Eimreiðin - 01.05.1965, Blaðsíða 81

EIMREIÐIN
185
.S'1,;i1 ilaútg;ifíi síra Jóns í Möðrufelli er einstætt afrek, eigi sízt þegar
J11 a<'1 er við aðstæður allar. En með henni kveikti hann skært og tíma-
ært 1 Guðs kirkju úti hér. Ef til vill væri ekki úr vegi, að gefa þess-
3ri s,')r,nerku starfsemi, sem liófst fyrir réttum 150 árum, þá yfirskrift,
SCIn sira Jón hefur sjálfur að fyrirsögn á einu fegursta og innilegasta smá-
Ul Slnu: »Ljósið í myrkrunum“. — Mætti það ljós lýsa landi og þjóð „á
Ult an ^uðs náð lætur vort láð lýði og byggðunt halda.“
ÞaS var nótt eina
ð samborgara vorn, Jóel Jóelsson,
leymdi eftirfarandi draum: —
^ onum þótti til sín korna mað-
1 1 búningi slökkviliðsmanna og
n<llpa sig svofelldum orðum:
#~~ Lg er sendur til þfni, Jóel
' °e sson> til þess að aðvara þig og
æra Þér til hjálpar, ef hættu ber
ao höndum.
Slökkviliðsmaður, - ertu frá
sl°kkviliðinu?
Eln ég.er frá sl°kkviliðinu. -
uiinn liggur allsstaðar í leyni.
i1111 §etur brotist út, þegar
nilSt varlr> en við slökkviliðs-
f eJJn höfum ýmis ráð, til þess að
u r ast duldar og yfirvofandi hætt-
að‘to8 ml’naV10'1 J<ÍelSSO"' 1>l88j“
tvaTasíJh,'5 Vil ée Þakksamlega.
m A ha skaltu fylgja mér og koma
]■.* ,lllei 1 skrifstofu mína í slökkvi-
hðsbyggingunni.
inu Cl fylgir svo slökkviliðsmann-
m °g kemur með honum inn í
Smásaga
eftir
Gunnar M. Magnúss
rúmgóða skrifstofu. Þar á veggj-
um eru ljósmyndir og málverk.
Slökkviliðsmaðurinn gengur að
einni myndinni, — það er mynd at
kvenmanni, — og hann leggur aðra
hönd sína yfir andlit konunnar.