Tíminn - 01.11.1960, Blaðsíða 8

8
T í M I N N, þriðjudaginn 1. nóvember 1960.
Þegar fundgr hófst aS nýju
á laugardagsmorgunn, héldu
fulltrúar áfram a%' greina frá
störfum félaga sinna.
Skógræktarfélag Rangæinga,
Klemenz Krístjánsson:
Sveitaifélog hafa hjálpað til að
koma upp girðingum. í sýslunni
eru 8 girðmgar. En starfsemin
fremur dauf. f Fljótshlíð er girð-
ing 10.5 ha. í hana plantað 8 þús.
plöntum. í tívolhreppi er starfsem-
in ekki komin í horf. í Holta-
hreppi girtn 7—8 ha.. í Ásahreppi
ekki plantað í vor en sinnt um
eidri plöntur og hlúð að þeim.
Eangárvallahreppi girðing um 10
lia. I Vestur-Eyjafjallahreppi 7 ha.
í Austur Eyjafjallahreppi lítil
girðing, 1 na. en myndarlegt skóg-
ræktarstarf : sambandi við Skóga-
skólann. í Þykkvabæ hefur verið
piantað víði og birki. í Vestur-
Landeyjum málinu verið tekið vel,
en ekki starfað eins og stendur.
Austur-Landeyingar hafa í huga að
koma upp gróðurreit við félags-
heimili.
Það vantar miklu meiri orku í
íramkvæmdirnar. Frjáls félags-
sxarfsemi vill ganga þarna í bylgj-
um. Vinnst einatt vel, en síðan
hallar undan og margt dragnast
n.’ður.
Kvaðst ekki vilja reikna með
vemlegri sjálfboðavinnu, en
treysta á hreppsfélög, sýslufélög
og landið, og innan þessara stofn-
ana séu lagðir á skattar til fram-
kvæmdanna
Búið er að vinna það á í skóg-
rækt, að trúin á framkvæmdir
25 plöntum. Nokkur heimili tóku
vt' þeim og taka að sinna um þær.
Skógræktarfelag Heiðsynninga
í'órður Gíslason:
í félaginu 80 manns. Erum að
koma upp girðingu. Fallið var frá
ac planta í Búðahraun, en í ráði
að fá annað land í landi Búða,
skjólgóða hnð. Síðan er að girða
það land. Félögm tvö á Snæfells-
nesi. Umræða að sameina þau.
4
Skógræktariélag N-Þingeyinga,
Erlingur Jóhannsson:
Okkar félag eitt hinna smærri,
nær yfir 3 vestustu hreppana. Hef-
ur félagið skoxt land, en nú er það
riál að leysast og hafið að girða.
Hingað til fcefur verið unnið að
því að fá komið upp reitum við
bæina. 5 þús. plöntur gróðursettar.
í ráði er að friða vissa staði í Ás-
byrgi og planta þar. Er þarna land-
rými mikið. Björgin og náttúran
cll í Ásbyrgi mætti verða trjá-
gróðri holl.
Skógræktarfélag Siglufjarðar,
Gunnar Jóhannsson:
Starfsemin lítil. Félagið fá-
mennt. 76 meðlimir. í ráði að
'hefja útbreiðslustarfsemi, fjölga
félögum. Æskilegt að sendir verði
erindrekar til hinna ýmsu félaga,
sem flyttu erindi um skógrækt og
sýndu myndir og kvikmyndir.
Jafnvel myndir af gióðursetningu.
I.eiðbeina um val á landi til skóg-
ræktar. Fæstir félaga hafa hér
þekkingu. Eiantað í vor 6—7 þús.
I.andið fullplantað. Kaupstaðurinn
lagði fram 10 þús. Börn undir
stjórn Jóhanns Þorva,dssonar gróð-
GuÖbrandur Magnússon segir frá störfum aÖalfund
ar Skógræktarfélags Islands 3. grein
Broddfurugrein með þroskuðum könglum. Ýmsar trjátegundir hafa borið
þroskuð frá hér á landi á undanförnum árum. (Ljósm.: Þ. Jósepsson).
|það kafni i grasi. Höfum fengið
ágætar plöntur undanfarið. Kvarta
i ekki undan piöntuverði. Til rótlitl-
ar plöntur, þá of þétt sáð eða
piantað í uppeldisstöð.
