Tíminn - 16.01.1957, Blaðsíða 9

T í MIN N, migyikudaginn 16. janúar 1957
9
|"nn......................
I JARÐTÆTARAR 1

47
•— Farið þér frá, maður,'
sagði Charlotte.
— Svona, svona. Einn koss I
skaðar ekki, sagði hann.
Nú hafði hann staðnæmzt!
þeint í vegi hennar.
— Farið þér, sagði Char-I
lotte.
— ~Við sjáum nú til, sagði|
maðurinn. i
Hún sneri sér við og ætlaðij
að leggja á flótta en nú höfðu I
slæpingjarnir tekið eftir viðj
ureigninni og ráku upp hlát- I
ur. Sá rauðskeggjaði örvaðist|
af hlátri þeirra og greip til j
hennar. En rétt í þessari and j
ránni kom Connelly hlaup- j
a'ndi en hann hafði ekið í hum'
átt eftir Charlotte og lét þungt j
svipuskaftið ríða á höfði j
mannsins. Hann hneig blæð
andi niður á gangstéttina en
Charlotte og Connelly forðuðu
sér upp í vagninn og óku sem
skjótast á brott. Allt þetta
gerðist í svo skjótri svipan að
þau voru komin út í Main
Street áður en slæpingjarnir
náðu að ráðast til atlögu við
þau og ekkert fleira gerðist.
— Ég næ í Morgan lögreglu
þjón, sagði Connelly.
— Nei, það' gerir þú alls
ekki, sagði Charlotte. En
þakka þér samt fyrir Conn-
elly.
— Það ætti að taka, hann
fastan. Og það verður auð-
velt að finna hann, ég mark-
aði hann rækilega.
— Þú gætir hafa drepið
hann. Þekkirðu hann?
— Hef aldrei séð hann fyrr.
, — Aktu ekki mjög hratt.
ÍÉg þarf að átta mig þetur
áður en ég hitti Chapin.
— Þér verðið að afsaka að
ég segi hreinskilnislega, frú,
en þér fórum alltof óvarlega.
— Þú mátt ekki segja hr.
Chapin neitt einasta orð um
þetta. Skilurðu þaö? Ég verð
mjög reið við þig ef þú segir
frá þessu.
— Já ,frú. Ég skil það.
— Og þú verður að haga þér
eftir því líka, Connelly. Nú
getur þú ekið beint til skrif-
stofunnar.
Connelly nefndi ekki þenn-
an atburð fyrr en seint um
daginn þegar hann hafði næst
um fengið Ben Chapin til að
lofa því að nefna það ekki við
Charlotte. Hvorki Ben né
Charlotte nefndu þennan at-
burð nokkru sinni á nafn, en
hann hafði samt þær afleið-
ingar að eftir þetta ók Conn-
elly alltaf vopnaður skamm-
byssu og rauðskeggjaði maður
inn var handtekinn og dæmd-
ur í fangelsi fyrir ölvun og ó-
spektir á almannafæri. Fyrir
vikið missti hann vinnu sína
;og varð að flytja úr bænum.
Einnig Connelly neyddist til
áð flytja nokkrum árum síðar.
Hann varð heiðvirður maður
og kom sjaldan á knæpurnar,
ien hann og kona hans komust
jað raun um að margir kunn-
Ingjar þeirra voru hættir að
heilsa þeim og forðuðust að
sitja nálægt þeim í kirkjunni.
lConelly fékk orð á sig fyrir að
vera „snuðraðri“ og það er samlega þegar hún kaus sér |
versta skammaryrði sem íri Ben Chapin að maka, því aðj =
getur notað um annan íra. lí húsi hans, þar sem kurteisi |
„ íog mannasiðir sátu í hásæti,
Sex ar liðu þangað til Char- , r . , . ’
, .. ,. hlaut hun enga motstoöu. Og
lotte for aftur fotgangandi um
þessar slóðir. 1888 var hún að
stiga upp í lestina til Fíladelf-
íu og einni vagnlengd frá sér
á brautarpallinum sá hún
þann rauðskeggjaða. Hann
bar verkfærakassa og ætlaði
greinilega að fara með sömu
lest. Daginn eftir gekk hún
fram hjá veitingahúsi Amring
ens á heimleið frá Main Street
en kom hvergi auga á mann-
inn. Hún gat ekki einu sinni
gert sjálfri sér grein fyrir á-
huga sínum á þessum manni.
