Breiðholtsblaðið - 01.09.2008, Síða 4

“Það er nú full mikið sagt,”
sagði Guðrún Þórsdóttir, skóla-
stjóri Vinnuskóla Reykjavíkur og
Breiðhyltingur þegar hún var
spurð hvort hún væri hin eig-
inlega guðmóðir Breiðholtsdag-
anna sem nú standa yfir. “Ég er
ekki guðmóðir þeirra en verð þó
að viðurkenna hafa átt þátt í því
verkefni ásamt fleiru góðu fólki
sem varð upphafið að þessari
hverfishátíð.” Guðrún segir að
upphafið megi rekja til verkefnis
sem farið var af stað með í Breið-
holtinu og nefnist “Kynslóðirnar
saman”.
“Þegar ég starfaði hjá Fræðslu-
miðstöð Reykjavíkurborgar fór
ég af stað með verkefni sem var
kallað “kynslóðirnar mætast”.
Þá efndi ég til samstarfs við all-
ar félagsmiðstöðvar fyrir aldraða
í borginni sem voru 14 að tölu.
Þéttasta og besta handtakið í því
samstarfi var við Guðrúnu Jóns-
dóttur, forstöðumann félagsstarfs-
ins í Gerðubergi. Í framhaldi af
því þróuðum við ákveðið verkefni
þar sem við létum kynslóðirnar
mætast. Nafna mín hafði þá yfir-
sýn að einhvers virði væri að búa
tengingu af þessu tagi og gefa
samstarfi kynslóðanna þannig
nýtt inntak. Fram til þessa hafði
ekki mikið verið hugað að því að
það gæti verið ákveðinn ávinning-
ur fyrir unga fólkið að kynnast
eldra fólki og einnig að eldra fólk
gæti hafi gagn og gaman af því
að eiga stundir með yngri borgur-
um. Fyrstu viðbrögð eldra fólks-
ins voru þó nokkuð blendin. Það
vissi ekki alveg hvernig það átti
að fara að því að hitta einhver
börn sem það þekkti ekki neitt.
En verkefnið fór af stað og með
seiglunni og góðvildinni breyttist
þetta viðhorf fljótt. Athyglisvert
var líka hversu krakkarnir voru
áhugasöm og voru stillt og góð
þegar þau fóru að hitta eldra fólk-
ið, tala við það, spila við það og
jafnvel að dansa.” Guðrún segir
að hugmyndir hafi verið sóttar
í gömlu baðstofumenninguna.
Þessa fallegu heiðursmannasam-
komu sem baðstofumenningin
fól í sér. “Við nýttum okkur hana
og reyndum að endurvekja menn-
ingu þar sem kynslóðir voru sam-
an. Nafna mín í félagsstarfinu í
Gerðubergi var líka mjög áhuga-
söm um að þróa nýjar nálganir á
þessu sviði og ég held með fullri
virðingu fyrir öðrum sem komu
nálægt þessu þá hefði það tekið
aðra stefnu hefði hún ekki verið
þarna að störfum. Breiðholtið er
einnig mjög landfræðilega afmark-
að og hverfisvitundin er sterk.
Ég hygg að það hafi hjálpað til
við þetta starf þar auk þess sem
skólarnir í Breiðholti hafa notið
sterkra stjórnenda sem komu
fljótt að þessu með okkur. Þessar
aðstæður hjálpuðu okkur við að
skapa fyrirmyndarsamstarf á milli
kynslóða. Þetta starf hefur farið
fram í Breiðholtinu á undanförn-
um árum og ég held að ég halli
ekki á neinn þótt ég segi að þetta
samstarf kynslóðanna sé komið
lang lengst þar af öllum hverfum
Reykjavíkur. Ég held að við höfum
náð að þróa verkefni sem ég vona
og held reyndar að muni standa
um aldur og ævi.”
Þjónustumiðstöðin unnið
gott starf
Guðrún segir að með tilkomu
Þjónustumiðstöðvarinnar í Breið-
holti hafi orðið til sterkur vilji til
þess að gera eitthvað fyrir Breið-
holtið sérstaklega og þá hafi þetta
samstarf skólanna og félagsstarfs
eldri borgar þegar verið fyrir
hendi. “Því þurfti ekki að byrja
á hreinum byrjunarreit. Fólk var
búið að kynnast því og upplifa að
það væri gaman að gera eitthvað
saman. Hvatinn var fyrir hendi
því náðst hafði að þróa fyrirmynd-
arsamstarf milli eldri borgara og
grunnskólanemenda sem styrkti
þorpsstemninguna með nýju rót-
arútskoti. Ragnar Þorsteinsson,
fyrrum skólastjóri í Breiðholts-
skóla og núverandi forstöðumað-
ur Menntasviðs Reykjavíkurborg-
ar, stýrði Þjónustumiðstöð Breið-
holts á þessum tíma. Hann skildi
þetta mjög vel og var ötull stuðn-
ingsmaður þess að stækka þetta
starf og útfæra á fleiri sviðum.
