Kennarablaðið - 01.06.1900, Blaðsíða 9

137
og fjórði flokkurinn vill uppala börnin til siálfsafneitunar. Jafn-
framt þessu er sýnt fram á, að engin af þessum stefnum só
fullkomlega rétt; það er nokkuð rétt í þeim öllum, en sé ein-
hverri þeirra fylgt út í yztu æsar, verður uppeldið alt of
einhliða.
Pegar höf. því næst vill láta í Ijósi skoðun sína á því, í
hverju sannarlegt uppeldi sé innifalið, þá byrjar hann með því
að benda mönnum á frásöguna í Jerem. 38, 6—13. Vér
mennirnir erum fallnir og höldum stöðugt áfram að falla, ef
enginn „dregur oss upp“ (en „a.ð draga upp“ er hér sömu
merkingar sem „að ala upp“, sambr. danska orðið „Opdragelse").
Og sá eini, sem getur „dregið oss upp“ úr spillingunni og
syndinni, er frelsarinn Jesús Kristur.
„Lífið í J'esú Kristi er eitt saman sannarlegt uppeldi, því
að það eitt hefir kraft til að „draga oss upp.“
Þessu 'næst athugar höf. þær tálmanir, sem aftra svo
mörgum frá að veita þessari hjálp viðtöku. Sumir meta þekk-
inguna meira en lífið sjálft, trúin kafnar í trúfræðinni; sumir
misskiija fagnaðarboðskapinn eða reiðast, þegar guðs orð kem
ur við kaun þein-a; sumir vilja ekki láta „draga sigupp“, þeir
eru orðnir spillingunni svo innlífaðir, og enn eru nokkrir, sem
ímynda sér, að þeir séu sokknir svo djúpt, að öll hjálp sé
ómöguleg. — En „hvernig getur sá dregið aðra upp, sem ekki
hefir verið dreginn upp sjálfur ?“ Vér hljótum að veita náðinni
viðtöku með „báðum höndurn", bæði með syndajátningu og
þakkargjörð, til þess að vér eigi þreytumst og föllum niður
aftur, og vér verðum stöðugt að horfa upp á við, en ekki niður,
svo oss sundli ekki.
Loks sýnir höfundurinn í niðurlagi bókarinnar, hvernig
þetta eina: litandi trú. á Krist., innifeiur í sér allar þær aðal
stefnur uppeldisins, er minst var á í upphafi; skorar hann á
öll kennaraefni að veita náðinni móttöku, svo að þeir síðar
geti starfað að því „að draga aðra upp“.
Niðurlagsorðin eru þessi:
„Vér höfum fengið ný skólalög, og það er gott og bless-
að. En gleymum eigi fyrir því gömlu skólalögunum, sem