Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 98
224
MORGUNN
er Solveig hét. Segir sagan, að Solveig hafi felt hug til
sr. Odds, en ekki dró sá hugur til hjúskapar þeirra í
milli, því þann 13. júní 1777 kvæntist sr. Oddur Guð-
rúnu Jónsdóttur, prests í Goðdölum. En á laugardaginn
fyrir pálmasunnudag, þ.e. 11. apríl árið eftir (1778)
styttir Solveig sér aldur með þeim hætti, að hún sker
sig á háls. Munnmæli herma, að hún hafi fundizt með
lífsmarki, og hafi hún þá beðið prest að sjá um, að
hún fengi leg í vígðri mold. Á sr. Oddur að hafa sótt
um leyfi til þess til biskups, en verið synjað um leyfið.
— Um dauða Solveigar segir í Djákna-annál svonefnd-
um á þessa leið:
„Laugardaginn fyrir pálmasunnudag skar sig' á háls ógipt
stúlka á Miklabæ i Blönduhlíð í Skagafirði, af sinnisveiki; var prest-
inum tilsagd; og var hún með lífsmarki þá hann kom, og sem hann
sá þessa skelfilegu sjón, féll han.n í öngvit, en sem hann viðraknaði
var hún dáin. Hún hét Solveig, meintu sumir að hún hefði viljað
eiga prestinn, hafði hún áður hjá honum ráðsstúlka verið.“
Eftir dauða Solveigar á sr. Oddur svo að hafa
verið mjög myrkfælinn, svo að hann mátti lítt ferðast
einn saman, sízt þá er dimmt var orðið. Hafði hann því
jafnan fylgd, enda var það fyrrum siður presta að hafa
fylgd á ferðum. — Hinn 1. olct. 1786 kom hann frá
Silfrastöðum, sem er útkirkja frá Miklabæ. Kom hann
þá við á Víðivöllum, er liggur röskan kílómeter fyrir
sunnan Miklabæ. Bjó þá á Víðivöllum Vigfús Scheving
sýslumaður. Er sagt, að presti hafi verið boðin fylgd
þaðan heim, og segja sumir, að hann hafi afþakkað
hana, aðrir, að tveir húskarlar sýslumanns hafi fylgt
honum út að vallargarði á Miklabæ, en þá hafi hann
ekki kært sig um fylgdina lengra og hafi húskarlar
sýslumanns þá snúið við.
En presturinn kom aldrei fram, og hefir aldrei
neitt spurzt til hans síðan. — Um sr. Odd segir Jón Esp-
ólín svo í Árbókum sínum: að hann hafi