Höldum að sumarplöntun á fé-
lcgssvæðinu se 92 þúsund.
Höfum fengið 4000 frá sýslu-
fjóði, og ágéða af samkomu í
Yaglaskógi, einnig ctundum styrk
ílrá kaupfélögum. Hrepparnir eru
| ekki enn teknir að lét'ta hér undir
i með fjárframlagi.
Við fáum alla með, þegar um
líður og árangurinn kemur í Ijós.
C-g hann kemur, og með eðlilegum
liraða — þroski trjánna sigrar
iiugi fólksins!
Höfum í huga sýsluskóg og
stefnum að því að koma upp æfð-
um vinnuflokki sem annist starfið.
Höfum gróðursett greni í ágúst,
lifir það alit, og einnig mest af því
sem sett var niður í nóvember.
Takið eftir þessu!
Skólafólk getur auðveldlegar
hiálpað til að hausti en vori!
Skógræktarfélag Barðastrandar-
sýslu, Guðmundur Sveinsson:
Plantað 7007 plöntum. Lýsti ó-
happi og mistökum sem henti
piöntur í flutningi, sem hann síðan
kom í jörð i skóglendi og dafna
vonum framar, og það svo, að hann
telur þetta enn einn sigur fyrir
ísienzk náítúruskilyrði sem taka í
fóstur þennan dýrmæta aðkomu-
gróður! Kolkrabbi olli fundar-
spjöllum, svo fundur komst ekki á.
Farartækin einnig oi'ðin of mörg
og fyrir bragðið missir maður unga
fólkið út úr höndunum á ótrúlega
fjarlæga dansstaði, einmitt þegar
gróðursetja skal.
Frestað var frekari skýrslugerð,
en Baldur Þorsteinsson beðinn að
segja frá kynnisför til Þýzkalands.
Slíðra verður sverðin milli trjá-
ræktar- og skógræktarmanna
hlýtur að fylgja eftir Haganlegra
að leggja á menn gjöld en ætlast
nl sjálfboðavinnu.
Ég trúi á skógræktina og hef
talsvert unnið málinu síðustu 18
órin, mælti Kl. Kr.
Ritinu dreift.
Sérstakir skattar á sýslu og
hreppsfélög. Síðan sýslugirðing
300 ha. er hugmynd sem á ítök hjá
sýslubúum og sýslunefnd. Vildi að
meira samband væri milli aðalfor-
ustumanna og félagsdeilda og þá
einnig stuðst við tæknina og sýnd-
ar fræðslumyndir. Var einu sinni
gert, og hafði góð áhrif.
Skógræktaríélag Dalasýslu,
Skjöldur Stefánsson:
Formaður félagsins forfallaðist
og ég hljóp í skarðið. f okkar fé-
lagi 120 menn. Girðingar sjö. Þeim
haldið við. Mest áherzla lögð á
girðinguna í Hvammi. Plantað
5000. Áhuginn ekki nógu vakandi.
lyrftum að fá trúboða — einhvern
skógfræðinganna.
Skógræktarfélag Kjósarsýslu,
Ólafur Ólafsson:
Starfið margt og margvíslega að
staðið. Félag okkar hefur starfað
í 4 ár. Girðing um 40 ha. Sýslan á
ekkert land, en þau í deildunum
2—4 ha. í hverri. Landi hát'tar
þannig að litlar girðingar henta,
meðan enginn sérstakur maður
starfar hér að. Plantað er í sjálf-
boðavinnu. Framtíðin verður ekki
sú, heldur að keypt verði starfslið.
Að því kemur, að löggjöf verði
sett um skógrækt og svo um búið,
ac hreppsféiög, sýslufélög og ríkið
sfandi hér að. Gjöra meira að því
að koma upp heimilisgörðum, þeir
auka trúna og upp af þeim srprett-
ur áhugi og skilningur á málefn-
inu. Hétum hverju heimili í vor
ursetja. Margir voru vantrúaðir á
að trjágróður þrifist svona norðar-
lega. En okkar litla tilraun bendir
ti’ að viss trjágróður muni geta
lifað þarna og dafnað.
Sérhver rlanfa sem gióðursett
er er liður í því að bæta og fegra
okkar kæra land.
