Neytendablaðið - 01.10.1998, Blaðsíða 5

I stuttu máli
Hvað er hægt að ganga
langt til að selja ryksugu?
Þessi pistill barst blaðinufrá lesanda og
er til viðvörunar um ágenga sölumenn:
jr
Isíðustu viku júlímánaðar hringir sím-
inn og á línunni er kona sem segir að
þau hjá H. Jacobsen séu að bjóða öldruðu
fólki fría hreingemingu á teppum og
sófasettum og vilji hún endilega að ég
njóti þessa líka, það kosti mig ekkert. Eg
gat ekki þegið þetta góða boð, því hjá
mér var allt tilbúið fyrir málningu á íbúð-
inni. Hvenær verður það búið? Eg gat
ekki svarað öðm en að það væri óvíst því
málarinn hefði veikst. Eg var beðin að
giska á tíma, gat það ekki, en sagði það
yrði ekki fyrr en eftir miðjan ágúst.
Laugardaginn 15. ágúst hringir sím-
inn. Þetta er hjá H. Jacobsen, ertu heima
á eftir? Eg var búin að gleyma fyrri
hringingu en svaraði þó að ég vissi ekki
annað. Gott, það verður komið til þín
Dýr viðgerð
Á skrifstofu Neytendasamtakanna
kom maður með reikning sem hann
hafði greitt vegna viðgerðar á ör-
bylgjuofni. Ofninn hafði bilað og fór
maðurinn með hann í viðgerð. Þegar
ofninn var sóttur hljóðaði reikning-
urinn upp á 4.511 kr., sem skiptist
þannig:
Öryggi 53 kr.
Útseld vinna (1,5 tímar) 3.570 kr.
Virðisaukaskattur 888 kr.
Manninum blöskraði hvað langan
tíma tók að skipta um öryggið og
finna hvað var að ofninum. Neyt-
endablaðið er sammála manninum.
Það er blóðugt að greiða svona mik-
ið þegar ekki er annað að en það að
eitt lítið öryggi vantar sem kostar 53
krónur. Þegar farið er með hlut í við-
gerð er alltaf nauðsynlegt að fá eins
góðar upplýsingar og mögulegt er
um hvað verkið muni kosta. Þegar
hægt er að kaupa nýjan hlut, í þessu
tilfelli örbylgjuofn, sem kostar 15-
20 þúsund þá er spurning hve oft
borgar sig að setja hann í viðgerð.
klukkan sex. Tíu mínútur yfir sex hringir
dyrabjallan og er þá komin ung kona frá
H. Jacobsen. Eg spyr hvort hún sé komin
til að hreinsa gólfteppin og sófasettið.
Nei, við gerum ekkert slíkt, en ég ætla að
kynna þér hlut sem við erum að selja, ég
vil helst að þú setjist í sófann. Konan
byrjar að taka upp gripi og setja saman,
síðan kom ræða um Kirby og fyrstu
ryksuguna sem hann setti á markað 1925
og hvernig hún hefði þróast í það sem
hún er í dag. Þá var farið að taka rykpruf-
ur á hvítt filt, úr stólsetu, sófabaki og af
sjónvarpsskjá og sagt: Sjáðu skítinn!
Viltu búa í svona skít? Með hverju
hreinsarðu sjónvarpið, hvernig þurrkar
þú af? o.s.frv. í fyrstu svaraði ég, en það
var sama hvað ég nefndi, það var allt
rangt og annað fyrir neðan allar hellur að
láta mér detta í hug að nota, svo ég hætti
að svara.
Eg ætla að hreinsa gardínurnar og
sýna þér hvað kemur úr þeim. Eg rankaði
við mér og sagði nei, gardínurnar komu
úr hreinsun daginn áður. Það er alveg
sama sagði hún, ég get sýnt þér hvað það
er mikill skítur í þeim eftir hreinsun. Eg
sagði ítrekað nei og nú væri nóg komið
því ég mundi aldrei kaupa Kirby-gripinn,
ég ætti ágæta ryksugu sem gagnaðist mér
vel. Þá heimtaði konan að fá mína
ryksugu til samanburðar og hætti ekki
fyrr en hún var tekin fram. Hvernig
hreinsarðu nálverkin? Þú getur ekki
hreinsað þau með þessari ryksugu og það
má ekki þvo málverk. Þegar hér var
komið sögu var ég búin að fá nóg og
spurði konuna hvaða leyfi hún hefði til
slíkrar framkomu. Það gagnaði ekki, því
nú var mér sagt að nú skyldi rúmið mitt
hreinsað. Eg hélt nú ekki, hún kæmi ekki
nálægt því, ég kynni að þrífa mitt rúm.
Þá var mér bent á að ég héldi að ég kynni
það, en það væri vitleysa, það væri
vandaverk. Hvemig hreinsarðu rúmið,
með hverju, ryksugu, hvaða efni? o.s.frv.
Eg svaraði því til að ég hefði gengið í
skóla þar sem mér hefði verið kennt að
þrífa rúm.
Nú var sölukonan orðin æst og spurn-
ingarnar dundu á mér eins og vélbyssu-
skothríð í bíómynd. Og ég var orðin reið
og neitaði því að svara henni. Þá sagði
hún: Jæja, úr því þú vilt ekki segja mér
það, þá ... Ég greip fram í og sagði að
henni kæmi það ekkert við. Það leyndi
sér víst ekki að ég var orðin reið, því það
sljákkaði aðeins í henni, ekki þó meira en
það að hún sagðist ætla að ryksuga tepp-
ið, fyrst með minni ryksugu og á eftir
með Kirby. Teppið er kínverskt og hand-
hnýtt og úr 100% ull, verðmætt og alls
ekki sama hvernig það er meðhöndlað.
Hún ryksugaði hluta teppisins með
ryksugunni minni (Siemens) og réðst svo
á allt teppið með Kirby-ryksugunni. Ég
bað hana að hætta, en hún hélt áfram og
svaraði mér ekki. Að lokum tók ég úr
sambandi, en þá leit teppið út eins og
óargadýr hefðu ráðist á það og reynt að
tæta það í sundur.
Nú bað konan um að fá að nota síma
og þegar símtalinu var lokið sagðist hún
hafa verið að tala við eigandann og hann
bjóði mér 20 þúsund króna afslátt af
ryksugunni, að greiða hana á 36 mánuð-
um, ef ég ákveði að kaupa strax. Ég var
búin að segja að ég keypti ekki þennan
hlut, svo ég þyrfti ekkert að ákveða. Nú
rétti konan mér tvö blöð og á annað átti
ég að skrifa nöfn á fólki sem hún gæti
haft samband við, en ég neitaði því. Á
hitt blaðið átti ég að rita nafnið mitt sem
viðurkenningu á komu hennar. Þessi
heimsókn stóð í þrjá klukkutíma og var
uppákoman lífsreynsla út af fyrir sig. Hér
er ekkert ýkt, mikið frekar að ég geti
bætt við.
NEYTENDABLAÐIÐ - október 1998
5