Búnaðarrit - 01.01.1937, Page 63
BUNAÐARRIT
43
Aíhyglisvert er hve gulrætur þróast þarna vel við
ylinn. Þær eru, sökum mikils bætiefnainnihalds, ein
hollasta og bezta matjurtin og auk þess ljúffeng. Að
vísu geta gulrætur vaxið vel og gefið góða uppskeru
í kaldri jörð, víða á Iandinu, en það munar stórum
hve þær þroskast fyrr og betur við hlýjuna. Var gott
tækifæri til að athuga það hér, því annar endi gul-
rótarbeðanna var á kaldri jörð, en hinn á hlýrri. Var
hægt að fara að nota gulræturnar úr hlýju jörðinni
fyrir miðjan júlí, en ekki úr þeirri köldu fyrr en fyrst
í septemlier. Þó gegnir meiri furðu hve mikla uppskeru
gulrætur geta gefið, því þær geta staðið þétt í röðun-
um. Til athugunar tók ég upp gulrætur af 10 fer-
metrum á heitu landi og jafnstóru svæði á köldu. Af
þessum 10 ferm. fengust 84,5 kg. við jarðhitann, en
65 kg. af kalda hlettinum. Þetta eru tölur, sem jarð-
ræktarmenn þyrftu að athuga. Af gulrótum er flutt
þó nokkuð til landsins, til neyzlu, aðallega í lcaup-
stöðum, og þær seldar þar allháu verði. Ef þeir sem
ráða yfir heitri jörð vildu athuga þennan möguleika,
sem ræktun gulrótna býður, rnætti sennilega taka fyrir
allan innflutning. Það munar líka um það srnáa. Og af
uppskerumagninu má sjá, að vel væri kleift að selja
þær svo lágu verði að fjöldinn gæti keypt og notað
þessa ágætu jurt, sem stendur gulrófum miklu framar,
að þeim ólöstuðum. En vandvirkni og „nostur“ þarf
meiri við ræktun gulróta, en við ræktun rófna og
kartaflna.
Þá hafa og verið reyndar nokkrar aðrar jurtir, sem
mér er ekki kunnugt um að ræktaðar hafi verið hér
áður, eins og t. d. Skorzónerrót, Pastinak og Persille-
rætur og hafa þær þrifzt í hinum hlýja jarðvegi. En
ekki geta þær talist þýðingarmiklar matjurtir, þó þær
að vísu auki fjölbreytnina á borði. Kryddjurtin „Dild“
Anetum graveolens getur líka þroskast.
Eftirtektarverðust af þessum nýju jurtuni, sein rækt-