Ragnar hefur mikla tilfinningu fyr-
ir því hvernig hægt er að mæta
fólki. Hann var einn þeirra sem
lagði sig fram um að þróa starfs-
fræðslu fyrir nemendur á frumbýl-
isárum Breiðholtsskóla og síðan
er hann mikill skógræktarmaður.
Ég held að það skipti máli vegna
þess að þeir sem hafa áhuga fyrir
skógrækt hafa jafnan einnig áhuga
á mannrækt. Ragnar var einn
af frumkvöðlunum við að koma
Breiðholtshátíðinni af stað. Hann
naut frábærs starfsfólks Þjónustu-
miðstöðvarinnar og þá ekki síst
Þráins Hafsteinssonar, sem var frí-
stundaráðgjafi á þeim tíma og hef-
ur einnig sinnt íþróttamálunum af
miklum áhuga. Og þeir sem á eftir
hafa komið þar til starfa með Þor-
stein Hjartarson, núverandi for-
stöðumann í broddi fylkingar hafa
einnig lagt sig reglulega fram um
þetta verkefni eins og sést best
af þeim Breiðholtsdögum sem
nú standa yfir. Ég myndi segja að
þetta væri árangur af góðu upp-
leggi með góðu fólki sem hefur
unnið að þessu í gegnum tíðina
og veit hvaða þýðingu það hefur
fyrir fólk að mætast. Ég tel þetta
mjög þýðingarmikið starf vegna
þess að fólk á að lifa lífinu fram
eftir öllum aldri en ekki hverfa
af vettvangi og fara inn í biðstof-
una innan fjögurra veggja um leið
og starfsskyldum þess á hinum
hefðbundna vinnumarkaði lýkur.
Það er nauðsynlegt að eldri borg-
arar fái hlutverk og aðstöðu fyrir
sig til þess að miðla sinni þekk-
ingu og reynslu yfir til þeirra sem
yngri eru. Ég hef mikinn áhuga á
að aftengja kynslóðabilið og veit
að fullorðna fólkið hefur mikið að
gefa og einnig grunnskólanemend-
ur sem framkallaðist vel þegar
þau kenndu eldri borgurum á tölv-
ur. En það verkefni var undanfari
Kynslóðir saman.”
Fjölmenning að þróast
Guðrún er Vesturbæingur að
uppruna en fluttist ung í Breið-
holtið. “Ég flutti þangað þegar
ég fór að heiman. Það var frem-
ur auðvelt að fá keypt húsnæði
í Breiðholtinu og mín fjölskylda
byrjaði sinn búskap í stærsta kast-
ala á Íslandi. Í Asparfellinu. Síðar
fluttum við okkur yfir í Selin og
þar ætla ég mér að vera um ókom-
in tíma. Ég verð að viðurkenna
að þetta kostaði okkur talsverða
umhugsun. En við höfum aldrei
séð eftir því að hafa flutt uppeft-
ir.” Guðrún segist hafa fylgst nokk-
uð vel með í gamla hverfinu sínu.
“Ég er alltaf í góðu sambandi við
fólk þar og ekki síst við hverfis-
bakarann í Fellunum - hann Guð-
mund. Hann er búinn að starfa
þarna frá því hverfið byggðist og
hefur því fylgst vel með þróun-
inni í þessa þrjá áratugi. Hann
segist sjá umtalsverða breytingu
á þessum tíma. Fólk gangi mun
betur um en áður og það sé að
verða til ný menning í þessum
hverfishluta. Þarna hefur ákveðin
fjölmenning verið að þróast á und-
anförnum árum.” Guðrún segir
að búa þurfi til torg fyrir íbúana.
“Nýir Íslendingar þurfa að verða
sýnilegir og fá að koma með sterk-
an slagkraft inn í samfélagið. Ég
held að þetta unga og kraftmikla
samfélag sem Breiðholtið bygg-
ir á sé á margan hátt opnara og
fjölbreyttara en eldri samfélög.
Fjölmenning getur átt auðveldara
uppdráttar í slíku samfélagi en
þeim sem eru grónari. Þess vegna
þurfum við að virkja hana og gera
hana sýnilegri.”
Nýtt samfélag
“Þarna urðu fjölmennustu
grunnskólar landsins til á fáum
árum og skólastarfið einkenndist
af miklum metnaði. Skólarnir voru
mjög sterkir vinnustaðir. Menn
voru að feta nýjar leiðir og fólk
tókst bara á við hlutina og gerði
sitt besta. Ég man að þegar ég var
að kenna eðlisfræði í Hólabrekku-
skóla þá var ekki til reglustrika
í skólanum. En starfsandinn var
með þeim hætti að allir lögð sig
fram og fólk var ekkert að kvar-
ta. Þarna var verið að móta heil-
stæða grunnskóla í fyrsta skipti.
4 Breiðholtsblaðið SEPTEMBER 2008
Breiðholtið er bær í borginni
Guðrún Þórsdóttir, skólastjóri Vinnuskóla Reykjavíkur. Gleraugun eru á réttum stað.
V I Ð T A L I Ð
Ég myndi segja
að þetta væri
árangur af góðu
uppleggi með góðu
fólki sem hefur
unnið að þessu í
gegnum tíðina og
veit hvaða þýðingu
það hefur fyrir fólk
að mætast.