Skessuhorn - 10.06.1999, Blaðsíða 6

6

FIMMTUDAGUR 10. JUNI 1999
Lítil ferðasaga firá Frakklandi
Um skólaferðalag 10. bekkjar Grundaskóla í maí 1999
Upphaf Frakklandsferðarinnar
má rekja til bréfs sem Grunda-
skóla á Akranesi barst snemma
árs 1998 og var ffá Islandsvinin-
um Francois Scheefer. I bréfinu
var hann að kanna áhuga nem-
enda og kennara á ferð til Frakk-
lands. Francois Scheefer hefur
undanfarin ár komið á nemenda-
skiptum skóla í Frakklandi og á
Islandi og hafa um 2500 ung-
menni farið ffam og til baka yfir
Atlantshafið og áfram heldur
hann ótrauður. Hann starfar nú
hjá Samvinnuferðum-Landsýn
og átti drjúgan þátt í skipulagn-
ingu ferðarinnar fyrir hönd
ferðaskrifstofunnar.
Vorið 1998 var síðan ákveðið að
stefna að ferðinni. Upphófust nú
mikil bréfaskipti milli kennara
Grundaskóla og College de
Fontaine í bænum Thouarcé í
Loirehéraði í Frakklandi. Nemend-
ur hófu síðan um haustið bréfa-
skipti við nemendur franska skólans
og átti hver nemandi því franskan
pennavin. Skipuð var fimm manna
nefnd foreldra, sem ásamt kennur-
um 10. bekkjar, skyldi sjá um fjár-
öflun. Framundan var ár með
tombólum, blaðaútburði, flóamark-
aði, kaffisölu, klósettpappírssölu,
bingói, kleinubakstri o.fl. o.fl.
Nemendur, kennarar og foreldrar
lögðust á eitt svo að af ferðinni gæti
orðið. Nemendur afsöluðu sér
skíðaferðum og fengu í staðinn
peninga í ferðasjóð. Foreldrar sáu
um áramótabrennu. Brauðsala ung-
lingadeildar var tekin til gagngerar
endurskoðunar. Með mikilli hag-
ræðingu og undir eftirliti kennara
skilaði brauðsalan umtalsverðu fé í
ferðasjóðinn, án verðhækkunar.
Þegar nær dró vorinu var svo orðið
Ijóst að sjóðurinn myndi duga.
Kennarar 10. bekkjar lögðu
mikla vinnu í fjáröflun og skipu-
lagningu ferðarinnar og verður
þeirra framlag seint ofmetið. Sam-
ræmdu prófin nálguðust og Frakk-
landsferðin sömuleiðis.
Mánudaginn 10. maí hittist síðan
hópurinn fyrir utan Grundaskóla
kl. 04.00 að morgni.. Voru þetta 44
nemendur ásamt 6 fararstjórum
þeim Flosa Einarssyni, Rósu Ein-
arsdóttur og Sigurði Arnari Sig-
urðssyni úr hópi kennara og undir-
rimðum úr hópi foreldra. Eftir 3ja
klst flug var síðan lent á Charles de
Gaulle flugvellinum við París. Fyr-
ir utan flugstöðvarbygginguna beið
okkar rúta og bílstjóri, sem var
glaðlegur Frakki með mikið yfir-
skegg. Bíllinn var firá fyrirtækinu
„Perrin“ og bílstjórinn því umsvifa-
laust kallaður „perrinn" upp á „ís-
lensku." Þótti karlkynsnemendum
hann vera mjög svalur (,,cool“) en
kvenkynsnemendur höfðu á orði að
hann væri algjört rassgat. Varð þessi
elskulegi Frakki einkabílstjóri okkar
í allri ferðinni, til mikilla þæginda.
