Fríkirkjan - 01.05.1899, Blaðsíða 8
72
uv 30. dag maímánaðav 1416, og dó övugguv og glaöuv eins
og Húss, og vav ösku hans einnig fleygt í Rín.
Síðustu ovð Hievonýmusav vovu: „Almáttugi íaðiv, vevtu
mév náðuguv og fyvivgefðu mév syndiv mínav, því þú veizt að
eg hef ávallt elskað sannleika þinn.“
[Nord. Conv. Lex.; den St. Stríd.]
Leo páfi XIII.
Þegav „Fvíkivkjan" í þetta skifti fæviv lesendum sinum
mynd af páfanum, sem nú ev uppi, þá ev það alls ekki af því
að hún vilji leiða lesenduv sína í faðm Rómakh'kjunnav; en
hún álítuv að mövgum muni þykja fvóðlegt að sjá mynd af
þeim manni, sem á vovurn tímum hefiv meiva vald í kivkju-
legu tilliti en nokkuv annav maðuv, ekki einungis í sinni eigin
kivkju, helduv líka — þótt sovglegt sé — i sumum kivkju-
deildum, sem nefnast. „mótmælandi", af því að þeiv einu sinni
vóvu Rómaveldinu með öllu andstæðiv.
Leo XIII., eða eins og hann eiginlega heitiv Gioachimo
Pecci, evfædduv þann 2. mavz 1810. Pvestuv vavð hann 1837,
kavdínál (in peito) 1846 og páfi 20. febv. 1878. Bæði af vin-
um og óvinum ev hann álitinn heiðuvsmaðuv, lifevni hans ólast-
anlegt og hin fvamúvskavandi stjóvnsemi hans öllum kunnug.
Siðan stjóvnavbyltinguna fvönsku leið, sem að svo miklu leyti
hnekkti valdi páfastólsins, hefiv það vevið mavk og mið páf-
anna að auka og styvkja þetta veldi. Leo XIII. hefiv einna
mest unnið að þessu og fvernuv öðvum páfum hefiv honum
heppnast að auka álit Rómakivkjunnav og páfastólsins. Pegav
Leo þann 31. des. 1887 hélt 50 áva afmæli sitt sem pvest.uv,
kom það svo kvöftuglega í ijós, að hann sjálfan fuvðaði á því.
Næstum alliv konungav og þjóðhöfðingjav tóku þátt í að sýna
honum heiðui' og lotning. Fvá þeim tíma hefiv hann sent út
hvevt umbuvðavbvéfið (encyklika) á fætuv öðvu til ýmsva kvist-
inna tvúflokka með áskovun um að viðuvkenna páfaveldið
og sameinast í „hinni einu sáluhjálplegu kaþólsku kirkju",
eins og kaþólskiv komast að ovði.