Skógræktarfélag Skagfirðinga,
Sigurður Jónasson, skógarvörður:
Starfsemin minni en efni standa
tii. Þó er hún að sælcja sig. StaA-
semin girðingar og plöntun, 51
þúsund. Mest að Hólum, rúmlega
30 þús. Hinu dreift í girðingar
víðs vegar. Ein ný girðing seft upp,
13 ha., að Hólum. Á að giiða meir
en ekki tekið fyrir að girða allt í
e'nu. Gömul girðing á Hólum 7 ha.
í henni var hreinsað frá plöntum
og gefinn áburður.
Nýr blettur í Lýtingsstaða-
hreppi. Sýslunefnd samþykkti að
leggja fram 30 þúsund krónur á
ár'i til skógræktar. Þokar í áttina
þótt hægt fari, mælti ræðumaður.
Ólafur Sigurðsson, Hellulandi,
lnnn fulltrúi Skagfirðinga mælti á
þessa leið: Höfum farið þess á leit
við hreppsnefndir, að þær legðu á
o-g innheimtu vissf gjald til skóg-
ræktar, af hverjum verkfænim
manni. Nefndi dæmi af sjóði, sem
ætlaður hefði verið til skógræktar
og rýrnað hefði með krónunni.
Sýslunefnd hefði af skógræktar-
mönnum verio boðið til mannfagn-
aðar þar sem um þessi mál var
rætt. Leggur sýslusjóður nú 30
þús. kr. á ári fil skógræktar. Þegar
kaupfélagið var 40 ára gaf það 50
þús. krónur til skógræktar að Hól-
um. Fjármálin því að komast í
horf, en okkur bagar landleysi.
Köfum augastað á Bólu. sem er um
10C ha. ofan þjóðvegar. Höfum
boðið í hana 100 þúsund, en ekki
náð kaupi. Að planta skógi er að
skapa með guði.
Skógræktarfélag Suðurnesja,
Siguringi Hjörleifsson:
Gróðursettar 11 pús. plönfur.
Þar af í sólbrekku 4 þús. Girðing
sfækkuð til að friða gróðurmold
svo hún verði ekki fiutt og notuð
í heimilisgarða á Suðurnesjum.
Lýs-ti gróðursetningars'tarfi ungs
fóiks sem harm bar vel söguna. En
hafði einnig fastráðið fólk, 12 ára
bekkur úr eigin skóla. Gróðursett
við Háabjalia 5000.
í Grindavík haldm hlutavelta
með góðum árangri til fjáröflunar
fyrir skógrækf. Einnig aflað fjár
með merkjasölu. Lýsti aðförum
hermanna á gróðursettu landi.
Kunna víst ekk? að meta okkar
ungu, lágvöxnu „skóga“.
Héldum fund. Snorri sýndi
myndir. Útbýtt var fallegu, liflu
bókinni.
Skógræktarfélag Stykkishólms,
Kristján Zimsen:
Félagarnir 50. Reynt að gróður-
sé.tja á hverju vori 5—10 þúsund
piönfur. Eigum tvær girðingar. Sú
stærri 3 ha. og er langt komið að
pjanta í báðar. Einnig plantað í
skarð, þar se mvanhöld hafa verið.
Eigum girðingar úr efniviði frá
,.Staurapresti“. Skógiækt ríkisins
á rúmgott iand sem fil stendur að
gii'ða, ca. 30 ha. Svo ekki þarf að
kvíða landleysi, enda mun þetta
létta starfið' á næstu árum.
Girt var umhverfis vafnsból þorps-
íns, stórt svæði, og er nú félags-
sKapur í Stykkishólmi að gróður-
setja í þetta land.
Sáð var sitkagreniiræi, blágreni-
fiæi og lerkifræi í blett. Hefir
p.’öntur þær er upp af spruttu
aidrei kalið. Bendir þetta ekki til,
að bezt sé að plönturnar alist upp
af fræi á sínum framtíðarstað?
Bæjarfélagið og sýslan hafa
styrkt þettastarf, og munu halda
því áfram. Fengum 300 krónur á
þtssu ári.