Hófst nú 5 klst. rútuferð með
stefnu á borgina Angers, sem er
stærsta borg héraðsins, um 30 kíló-
metra frá Thouarcé. Um kl. 19.00
var komið í áfangastað. Upphófst
nú mikil taugaspenna er nemendur
vorir sáu sína ffönsku pennavini og
fjölskyldur þeirra standa og bíða
eftir þeim. Aðeins einn Islendingur
dvaldi hjá hverri fjölskyldu og því
varð að duga eða drepast. Aðeins
töluð franska og mismikil enska á
heimilunum. Fullorðna fólkinu var
sömuleiðis dreift á heimili kennar-
anna. Smávegis vandræði urðu þeg-
ar í ljós kom að Frakkarnir höfðu
rangtúlkað bréfin frá Islandi og
talið nafnið Flosi vera kvenkyns en
það vandamál leystist þó snarlega..
Næsta morgun hittist hópurinn á
ný. Urðu nú lífleg skoðanaskipti
milli nemenda innbyrðis sem og
fararstjórnar um reynslu fyrsta
kvöldsins. Sú reynsla var mjög mis-
munandi og fólk misánægt eins og
gengur. Eftir stutta skoðunarferð
um skólann var farið í ökuferð og
skoðað franskt „slott“, - Chateau de
Fesles, þ.e. vínbúgarður en Loire-
héraðið er með þekktari víngerðar-
svæðum Frakklands. Þá var haldið
til bæjarstjóra Thouarcé sem tók á
móti okkur og hélt smá ræðustúf.
Síðan var matur í mötuneyti „okk-
ar“ skóla. Eftir hádegið voru skoð-
aðir manngerðir hellar, í rauninni
hálfgert þorp neðanjarðar, sem búið
var í ffarn á þessa öld. Aftur var
haldið í skólann og hver fór til sinn-
ar fjölskyldu.
Daginn eftir, miðvikudaginn 12.
maí hittust menn á ný og var nú
komið heldur betra hljóð í strokk-
inn. Tjáskiptin höfðu gengið mun
betur og ekki laust við að sumum
þætti þetta orðið meira gaman en
erfitt. Aftur var sest upp í rútu og
nú skoðaður Brissackastali, stór og
mikill kastali, þar sem sama ættin
hefur búið í mörg hundruð ár. Síð-
asti ættarhöfðinginn tók á móti
okkur og leiddi okkur um bygging-
una með öllum sínum borðsölum,
svefnsölum og danssölum. Hann
ffæddi okkur á því að erfðir væru
aðeins í karllegg og vöktu þær upp-
lýsingar litla hrifningu kvenþjóðar-
innar. Hægt er að fá að gista í kast-
alanum, í himinsæng, en kostar
skildinginn. Eftir hádegið fór hver
nemandi til sinnar fjölskyldu og var
ýmislegt gert þeim til dundurs. Far-
ið var með okkur gamla fólkið til
Angers, fyrst út að borða og síðan
var okkur sýndur annar kastali. Við
hittum nokkur af okkar íslensku
ungmennum í miðborginni þar sem
þau voru í verslunarferð með „for-
eldrum“ sínum.
Daginn eftir var farið í skemmti-
garðinn Puy du Fou. Þetta er stór
garður, gerður í miðaldastíl, með
handverksmönnum af ýmsu tagi,
listafólki, fuglatemjurum, töfra-
mönnum og dýrum. Alls konar sýn-
ingar eru þarna settar á svið, þar á
meðal mikil sýning með tömdum
fuglum, örnum, uglum, fálkum og
gömmum. Dagurinn leið fljótt
þrátt fyrir mikla úrhellisrigningu
seinnipartinn.
A fimmtudeginum var haldið til
Nantes, sem er stór borg rétt við
strönd Atlantshafsins. Var fyrst far-
ið í skoðunarferð um borgina en
síðan var leikvöllur knattspyrnu-
liðsins F.C. Nantes skoðaður. Heit-
ir völlurinn La Baujoire og fóru
nokkrir leikir síðustu heims-meist-
arakeppni fram á þessum velli.
Framkvæmdastjóri félagsins tók á
móti okkur og fræddi okkur um
völlinn. Síðan var borðað nesti og
eftir það skoðaðar saltnámur í
Guérande, að mörgu leyti ffóðlegt
en kannski ekki við allra hæfi. Þá
var farið á baðströndina La Baule
og höfð þar mjög stutt dvöl enda
talsvert löng leið heim. Flestir
hefðu eflaust viljað dvelja lengur á
ströndinni enda veður gott. Menn
voru þó orðnir þreyttir og nú mátti
heyra: „ Fara þau ekki bráðum að
koma að ná í okkur?“ ffá nemend-
um vorum' voru þau að meina fóst-
urforeldra sína og tókum við full-
orðna fólkið þetta sem merki um að
dvölin á heimilunum væri ekki svo
afleit þrátt fyrir allt.