Aftir á móti var hún vel fær
um að afneita því að hin raun-
verulega ástæða væri annað og
.meira en venjuleg forvitni.
Samt sem áður skildi hún að
svo væri því að Charlotte
Chapin var ekki heimsk kona.
Því fór fjarri að hún væri
heimsk. Úr hóp biðla sinna. . . ,._ .
, , ! gripi, en hið eina sem hann
hafði hun valið þann mann i
sem virtist líklegastur til að
veita henni það sem hún þráði
í lífinu, auk þess sem hann var
Þeir bændur, sem ætla að fá sér jarðtætara
á komandi vori þurfa að hafa samband við
okkur sem allra fyrst.
Varahlutabirgðir í Fordson og Ferguson tæt-
ara fyrirliggjandi.
Oðobus h.f>
það var engu líkara en hún
j eyðilagöi samband föður og 1
Isonar að yfirlögðu ráði. Fað-|= HVERFISGÖTU 50, SÍMI 7148. §
irinn leit þar út eins og fífl, iiiiiillllllllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiniii
sonurinn eins og dýrlingur.
Arin liðu. Jól komu og fólk-
ið skiptist á gjöfum í hátiða-
skreyttri stofunni. 4. júlí fóru
þau til skrifSitofu Bens til að
horfa á skrúðgöngu hersins,
og Joe fór í skógarferö með
öðrum börnum. Foley, ökumað
urinn, sem tekið hafði við af
Connelly, kenndi drengnum
reiðmennsku og akstur, faðir-
inn hjálpaði honum við stærð
fræði og latínu, en móðirin
við annað nám, gætti þess að
hann vendist ekki á götumál
og vakti yfir því að hann und-
irbyggi sig vel fyrir skólann.
Ráða Bens var helzt leitað
varðandi klæðaburð og skart-
vel settur maður. Ben Chapin j
myndi ekki gera miklar kröf-
ur til hennar, en hann var lík
amlega hæfur til að kynna
henni leyndardóma sængur-
innar. Hún var hrein mey, en
hún fékk ekki skilið að mað-
urinn einn ætti að njóta unað-
ar ástaleiksins, en hann væri
aðeins forsmekkur móðurást-
arinnar hvað konuna snerti.
Hún trúði á guð, en hún gat
ekki trúað því, að guðdómur-
inn hefði úthlutað karlkyn-
inu öllu gamninu en kvenkyn-
inu allri þjáningunni.
Það var ógæfa Bens að hann
var faðir hinna andvana
barna og hlaut þess vegna alla
sökina fyrir að svo fór. Það
skipti Charlotte litlu máli
hvort hún skellti allri skuld-
inni á Ben eða sjálfan getn-
!
l %.
kenndi drengnum raunveru-
lega var að synda.
Ben kom heim frá skrifstof-
unni dag einn í júlí þegar Joe
ivar sex ára gamall. Það var
ikomið að matartíma.
— Góðan dag, pabbi, sagði
drengurinn. Mamma er með
höfuðverk.
— Er það svo, sagði Ben.
Martha, systir Foieys, kom
inn i dagstofuna og sagði að
frúin hefði fengið höfuðverk
og myndi ekki koma til að
borða.
— Rétt er það, sagði Ben.
SeYgið þér bróður yðar að
spenna fyrir léttivagninn og
aka strax upp aö aðaldyrun-
um, Martha.
— Á að bera miðdegisverð-
inn fram núna, herra?
— Nei. Gerið þér bara eins
og ég segi.
— Hvert ætlarðu, pabbi?