Stofnað nefur verið til skóla-
garða í Stykkishólmi og kennslu-
konan látið börnin einnig planta
triágróðri. Er þetta til fyrir-
myndar. Við þurfum iíka að ná til
barnanna — framtíðarfólksins!
Fækka girðingunum
en stækka þær!
Slíðra sverðin milli trjáræktar-
ncanna og fjárræktarmanna, og
lsggja á þetta mikla áherzlu!
Forseti fundarins, Hákon Guð-
mundsson tók undir þessa eggjan
ræðumanns með ummælunum:
Þriðja úrræðið er alltaf til —
meðalvegurinn!
Skógræktarfélag S-Þingeyinga,
Tiyggvi Sigtryggsson.
I öllum nema tveim hreppum
eru deildir. Reynt að endurvekja
þær. Leggja í framtíð áherzlu á
stórar girðingar. En sýna litlu
girðingunum fullan sóma.
Garðarnir á Akureyri hafa haf't
mikil áhrif. Þeir nokkrir sem full-
piantað hafa í sínar girðingar.
Nefndi samtöl um útvegun stór-
girðinga í löndum sem Skógrækt
ríkisins á.
Gróðursettar 16 þus í stórgirð-
ingu. Vaglastöðin er nærri og gróð-
ursett að kalla samstundis og flutt
er úr fæðingarbyggð. Höfum
plantað grem í ágústmánuði, sem
ailt lifir. Er landið þó æði há'tt
yíir sjó. Höíum styrkt áhugamenn
st-m sinna um plöntur af alúð.
Samvinnan milli einstaklinga og
skógræktarinnar er inikilsverð. og
góð. Plöntur eru misjáfnar. Blá-
greni í vor of smátt Hætt við að
Þýzkalandsförin
Að boði Sambandslýðveldisins
Þýzkalands fóru þeir skógfræðing-
arnir Baldur Þor'steinsson og
Snorri Sigurðsson í kynnisför til
Þýzkalands, með það fyrir augum,
að kynnast sem nánast skógræktar-
starfsemi Þjóðverja.
Á fjórum vikum ferðuðust þeir
milli skógræktarstöðva og verður
hér í útdrætti greint frá erindi er
Baldur Þorsteinsson flutti:
Þjóðverjar eru öndvegisþjóð í
skógræktarmálum, og eiga þeir
stærstu uppeldisstöðvar í Evrópu,
framleiða hvorki meira né minna
en 2000 milljónir trjáplantna á ári!
í stærstu uppeldisstöðinni eru
aidar upp plöntur sem nægja
mundu til gróðursetningar á 40
þúsund ha. lands, en það er jafn-
stórt landsvæði og talið að nægja
mundi til að rækta allan þann
nytjavið, sem fullnægði þörf ís--
lands, eins og nú standa sakir,
Helztu skóglendin eru í Suður-
Þýzkalandi, en plöntuuppeldið að
fornu fari mest í nágrenni Ham-
torgar, en þar er minnst hætta á
vor- og næturfrostum, og hefur
loftslagið þar ýmsa aðra kosti.
Þjóðverjar ala upp og selja
ógrynni plantna til annarra landa
og jafnvei annarra heimsálfa.
Jafnvel Svíar kaupa af þeim ár-
lega um 35 milljónir plantna, en
auk þess ala Þjóðverjar upp kynst-
ur af sænsku fræi. Vert er að geta
þess, að þarna eru notaðar vélar
v:ð að gjöra rásir, þegar dreifsett
er. Síðan koma stúlkur með dreif-
setningarbrettin og er þá handa-
gangur í öskjunni, koma niður 15
--18 þúsund plöntum á dag. Hér,
þar sem stúlkurnar gjöra sjálfar
rásirnar, hafa þær náð að dreif-
setja 8—10 þúsund á dag.
Þótt vélknúin tæki séu notuð
''!ð jarðvinnslu, áburðardreifingu,
sáningu og dreifsetningu af
nokkru leyti, svo og til úðunar, bá
skipa handverkfærin enn háan
sess. Notkun kemiskra efna fer
vaxandi einkum til sótthreinsunar
á jarðvegi og til að eyða illgresi.
Fitt þessara efna, Simazin, er
komið í gagnið hér. Notkun hús-
dýraáburðar minnkandi, en þó tal-
(Framhald á 15. síðu).