Laugardagurinn rann upp bjartur
og fagur. Þessum degi eyddu Is-
lendingarnir í faðmi sinnar fjöl-
skyldu. Reynt var að gera þeim til
hæfis á allan hátt, sumir fóru í búð-
ir, aðrir að veiða eða í skoðunar-
ferðir. Um kvöldið var svo sameig-
inlegt kvöld íslenskra og franskra
nemenda ásamt kennurum og ís-
lensku foreldrunum. Var þar ýmis-
legt að borða og endaði kvöldið á
því að íslensku krakkarnir sungu
lagið Vegbúinn, við góðar undir-
tektir Frakkanna.
Næsta morgun, sunnudaginn 16.
maí. kl. 10.00 var síðan haldið ffá
Thouarcé. Var ekki laust við að
kveðjan væri trega blandin enda
hafði okkur verið tekið af kostum
og kynjum. Gestrisni Frakkanna
var í raun ótrúleg og margir hafa án
efa eignast þarna góða vini.
Komið var til Parísar síðdegis og
gafst rétt tími til að snurfusa sig
áður en haldið var í móttöku til
sendiherra Islands í París. Var það
nýskipaður sendiherra , ffú Sigríður
Snævarr sem tók á móti okkur, á
sinn elskulega hátt.
Daginn eftir var síðan ýtarleg
skoðunarferð um París, undir góðri
leiðsögn Laufeyjar Helgadóttur.
Síðdegis var farið í heimsókn til úti-
bús Sölumiðstöðvar hraðffystihús-
anna í úthverfi Parísar. Næstsíðasta
deginum var síðan eytt í Dis-
neyland skemmtigarðinum fyrir
utan París. Fór allur dagurinn í þá
skemmtan. Síðan var sameiginleg
máltíð og kvöldinu lauk með báts-
ferð á Signu. Hópurinn kom heim á
hótel um miðnætti. A miðvikudeg-
inum var síðan haldið heim og kom
þreyttur hópur að Grundaskóla á
Akranesi um kl. 18 effir vel heppn-
aða ferð.
Þótt það hljómi kannski undar-
lega var einn tilgangur ferðarinnar
að æfa sig í því að tala og tjá sig á
ensku. Frakkar eru hægt og bítandi
að auka enskukennslu í sínum skól-
um en trúlega lærðum við ekki
mikla ensku í þessari ferð og þó!
Það er mikil reynsla að eiga í erfið-
leikum með að tjá sig en öll fundum
við hvernig okkur gekk það betur
og betur eftir því sem á dvölina leið.
Það er afar fróðlegt að dveljast inni
á heimili fólks og fylgjast með dag-
legu lífi þess án þess að vera dæmi-
gerður ferðamaður. Trúlega var
þessi dvöl í Thouarcé ákveðið ævin-
týri sem fæst okkar eiga effir að
upplifa. Ef svona ferð eykur okkur
víðsýni er tilganginum náð. París-
ardvölin var síðan dæmigerð
túristaferð með sínum kostum og
göllum.
Ferð þessi varð að veruleika með
mikilli vinnu kennara, nemenda og
foreldra. Mörg fyrirtæki og stofn-
anir veittu okkur stuðning og fá
kærar þakkir fyrir. Börnin úr 10.
bekk, sem fóru þessa ferð stóðu sig
með sóma og voru góðir fulltrúar
íslenskra unglinga í Frakklandi.
Foreldrar og kennarar sem fóru
með börnunum vilja þakka öllum
sem komu að undirbúningi hennar,
heima og erlendis. Þessi ferð verð-
ur okkur öllum ógleymanleg.
Anna Kjartansdóttir
Bjöm Gunnarsson
Lára Hagalín Björgvinsdóttir