Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Page 37

Kristalshrím
Lauffall
Við göngum tvö um gulnaða haustsins jörö.
í grasi tindrar döggin frá vori því,
er enn um himin IjómuÖu léttfleyg ský
ins Ijósa morguns handan viö bláan fjörö.
ViÖ finnum bert, aö afturkvœmt aldrei meir
viö eigum á slóðir draumanna, þú og ég.
í fylgd meö nóttu höldum við hvort sinn veg,
og húmiö signir þá von, er í fang þess deyr.
Og kyrröin berst að eyrum sem orölaust rím,
er ymja fjarlœg klukkunnar þungu högg,
en myrkur haustsins minnist við kvöldsins dögg,
aö morgni hvílir hún stirönuö í kristalshrím.
Hníga aö beði hljótt sem á léttum vœng
haustbliknuö lauf í svörö, sem ei framar grœr.
Daglangt mun ennþá dvelja viö þeirra sœng
draumur um vor, sem fór um skóginn í gœr.
Vöggulag kvöldsins sefandi syngur blœr.
Svefnhöfgans dásemd nóttin í fangi ber.
Draumur um vor, sem var hér á ferð í gœr,
vitjar á ný síns upphafs og gleymir sér.
dagskrá
35