Búnaðarrit - 01.01.1937, Page 217
B U N A Ð A R R 1 T
197
l'ram svohljóðandi tillðgu, ásamt greinargerð, sem var
samþykk með 12 samhlj. atkv.
„Búnaðarþingið felur stjórn Búnaðarfélags íslands
að fá rannsakað hversu öflun íslenzkra fjallagrasa
myndi reynazt kostnaðarsöm á ýmsum stöðum, og
hvaða verð myndi mega takast að fá fyrir þau, innan-
lands og utan.“
Greinargerð :
Fjárhagsnefnd hefir haft til athugunar erindi Chr.
Fr. Nielsens til Búnaðarfélags íslands, dags. 20. nóv.
f. á., þar sem hann leitar fjárhagslegs stuðnings Bún-
aðarfélagsins til þess að gera fjallagrös að góðri tekju-
grein, með útflutningi, hæði í nýrri teblöndu og sem
scrstakri útflutningsvöru.
Nefndin telur, að of mikið tómlæti hal'i átt sér stað í
því, að hagnýta íslenzk fjallagrös og greiða sölumögu-
leika þeirra og sé þetta mál því athyglisvert.
Eins og kunnugt er voru fjallagrös áður mikið notuð
lil manneldis hér á landi. Allir vita, að þau eru mjög
auðug af hollum næringarefnum. En hestburður (100
kg) var áður fyrr látinn gilda móti 1 mjöltunnu, enda
er næringargildi fjallagrasa —■ -samkv. efnarannsókn-
um — ámóta og heztu korntegunda.
Um nokkra áratugi hefir mjög lítið verið unnið að
grasatekju. Heiðalöndin hafa því fengið góða hvíld, og
má því vænta, að þar sé víða mikil auðlegð grasa og
gott til fanga. Islendingar hafa nú að vísu, að mestu,
týnt niður að horða fjallagrös, en fullvissan um nær-
ingarríka og ljúffenga, holla og heimatekna fæðu ætti
fljótt að geta kippt því aftur í lag. Enda ,er matreiðsla
nú fjölbreyttari en áður og mætti því einnig hai'a
meiri tilbreytni í meðferð grasanna. Það er að vísu
1 íklegt, að grösin reyndust nokkuð dýr fæða, ef öflun
þeirra væri miðuð við venjulegan kauptaxta. En bæði
er það, að fólk til sveita verður oft að láta sér nægja