Valur 25 ára - 11.05.1936, Blaðsíða 9

1911—1936
VALUR 25 ÁRA
9
Fyrstu sigurvegarar Vals, II. fl. 1919.
Friðriks Friðrikssonar, var að
matast við eldhúsborðið á 1. hæð
hússins, vissi hann ekki fyrri til
en knöttur þeirra kom þjótandi
gegnum gluggann og glerbrotun-
um rigndi yfir matinn.
Þessir leikir piltanna í UD voru
upphaflega einungis óskipuleg
dægrastytting. Þar var engin sér-
stök hlutverkaskipting, enda var
lítið svigrúm i portinu bak við
félagshúsið. Reyndi þvi hver og
einn að spyrna knettinum af sem
mestum ákafa eitthvað út i loft-
ið, og aðalárangurinn voru rúðu-
spellin, sem áður er getið.
En brátt rak að því, að portið
varð drengjunum of þröngur leik-
vangur. Þá var haldið út á Mel-
ana, þangað, sem reykvískir
knattspyrnumenn hafa jafnan
síðan farið til þess að stunda
íþrótt sína og sækja sér aukinn
dug.
Áður en lengra er rakið, vilj-
um vér gefa Guðbirni fram-
kvæmdarstjóra Guðmundssyni
orðið. Hann var um þessar mund-
ir við prentunarnám í ísafoldar-
prentsmiðju og einn af áliuga-
sömustu æskumönnunum í K.F.
U.M. Guðhjörn segir þannig frá:
Um það leyti, sem áhugi fyrir
knattspyrnu var að vakna meðal
unglinga i Reykjavík og þar með
drengja í K.F.U.M., var Ólafur
Rósenkranz, leikfimiskennari i
Mentaskólanum, en vann jafn-
framt á skrifstofu ísafoldar-
prentsmiðju. Eitt sinn bar það
við, að við Ólafur vorum að taka
lil í herbergi einu í prentsmiðj-
unni, en í þessu lierbergi var þá
geymt skrifborð Jóns Sigurðsson-
ar l'orseta. Þegar við vorum að
laga til í kringum borðið og und-
ir því, kom alt í einu fótknöttur
veltandi undan horðinu. Átti Ól-
afur knöttinn, og var hann að
vísu allslitinn, en þó sæmilegur.
Guðhjörn var nú ekki seinn á
sér, en falaði þegar knöttinn af
afi. Varð það úr, að Ólafur seldi
honum knöttinn fyrir 2 kr. Seg-
ist Guðbirni þannig frá, að utan
um þennan knött, sem oltið hafði
upp í fangið á honum undan
skrifborði Jóns Sigurðssonar, hafi
fyrstu áhugamennirnir i K.F.U.M.
safnast til knattspyrnuiðkana, og
er þangað að rekja vísinn til þess,
að Valur varð til. Er nú skemst
frá að segja, að gengist var fyrir
stofnfundi félagsins 11. maí 1911,
og voru stofnendurnir sex, sem
allir liafa siðar orðið kunnir
menn: Filippus Guðmundsson
múrarameistari, Guðbjörn Guð-
mundsson framkv.stj., Hallur
Þorleifsson kaupm., Jóhannes
Sigurðsson framkv.stj., Páll Sig-
urðsson prentari og Stefán Ól-
afsson umsjónarm.( er andaðist
árið 1927).
Framhaldsstofnfundur var síð-
an lialdinn 28. maí, og gengu þá
inn i félagið þessir menn: Guð-
mundur Guðjónsson verslunarstj.,
Kristján Gíslason járnsmiður,
Loftur Guðmundsson kgl. hirð-
ljósmyndari, Ottó Jónsson múr-
ari og Sveinn Þorkelsson kaup-
maður. Allir voru þessir menn þá
kornungir. Sjálfsagt hefir þá ekki
órað fyrir því, hve merkilegt spor
þeir voru að stíga, er þeir stofn-
uðu Val, því að engan mun þá
liafa grunað, að hundruð ungra
manna mundu í náinni framtið
eiga fyrir sér að ganga i félagið.
Hitt var þessum ötulu drengjum
ljóst, að þeir ætluðu sér að verða
góðir knattspyrnumenn, og með
það fyrirheit í liuga kusu þeir
Loft Guðmundsson formann hins
nýstofnaða félags, hypjnðu sig úr
portinu bak við hús K.F.U.M. og
héldu vestur á Mela.
II. flokkur 1925.