Morgunn - 01.12.1947, Blaðsíða 37

MORGUNN
115
rjúfa. Á sama hátt skyldu þeir, er í ytra hring sátu, tak-
ast í hendur og tengja sig innra hringnum. Væri þetta
bæði gert til þess að auka kraftinn og einnig til hins, að
hver gæti haft eftirlit með öðrum að ekki ættu þeir þátt
í því, sem fyrir kynni að koma. Næstar miðlinum sátu
tvær konur, sín til hvorrar handar, og kváðust þær aldrei
hafa sleppt af höndum miðilsins á meðan fyrirbrigðin gerð-
ust. Ennfremur létu þær, samkvæmt ósk miðilsins, fætur
sínar jafnan snerta fætur hans, svo að þær gætu fylgst
með, ef hann hreyfði þá til.
Eftir að sungin höfðu verið nokkur lög og forseti flutt
bæn hófust fyrirbrigðin með því, að mjög glaðleg vera,
sem nefnist Knud, talaði af vörum miðilsins, sagði, að hann
og Hans vinur sinn væru þar komnir og mundu nú taka
að sýna, hvers þeir væru megnugir, en enginn þyrfti þó
að óttast, því að hér væru vinir að verki. Þess skal getið,
■'.ð í fundarherberginu var svartamyrkur og engin Ijós-
týra kveikt, en sjálflýsandi merkin á hlutunum á borðinu
gerðu öllum kleift að fylgjast með hreyfingum þeirra. (Og
á næsta samskonar fundi var einnig sjálflýsandi gerfiblóm
fest á barm miðilsins, svo að allir fundarmenn gætu fylgst
með ef hann hreyfði sig).
Tóku nú að heyrast högg barin í borðið, tið og snörp
eins og þegar slegið er þéttingsfast með knúanum. Fundar-
menn sungu lag og var þá slegið í réttu hljómfalli við
hrynjanda lagsins. Nú tóku högg að dynja víðsvegar í
veggi og hurðir stofunnar. Rafljósið var kveikt eldsnöggt
hvað eftir annað, alls fjórum sinnum. Lúðurinn með hin-
Um lýsandi fleti sást svífa um stofuna, blýanturinn tók að
skrifa með ótrúlegum hraða á pappírsblokkina. Mandó-
línið sveif um stofuna, hvað eftir annað, og var sleg-
ið á strengina í ákafa. Lykli var snúið í hurðinni
fram í forstofuna að baki miðilsins og hurðin opnuð,
svo að greinilega sást birtan úr forstofunni. Hvað eftir
annað var slegið á nótur píanósins, sem stóð við skilrúms-
vegg skáhallt á bak við miðilinn og í a. m. k. 2—2Y2 meters