Tíminn - 01.11.1960, Blaðsíða 3

TÍMINN, þriðjudaginn 1. nóvember 1960.
3
Útför Gísla Jónssonar
Útför Gísla Jónssonar hrepp-
stjóra á Stóni-Reykjum var gerð
frá Hraungerðiskirkju s.l. laugar-
dag að viðstöddu mjög miklu fjöl-
nenni. Rúmaði kirkjan hvergi
rærri alla viðstadda og var komið
fyrir gjallarhornum til þess að
]:eir, sem utan dyra voru, gætu
fyigzt með athöfninni.
Sr. Sveinbjörn Högnason flutti
minningarræðu í kirkju en sr.
Lárus Halidórsson húskveðju og
jarðsöng. Kirkjukór Hraungerðis-
kirkju annaðist söng. Sveitungar
Gísla báni hann úr kirkju en
stjórn Kaupfélags Arnesinga úr
kirkju og í kirkjugarð. Að jarðar-
förinni lokinni fór fram erfis-
drykkja í Þingborg. Kaupfélag Ár-
nesinga kostaði útförina, sem var
cins og fyrr segir ákaflega fjöl-
menn.
Farah ól íranskeis
ara ríkiserfingja
Drottning írans, Farah
Diba, hefur eignazf son. Þessi
tíðindi voru gerð opinber í
íran í gærmorgun. Hleypt var
af 43 fallbyssuskotum til heið
urs ríkisarfanum og gífurleg-
ur fögnuður ríkír nú meðal
landsmanna. Hafa þeir hópazt
saman á götum úti og dýrum
hefur verið slátrað hinum
unga sveini til dýrðar.
íranskeisara hefur gengið
illa að eignast rikisarfa. Hann
hefur verið giftur tvisvar áð-
ur. Pyrsta kona hans ól hon-
um dóttur og skildi hann við
hana, því sveinbarn þurfti
hann að fá. Önnur kona keis-
arans reyndist vera óbyrja —
gat ekki eignast börn. Það var
Soraya, sem margir munu
mmnast af fréttum. Keisar-
inn neyddist því til þess að
skilja við hana. Þriðja kona
keisarans er svo Farah Diba,
sem áður er nefnd. Hún hefur
átt von á sér hvern daginn sem
var eftir 20. f.m. og mikil eftir
vænting hefur ríkt meðal
Persa, hvort þeir nú loksins
fengju ríkisarfa.
Og nú hefur það orðið. Fán
ar blakta um gervallt landið,
keisarinn er frá sér numinn
af fögnuði og þegnar hans
halda hátíð um gervallt land
ið eftir að hafa beðið til Allah
um að fá ríkisarfa dögum og
jafnvel vikum saman.
S3 H
r hafa svikið
í landhelgismálinu?
Minnt á ummæli Morgunblaísins ! vor* „ís-
lendingar semja ekki vrð Breta“

semja
við Breta um takmiirkuirii
wrgulegra réttinda
í'.KKl At>
j tWv W.H. y*i
V tí*» y tír ttðv *.»
lrVUd.tr ry^ ViUvfjvlt
\mtf ; *.,« •
Stórfyrirsögn í Mbl. 26. apríl í vor.
Ríkisstjórnin hefur að und-
anförnu staðið í samningum
við Breta í landhelgismálinu
og Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur látið svo sem það væri í
samræmi við fyrri yfirlýsta
stefnu fiokksins i málinu.
Bjarni Benediktsson dómsmála-
ráðherra lýsti því yfir á Alþingi
fyrir hönd ríkisstjórnarinnar, í
s.l. viku, að samningarnir við
Breta snerusf um það „að veita
tcjög tímabundna heimild til fjsk-
veiða innan 12 mílna gegn því að
við fáum ótvíræð hlunnindi þar
á móti“. Bjarni minnti einnig á
10 ára sögulega réttinn og sagði
siðan: „Verið er að kanna, hvort
bægt er að semja um miklu
skemmri tíma.“
Það fer því ekki milli mála,
hvað það er, sem íslenzka ríkis-
stjórnin vill semja um við Breta.
Iiltt er annað mál hvort það er
í samræmi við þá stefnu, sem
Sjálfstæðisflokkurinn hefur áður
lýst yfir. Það þarf ekki annað en
í’etta upp i Morgunblaðinu síðustu
dagana í apiíl á þessu sama herr-
ans ári 1960.
26. apríl I vor er t.d. sagt með
scórfyrirsögnum á forsíðu Mbl.
frá Genfarráðstefnumni, sem þá
var að ljúka. Fyrirsögnin er þessi:
„islendingar semja ekki við Breta
um takmörkun sögulegra rétt-
inda“. Og í greininni er haft eftir
utanríkisráðherra: „Tók ráðherr-
ann skýrt fram, að íslandingar
senija ekkert við Bieta um tak-
mörkun sögulegra réttinda."
Daginn eftir 27. apríl er svo
sagt frá úrslitum á Genfarráð-
stefnunni, og er þversíðufyrirsögn-
in: „Féll á atkvæði íslands — Hin
uir. sögulega órétti bægt frá.“ Það
v«r þá talinn mikill sigur að bægja
..sögulega óréttinum" frá. Og í
sérs'tökum þakkarorðum fil ís-
lenzku sendinefndarinnar á sömu
s!ðu segir: „Má segja, að sendi-
nefnd okkar hafi haft forystu um
sndstöðuna við liinn sögulega ó-
rétt, sem Bretar scttu alit sitt
tiaust á.“
En nú lýsir Bjarni Benedik'tsson,
sem „hafði forystuna um andstöð-
una við hinn sögulega óréft“ í
apríl í vor, eins og Mbl. segir, því
yiir á Alþingi, að hann sé ein-
mitt að semja á grundvelli lians
við Breta, og hann þveitist til
fandarhalda um landið í því skyni
að afla slíkum samnmgum fylgis.
Það ætti að vera sæmileg kross
gáta fyrir Sjálfstæðismenn um
allt Iand að bera þessi ummæli
frá í vor og þau sein nú hafa
fallið og svara um leið þeirri
spurningn, hverjir það eru, sem
svikið hafa stefnu sína í land-
helgisniálinu.
Bræótng»UlliM)u Kfton rfa og Bandftrikjúnna

