Tíminn - 23.12.1951, Blaðsíða 9

Í93. blað.
TfMINN, sunnudaginn 23. desember 1951.
9.
GLEÐILEG JÓL!
Trésmiðjan Rauðará, Sœnsk ísl. verzl-
unarfélagið.
GLEÐILEG JOL!
GLEÐILEG JÓL!
GLEÐILEG JÓL!
GLEÐILEG JÓL!
Almenna byggingafélagið h.f.
GLEÐILEG JÓL!
Almennar tryggingar h.f.
GLEÐILEG JOL!
KARITAS
Samband ísl. Samvinnufélaga. É
í
f
I
I
I
\
f
f
i
Vinnuheimilið að Reykjalundi. |
f
Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssen. |
í
1
\
\
\
\
\
\
f
í
i
j
f
í
í
Frh. af bls. 6.
Síðan sneri hann sér að
vígslugestum og mælti nokk-
ur orð.
— í dag eigum við hér fagra
gleðistund, en enginn sér
fram á veginn, svo að hann
viti hvaða skuggar og hætt-
ur kunna að bíða á leið þess-
ara brúðhjón'a. Við vonum
al.lt hið bezta, en munum það j
líka á góðri gleðistundu, að í
ofmikil yfirborðsvelgengni er -
ekki öllum hent. Það er eins
og höfundur lífsins sjái okk-
ur breyskum og vanþroska
það fyrir beztu, að erfiðleik-
ar ýrnis konar haldi okkur
vakandi. En munið það allt-
af, ungu vinir, jafnt í blíðu
sem stríðu, að samúo og kær-
leikur gerir lífið bjart. Megi
alltaí stafa mildri samúð frá
ykkur á leiðir samferðamann
anna fjær og nær. Hjálpið
hvort öðru til þess og þá mun
ykkur vel farnast:
Ræða prestsins var ekki
lengri. Séra Brynjólfur var
ekki vanur að vera langorður.
Þorbergur læknir var nú
farinn að kynnast í héraðinu,
hafði ýmislegt vel tekizt, og
kunni vel við sig. í vígslulok _
svaraði hann ýmsum ræðum, f
sem fluttar höfðu verið og f
sagði þá meðal annars:
— Það skiptast mjög á ljós
og skuggar í starfi okkar
íæknanna. Ég hefi enn stutta
reynslu og litla, en svo mikla
þó, að ég get sagt með góðri =
samvizku, að það er unun að < f
vera héraðslæknir hér. Það er
Ijúft að njóta skemmtana-
lífs, og þaðan eigum við góð- *
ar minningar, en þegar mest
reynir á og erfiðleikarnir eru
mestir, sjáum við bezt hvað
með mönnunum býr. Þá eru
þeir stærstir. Þess vegna fær
læknirinn flestum öðrum
fremur að vera vitni að því,
sem íegurst og stærst er i fari
mannanna. Þess vegna er það
eðlilegt, að læknarnir séu
f mestu mannvinirnir, því að
f engir ættu betur að þekkja
' fegurð , mannlífsins. í litlu
héraði þekkir læknirinn fólk
sitt og þaö er gott að mega
vinna með því. Af þeirri
reynslu, sem ég hef fengið,
get ég ekki hugsað mér
skemmtilegra starf en starf
héraðslæknisins.
! GLEÐILEG JOL!
11
i
Guðrún hét kona, sem um
alllangt skeið hafði verið í
Davíð Jónsson & Co. j! vist hjá sýslumannshjónun-
j um og var í daglegu tali nefnd ,
Gunna sýslumannsins. Hún ’
GLEÐILEG JOL!
Ingólfs-Cafe, Iðnó.
| 'fylgdi nú húsinu og varð hjá x
! læknishj ónunum. Hún var !
! ; komin nokkuð á sextugsaldur.1 f
f- j Þegar kom nokkuð fram á f
f (súmarið, fór Gunna sýslu- f
| mannsins að tala úm það,! f
! að ekki væri allt með felldu j
| í þessu húsi. Það voru óljósar j
f ! dylgjur íyrst í staö. En svo i
f , fóru fleiri að heyra högg og j
GLEÐILEG JÓL!
umgang, sem ekki var gott að
skýra. Gunna sagði þá, að
draugur gengi ljósum logum
’ í húsinu og það væri ekki bú-
ið að bíta úr nálinni meö
hann. Betur ao engin ósköp-
Kassagerð Reykjavíkur. \
\
! j in kæmu nú fyrir liann Þor- j
! hpre*. í
I GLEÐILEG JÓL!
LJtvarpsviðgerðastofa Otto B. Arnar.
berg.
Kvöld eitt í ágúst var lækn-
ir ekki heima. Haiin hafði
verið sóttur inn í Dali
snemlna um daginn. Gunna
hafði skfoppið til einhverra
f
f
f
kunningja sinna, svo aö frú- í
in var ein heima. Hún sat í f
dagstoíunni og lék á orgel f
ærið lengi um kvöldið. Loks
var hún orðin þreytt á bið-
inni. Þá heyrði hún gengið
um ganginn og inn í svefn-

jiAim* I herbérgið.- Hún hugsaði sér,
Verksmiðjan Fram.
GLEÐILEG JOL!
Alþýðubrauðgerðin h.f. j
GLEÐILEG JÓL!
Hansa sólgluggatjöld. f
!
GLEÐiLEG JOL!
Chemia h.f. Sterling h.f.
GLEÐÍLEG JÓL!
Active, íslenzk-erlenda verzlunar-
félagið, Garðarstræti.
GLEÐILEG JÓL!
Ullarverksmiðjan Framtíðin.
\ GLEÐILEG JOL!
Verzlunin Arnes.
GLEÐILEG JÓL!
Slippfélagið í Reykjavík h.f.
! GLEÐSLEG JOL!
Verzlunin Skúlaskeið,
Skúlagötu 54.
GLEÐILEG JÓL!
j
\ Raftœkjaverzlun Eiríks Hjartarsonar.

■W.