Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Qupperneq 41

Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1958, Qupperneq 41
Ég hafði aldrei bragðað Muscatel ’83 og hvolfdi í mig úr þremur glösum án umhugsun- ar. Vínið bar mig til ókunnra landa, bar seni hrævareldar loguðu og angurværir tónar bár- ust að eyrum. „Ég er drukkin, elskan mín. Hvað liggur fyrir í dag?“ „I dag er það .,L’Aveu“. Eða þá „Játningin“. Sólin er söguhetjan í þeirri sögu, le soleil de France. Geislar hennar breyttust í freknur á hörundi hinnar rauðhærðu Célestc. Andlitið á ökumanninum Polyte gljáði einnig af sólbruna, áfengi og eplavíni. Tvisvar á viku ók Céleste inn í þorpið til að selja rjóma, egg og hænsn. Hún borgaði Polyte tíu súur fyrir sjálfa sig og fjórar undir körfuna sína. I hvert skipti veifaði Polyte til hinnar rauðhærðu Céleste og spurði: „Hvenær eigum við að gera okkur glaðan dag, ma belle." „Hvað eigið þér við, herra Polyte?" Okumaðurinn ók sér allur í sætinu og útskýrði málið nánar: „Að gera sér glaðan dag þýð- ir . . . nú, hver fjandinn sjálfur, að gera sér glaðan dag. Strákur með stelpu, og hljómlist ekki nauðsynleg . . .“ „Ég kæri mig ekki um fyndni af þessu tæi, herra Polyte," svaraði Céleste og hélt að sér pilsinu, sem huldi þreklega kálfa og rauða sokka. En djöfullinn Polyte hélt áfram að skelli- hlæja: „Það kemur þó að því, að við gerum okkur glaðan dag, ma belle." Gleðitárin hrundu niður kinnarnar, sem báru lit af dumbrauðu víni og blóði". Eg hvolfdi í mig úr öðru glasi af hinu sjald- gæfa Muscatel. Raísa skálaði við mig, við klingdum saman glösunum. Þjónustustúlkan gekk um herbergið, leit á okkur stjörfum aug- um og var horfin að bragði. „Ce diable de Polyte . . . A tveimur árum hafði Céleste borgað honum fjörutíu og átta franka, þ.e.a.s. tvo franka vantaði upp á fimm- r'U. I lok annars ársins spurði Polyte, sem hafði birgt sig upp af eplavíni, áður en hann tagði af stað, sinnar venjulegu spurningar: ),Hvernig væri að gera sér glaðan dag núna, ungfrú Céleste?" Hún svaraði niðurlút: „Ég er á yðar valdi, herra Polyte.““ DAGSKRÁ Raísa slengdi sér fram á borðið og skellihló. „Ce diable de Polyte . . .“ „Gráa, fótaveika hryssan var spennt fyrir vagninn. Bykkjan lötraði áfram, snoppan orð- in Ijósbleik af elli. Glaðir sólargeislar Érakk- lands léku um gömlu kerruna, sem skilin var frá umheiminum með laslegri yfirbyggingu. Strákur með stelpu, engin hljómlist nauð- synleg . . .“ Raísa lyfti glasi. Það var fimmta staupið hennar. „Mon vieux, skál fyrir Maupassant.“ „Og hvernig væri að gera sér glaðan dag, ma belle?" Ég teygði mig og kyssti Raisu á munninn. Varimar titruðu. „Þú ert skrýtinn," muldraði hún og hörfaði undan. Hún þrýsti sér upp að veggnum og teygði frá sér nakta armana. Það stirndi á depla, sem komu í Ijós á handleggjum hennar og herðum. Af öllum krossfestum guðum var eng- inn eins töfrandi og þessi. „Vertu nú vænn og seztu niður, herra Po- lyte.“ Hún benti mér á skáhallan, bláan armstól í slavneskum stíl. Stólbakið var gert úr krot- uðum snúrum, sem fléttaðar voru saman og mynduðu litskrúðuga skúfa. Ég slagaði í átt- ina til stólsins. Nóttin hafði gert hlé á hungurgöngu æsku minnar, lagt í götu mína flösku af Muscatel 83 og tuttugu og níu binda ritsafn, tuttugu og níu sprengjur, hlaðnar samúð, snilld og djúpri þrá. Ég spratt á fætur, velti stólnum um koll og réðist á bókahillumar. Bækurnar tuttugu og níu hrundu niður á gólfið, sum- ar risu upp á rönd, aðrar lágu opnar og síð- urnar þyrluðust eins og fjaðrafok . . . og áfram lötraði hin gráa hryssa örlaga minna. „Þú ert skrýtinn,“ urraði Ralsa. Ég yfirgaf graníthöllina á tólfta tímanum, áður en systurnar komu heim úr Ieikhúsinu með eiginmönnum sínum. Eg var allsgáður (g hefði getað gcngið eftir beinu krítarstriki, en mér fannst þægilegra að slaga, svo að ég ranglaði í ótal hlykkjum og söng á tungu- 39
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100

x

Dagskrá: tímarit um menningarmál

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagskrá: tímarit um menningarmál
https://timarit.is/publication/1059

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.