á atkvæði IsIiKnds
(finum sttgulega ttrétti hægt frá

Þversiðufyrirsögn í Mbl. 27. apríl í vor.
Eldur í reykofni
Um klakkan níu i gærkvöldi var
Slökkviliðið í Reykjavik kvatt að
Shúisi Sláituirfélags Suðurlands við
Lindargötu. Hafði kviknað þar i
reykofni, þar sem verið var að
reykja bjúgu. Var töluvert bál, þeg-
ar slökkviliðið kom á vettvang og
ofsahiti í ofninum. Slökkvistarfið
gekk vel, en talsverðar skemmdir
urðu. Talið er, að kviknað hafi í
feiti, sem rann úr bjúgunum.
„Ég heimta Iögreglu!“
Um helgina bar svo við í húsi einu
á Snorrabrautinni, að kona, sem þar
á heima, kom niður í kjallara húss-
ins. Þar rakst hún á augafullan
mann, sem var að þvælast þar, og
þar sem hún sá ekki að hann ætti
neitt erindi, bað hún manninn að
hypja sig burt. Hann bjóst þegar til
farar, en er hann var að fara út,
tók konan eftir tösku, sem stóð í
ganginum, hélt að maðurinn ætti
hana og sagði honum að hirða hana.
Hann vildi ekkert við hana kann-
ast, og fór án hennar. Konan fór þá
að gægjast í töskuna, og reyndist
hún þá full af fatnaði, sem fólkið
í húsinu átti og geymdi í kjallaran-
um Konan gerði eigendunum aðvart,
og skutu íbúar hússins á fundi um
málið. Er hann stóð sem hæst, var
hringt dyrabjöllunni. Þar var kjall-
arafullur kominn á ný, og heimtaði
nú að fá að tala við lögregluna. Var
það mál auðsótt — og maðurinn
fluttur í lögreglustöðina.
Hvern vantar jóla-
skrauti'S sitt?
Aðfaranótt sunnudagsins tók lög-
reglan eftir því að dauðadrukkinn
rnaður ráfaði niður Austurstræti
með fangið fullt af jólaskrauti. Gaf
hún sig á tal’ við manninn, og gat
hann þó enga skýringu gefið á því,
hvemig skrautið var komið í fang
hans. Hann kvaðst hafa verið á dans-
leik í Vetrargarðmum, en síðan
mundi hann ekki söguna meir. — Ef
einhver skyldi sakna jólaskrautsins
síns, jólatésseríunnar með, er hann
beðinn að gefa sig fram við lögregl-
una.
Tveilnur bílum stolic$
Aðfaranótt sunnudagsins var
tveimur bílum stolið, öðrum hér í
bænum og hinum í Kópavogi. Fyrtri
bílnum var stolið á bárugötunni,
Chevrolet fólksbíl, og hann keyrður
töluvert og það þjösnalega, þvi suð-
ur á Borgarholtsbraut í Kópavogi
losnaði undan honum hjlóðdunkur-
inn. Þá þorðu ökuþórarnir ekki að
fara íeng.ra á honum, vegna hávað-
ans sem hann olli, og skildu hann
þar eftir. Svo sem 10 metrum þaðan
„fundu“ þeir leigubíl, og tóku hann
traustataki. Ilann fannst á sunnu-
da-gsmorguninn hjá ráðherrabústaðn
um, og hafði þá verið keyrður svo
gassalega, að rafkerfið hafði brunn-
ið yfir.
Féll af vörubilspalli
KI. 14.40 í gær var sjúkraliðið
kvatt að vörugeymslu Eimskipafé-
lagsins í Borgarskála, en þar hafði
maður nokkur, Skúli Marteinsson,
Blástíg 5 í Ilveragerði, fallið af bíl-
palli. Hann var fluttur á Sl'ysavarð-
stofuna, og reyndist vera nefbrotinn
'og hruflaður í framan.
FótbrotnaíJi
Um níuleytið á sunnudagskvöldið
varð það slys á Silungapolli, að
Bryndís Davíðsdóttir datt fyrir utan
húsið og brotnaði ofan við ökla á
hægra fæti. Hún var flutt í Slysa-
varðstofuna og þaðan á Landsspítal-
ann.
Harður árekstur
á laugardaginn
Þá varð mjög harður árekstur á
gatnamótum Skeggjagötu og Gunn
arsbrautar. Lítill Fiat kom eftir
Gunnarsbr'autinni og varð fyrir
stórum fólksbíl, sem kom Skeggja
götuna. Ökumaður Fíatsins kast-
aðist út við áreksturinn, hruflað-
ist og marðist. Kona hns, sem fram
í sat, marðist á fótum, og lítið
fcarn, sem hún hélt á, hlaut á-
verka á höfði.