Sjómannadagsblaðið - 01.06.1990, Side 37

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
35
ÞEIR LEYNA Á SÉR HAGYRÐINGARNIR
að er ekki mikið sem Sjó-
mannadagsblaðinu berst að
af ljóðum ortum af sjómönn-
um, en svo varð nú, og það er greini-
lega hagur maður, sem yrkir.
Efni ljóðsins á ekki að geta sært
neina pólitíska samvizku lengur,
blaðið kemur ekki út fyrr en eftir
kosningar, og ljóðið þá ekkert inn-
legg í kosningabaráttuna, enda ekki
vitað um neinn flokk, sem ekki sam-
þykkir allt sem í kvæðinu stendur.
Þeir sem um er ort hafa játað yfir-
sjónir sínar og segjast frelsaðir frá
sinni villu.
Kvæðið er saga öllum kunn færð í
ljóðform.
Höfundur, Sveinn Jónsson segist
vera vélstjóri og aðdáandi fornrar
ljóðhefðar og greinilega Passíusálma
séra Hallgríms. Síðan á dögum Sig-
urðar Zetu í Speglinum hefur ekki
svo gott skopkvæði verið ort í Pass-
íusálmastíl.
Sveinn Jónsson:
GLASNOST OG PERESTROJKA A BYLTINGARAFMÆLI1989
í.
Afmælis grátt er gaman
grimmt fyrir okkur hér,
mál haltir syrgjum saman
sjöunda nóvember.
Hugsjóna-blindu bölið
beyskasta reyndist ölið
því miður, þér og mér.
2.
Marxista þróast þekking
þar um margt skrifað stár
mikið sú mældist blekking
mann-skæð rúm sjötíu ár.
Hugsjóna-sælu ríkið
satanshrynur í díkið
seyðir fram svita og tár.
3.
Þótt einhver móti mæli
marxista völdum þar
geðveikra gisti hæli
eða gúlagið sendur var.
„Morgunblaðs lýgin ljóta“
lofs reyndist verð og njóta
vaxandi virðingar.
4.
Við margir vissum betur
vesælir þögðum þó
seldum vort sálar tetur
samtryggð í flokknum bjó.
Upp sáum röðul renna
rauða — dýrkuðum penna.
Heilagt orð úr þeim fló.
5.
Af „kom-intern“ áróðri að austan
íslensk þjóð blekkjast tók
tifað rauða tuskan
tilbeiðslu á Stalín jók.
Margur í þessu landi
mátti vart halda hlandi
af aðdáun um þann hrók.
6.
Á hendur við fólum honum
hagsæld vora á jörð
hérlendum sovét sonum
um sál okkar stóð hann vörð.
Önd okkar mun aldrei skeika,
við afklæddumst persónu leika
sem alræðis auðsveip hjörð.
7.
Austantjalds úti í löndum
átökin gjörðust brátt
stjórnvalda brýst úr böndum
bú-lið í frelsis átt.
Þoldu ei lengur að þrauka
þjóðir og Perestrauka
opnaði allt á gátt.
8.
Næstum því sér hver sála
sig illa hittir hvar
andlegan eftir-mála
og uppgjör þarf fortíðar.
Ýmsir hafa þrætt þrisvar
þá haninn aðeins tvisvar
galar til glötunar.
9.
Ráðvillt og rúið trúnni
reikar vort hækjulið
enginn karl er í brúnni
upp urin flest öll mið,
sem þótti fengsæl forðum
með faglegum slag-orðum,
okkar að sovét sið.
10.
Svöl ertu sjávar drífa
siglt höfum við í strand
upp skulum kjölinn klífa
og kröflum okkur í land.
Riðinn verður hver raftur.
við rauðliðar göngum aftur
brátt þegar bíðum grand.
11.
Öll okkar mæðu muggan
magnast og því fer ver
en gómsæt er gamla tuggan
„Gegn íhaldi fylkjum vér“.
Rauðliðar rúnir æru
reyna skal nýja gæru
á vettvangi vænlegt er.
12.
Uppgjör og fortíð flýjum
færum oss til um spönn
nú á vettvangi nýjum
þá nálgast fer kosning sönn.
Upp hefjum raust-ó-rýra
í rökkrinu kviknar týra
vefjist ei tunga um tönn.
Höfundur er vélstjóri og aðdáandi
fornrar ljóðahefðar.