— Það skal ég segja þér rétt
strax. Sefur mamma þín?
aðinn, maðurinn og getnaður- j — Það held ég, en ég veit
inn urðu eitt fyrir henni og þag ekki.
innilega viöbjóðslegt. Og það
sem verra var í sambandi
þeirra: henni var hjartanlega
sama þótt Ben fullnægði þörf
um sínum með annarri konu
svo lengi sem það varö ekk-
ert hneyksli. Fyrstu árin eftir
að þau giftust hafði hún verið
mjög afbrýðissöm ef Ben daðr
aði í mesta meinleysi við aðra
konu .Hún hafði aldrei elskað
hann af öllu hjarta, en fyrst
í stað fannst henni gaman að
vera með honum og naut þess
að vera gift og ráðsett kona,
og þetta gerði samband þeirra
lifandi. En þegar hún fæddi
andvana barn í annað skipti
eyðilagðist þetta fyrir henni
um leið og það batt endi á allt
náið samlíf þeirra hjónanna.
Þá gaf hún eiginmann sinn
upp á bátinn fyrir fullt og
allt en helgaði sig syni sínum.
Þetta var eins og að byrja á
nýjan leik og nú hlotnaðist
henni það sem hún óskaði sér.
Hún hafði heimili sitt og þjóð
félagslega aðstöðu og hún
hafði son sinn. í raun og veru
hafði hún valið sérlega skyn-
— Geturðu læðst upp og
gáð að því, og komiö svo og
sagt mér það.
Drengurinn var óvanur skip
unurn en gerði samt eins og
honum var sagt, kom síðan
niður og sagði að hún svæfi.
— Þá ætlum við tveir út að
aka.
— Þú og ég, pabbi?
— Já.
— En ég hef ekki beðiö
mömmu um leyfi.
Unglinga
vantar til blaðburðar í eftirtalin hverfi:
Laogaveg,
Niýbýg avegi.
Sogamýri n
AFGREiÐSLA TÍMANS.
"ö ?
Hjartans þakkir færum við öllum, nær og fjær, í
fyrir heimsóknir, gjafir og skeyti á 25 ára brúðkaups- ■;
degi okkar. I;
;! Guð blessi ykkur öll. I;
Lilja Túbals og Jón Guðjónsson
!■■■■■
Ég þakka hjartanlega öllum þeim, sem minntust
mín á áttræðisafmæli mínu og sýndu mér margvíslega
vinsemd á afmæli mínu 4. desember s. 1. Guð blessi
ykkur öll.
Ásmundur Ólafsson,
Akranesi.
!■_■_■_■ ■ I
■■■I
1 ■■■■■!
Maðurinn minn,
Brynjólfur Jónsson,
trésmiður frá Akureyri,
andaöist þriðjudgainn 15. þ m. að heimili sínu, Blómvallagötu 10.
— Jarðarförin ákveðin síðar.
Ólafía Einarsdóttir.
Þökkum innilega öllum þeim mörgu, sem auðsýndu okkur
samúð og hjálp, sendu okkur skeyti og blóm vegna andláts og
jarðarfarar móður minnar,
Helgu Jónsdóttur,
Bergstaðastræti 73. •
Guð blessi ykkur öll.
Viðar Björavinsson, og fjölskylda.
Nordic Síar, með 37
mmm áhöfn, talið af
LONDON, 14. jan. — Breyka
flutningaskipið Nordic-Star, sem
saknað liefir verið í N-Atlants-
liafi í rúma 13 daga, hefir nú
verið talið af og allri leit hætt,
asmkvæmt tilkynningu Lloyds í
London. Skipið er 7125 brúttó-
lestir að stærð og var ý7 manna
áliöfn á því. Síðast þegar fréttist
til skipsins liafði það lent í miklu
óveðri á milli jóla og nýárs. Flest
ir á skipinu voru grískir, en skip
stjórinn var brezkur.
Faðir okkar og tengdafaðir,
Ingimundur Pétursson,
Framnesvegi 57,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 17. þ. m. kl.
1,30. — Blóm afbeðin, en þeir sem vildu minnast hins láfna eru
beðnir að láta líknarstofnanir njóta þess.
Börn og tengdabörn.
Hjartaniega þökkum við öilum er sýndu samúð við andlát og
jarðarför dóttur minnar,
Bjargeyjar Pétursdóttur,
Sérstakar þakkir vii ég flytja hjónunum Ólafi Ágústssyni og
frú og Irene Gook, Akureyri. — Guð blessi ykkur öll.
Pétur Tómasson og fjölskylda,
Borgarnesi.