Sjómannadagsblaðið

Volume

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1990, Page 75

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1990, Page 75
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 73 fjölskyldum þeirra. Þar er samhugur- inn mikill og engar guðsþjónustur á ég sterkari og kærari í minningunni en einmitt þessar. Það er ekki það, sem sagt er, sem gerir útslagið heldur hinn sterki samhugur og lotning fyrir skaparanum, sem þar ríkir. Þessar stundir eiga sér undirtón þeirrar sögu sem sjómennskan hér við land hefur skráð. Þetta er saga átaka, áræðni og aflasældar. Einnig er þar skráð saga ógæfta og afla- brests. En að baki þessu öllu er meitluð í undirvitund okkar saga þeirra atburða, sem vekja með okkur sárar tilfinningar. Saga ósigra í bar- áttu við Ægi konung, saga slysa og óhappa. Sú saga er skráð en hún er sjó- mönnum ekki töm til umræðu, því hún vekur með þeim minningar um vinina sem horfið hafa. Engu að síður er hún þeim ofar- lega í huga. og í dag á 50 ára afmæli sjómannadagsins á Akureyri þá hef- ur verið afhjúpaður minnisvarði um drukknaða og týnda. Minnisvarði, sem er verk sjómanna, útgerðar- manna og fjölskyldna þeirra. Oft hefur verið talað um slíkan varða en ekki orðið úr fyrr en nú og minning vina sem hurfu í hörmuleg- um slysum voru hvati þessa verks. Einn fyrir alla, allir fyrir einn, þannig stendur þessi varði. Þannig mun hann tala í látleysi sínu og minna okkur um leið á þá, sem geng- ið hafa á vit þeirrar eilífðar sem Guð einn getur gefið. Minnisvarðinn segir frá trú, von og kærleika. Trúnni í því að hann bendir til himins, voninni, sem táknuð er í ankerinu og kærleikanum í orðum Jesú, sem þar standa: „Ég er uppris- an og lífið. Sá, sem trúir á mig mun lifa þótt hann deyi“. Efni varðans er bjargið, tákn um þann grundvöll kristinnar kirkju, sem hún er reist á. A slíkum stundum fer ekki hjá því, að sæki á hugann myndir og minning- ar þeirra hetja og drengskapar- manna, sem búin hefur verið hvíla í hinni votu gröf. Sú vitund minnir okkur á hættur hafsins og eðli sjómannastarfsins. Að eiga sitt starf í baráttu við það afl, sem enginn mannlegur máttur ræður kallar í senn á innri styrk og æðru- leysi þess, sem sjómennskuna velur. Það er auðvelt fyrir okkur land- krabbana að horfa á skipin sigla slétt- an sjó og sjá þau aftur sigla inn hlaðin auðæfum hafsins og öfundast út í af- komu sjómannanna. En við sleppum svo mörgu, sem snertir tilfinningar, fjölskyldu og starfsskilyrði. Ef við í einlægni skoðum starf sjómannsins, þá mun hver Islendingur, sem það gerir taka ofan fyrir íslenskri sjó- mannastétt. í þeirra starfi liggur grundvöllur þjóðhagslegrar afkomu okkar og þar er einnig fólginn undir- tónn þeirrar lífsjátningar, sem felst í kristinni trú. Þetta vitum við og þess vegna fögnum við og gleðjumst og gerum sjómannadaginn að hátíðardegi. Við viljum sýna samhug, sýna skilning og biðja með og fyrir sjómönnum og fjölskyldum þeirra. Biðja þess að blessun Guðs megi fylgja þeim, biðja þess, að okkur megi ljós vera ábyrgð okkar í sköpunarverkinu, biðja þess að blessun megi fylgja minningu þeirra, sem sérstaklega er minnst á þessum degi og vaka yfir fjölskyldum þeirra. Þannig göngum við saman mót nýjum degi, sem ein stór fjölskylda, fjölskylda Guðs í þeirri kirkju, sem hann hefur gefið okkur til blessunar. Minnisvarði gerður af steinsteypu Sig- urðar Egilssonar. Guð blessi íslenska sjómenn og fjöl- skyldur þeirra og gefi þeim og okkur öllum gleðilegan og bjartan hátíðar- dag. RÆÐA ÞORSTEINS VILHELMSSONAR SKIPSTJÓRA ennan sama sunnudag steig Þorsteinn Vilhelmsson, skip- stjóri einnig í prédikunarstól Glerárkirkju og hélt Sjómannadags- ræðuna fyrir hönd stéttar sinnar. Sú ræða á erindi á prent. Þorsteinn ræddi um guðstrú sjó- manna, sem væri miklu ríkari með stéttinni í hljóði en í orði. Þá minnti hann á ábyrgð sjómanna á Sjó- mannadaginn, og á þann algilda sannleika, sem gilti um Sjómanna- dagshaldið, eins og einstaklinga, að sá sem ekki ber virðingu fyrir sjálfum sér, hlýtur ekki virðingu annarra. Ef sjómenn bera ekki virðingu fyrir Degi sínum, með því að fjöl- menna og gera veg Dagsins sem mestan, hljóti virðing almennings og athygli einnig að minnka. Með Sjó- mannadeginum, sem lögskipuðum frídegi, segir Þorsteinn, að sjómönn- um gefist tækifæri til að auka veg Sjómannadagsins. „Góðir kirkjugestir, ég vil byrja á því, að óska ykkur öllum gleðilegrar hátíðar. Sérstaklega vil ég óska sjó- mönnum og fjölskyldum þeirra til hamingju með daginn.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Sjómannadagsblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.