Tíminn - 18.12.1960, Blaðsíða 11

TÍMINN, sunnudaginn 18. desember 1960.
11
Þokuhúsfö
(Framhald af 8. síðu).
Hann horfðist í augu vi5
Flanagan.
— Hef ég ekki rétt fyrir
mér? Nú, hvemig væri að
leysa frá skjóðunni?
Læknirinn var vingjarnleg
ur en ákveðinn í fasi.
— Það myndi hjálpa yður
og létta á hjarta yðar.
Flanagan hikaði: — Það er
næstum ómögulegt, sagði
hann.
Að lokum sagði hann þó
allt af létta.
— Þetta virðist furðuleg
lygasaga, sagði hann svo.
— Furðuleg að vísu, eagði
læknirinn, en það þarf ekki
að vera lygasaga. Eins og ég
sagði áða» hef ég reynt ýmis
legt.
Hann þagnaði augnablik og
dreypti á glasinu.
— Úr því þér hafið sýnt
mér fullan trúnað, ekal ég í
staðinn segja yður einkenni
lega sögu. Einn af heztu vin
um mínum, herforingi á víg
stöðvunum, ekki mjög ung-
ur en vellríkur, — gifti sig
nýlega ungri stúlku, sem því
miður reyndist heldur ómerki
leg og munaðarfull, algerlega
mannkostalaus. Meðan hann
barðist fyrir ættlandið, krækti
hún sér í elskhuga og eftir
nokkurn tíma urðu þau ásátt
um að hlaupast á brott. Á
einn eða annan hátt komst
maður hennar að því, þar
sem hann barðist í Frakk-
' landi. Hann fékk orlof og
komst heim á réttu augna-
bliki.
— Til þess að losa «ig við
hana, skaut Flangan inn í.
— Sennilega, sagði læknir
inn, — en hann hafði bara á-
kveðið að vera laus við hana
um alla eilífð.
Læknirinn hélt áfram lág
um rómi:
— Hann komst að því að
þau áttu stefnumót í húsl
sem hann átti — húsi sem
ekki var búið í. — Konan
komst inn í húsið með lykli
og skildi dymar eftir opn-
ar í hálfa gátt trvo elskhuginn
gæti komist inn. Hún upp-
götvaði að dauðinn beið henn
ar. Af einhverjum ástæðum
varð elskhugi hennar of
seinn, sennilega vegna þok-
unnar. Eg býst við að veðrið
hafi verið eins og það er í dag.
—• Elskhugi hennar, hvísL
aði Flanagan, eigið þér við að
elskhugi hennar hafi ekki
komið.
— Það KOM einhver mað-
ur í raun og veru, sagði lækn
irinn, en lýsingin á honum
passaði ekki við það sem her-
foringnn hafði fengið. Ber-
sýnilega hefur það verið ein
hver ókunnugur sem leitaði
hælis undan þokunni .. alveg
eins og þér 1 dag.
Flanagan stóð skyndilega
á fætur. — Nú verð ég að
fara, sagði hann stuttlega og
muldraði einhver þakkarorð.
Læknirinn reyndi ekki að
aftra honum en reis einnig
á fætur og fylgdi honum til
dyra.
— Þér getið ekki farið
svona út í þokuna, sagði hann,
I —þér hafið engan hatt. Hér.
Þér getið fengið lánaðan einn
af mínum.
Hann rétti sig eftir hatti,
sem hékk á einum snaganum.
Flanagan setti hattinn á höf
uðið án þess að gæta að ton-
um nánar. Hann tók nki í
framrétta hönd læknisins,
sennilega hefur hann ekki
komið auga á hana. Hann
gekk út á götuna.
Þokunni hafði létt. Hann
fann neðanjarðarlestarstöð-
ina sína án mikilla erfiðleika.
Þegar hann var seztur inn í
upplýstan klefann tók hann
hattinn ofan og virti hann
fyrir sér.
Það var hans eigin hattur.
ÚRVAL HEIMILISTÆKJA
Ryksugur
Strauvélar
Kæliskápar
Þvottavélar
Frystikistur
Vatnshitarar
Uppþvottavélar
Í'ítii /hh í úerjluH
ticra Ua^HarAtrati 23
— tibpalti til jclaqjafa —
Straujárn
Brauðristar
Kaffikönnur
Gufustraujárn
Hraðsuðukatlar
Hraðsuðukönnur
HEKLUPEYSURNAR
eru fallegar, vanda'Sai
sterkar og hlýjar.
☆
Heklupeysurnar eru gó’ÍS
og hagkvæm jólagjöf
fyrir alla.
☆
Klæðist Heklupeysum.
☆
Heklupevsurnar fást hjá
okkur.
Kaupfélagið FRAM
Norðfirði
FAX I
Út er komið jólablað FAXA í
Keflavík, 72 síður að stær’ð. Með
þessu myndarlega jólablaði minn-
ist útgefandi merkra tímamóta í
útgáfustarfi' Faxa, þar sem blaðið
er nú réttra 20 ára.
Fyrsta tölublað þess kom út á
jólunum 1940 og hefur blaðið
starfað óslitið síðan.
FAXI er ópólitízkt mánaðarrit,
sem helgar sig eingöngu málefnum
suðurnesja, — sögulegum fróðleik,
framfaramálum héraðsins og
ýmsu léttu efni til fróðleiks og
skemmtunar.
Að þessu sinni flytur Faxi m.
a. þetta efni:
Jólahuglelðing eftir sr. Björn
Jónsson. — Minnlngar frá Kefla-
vík eftir frú Mörtu Valgerði Jóns-
dóttur. — Tuttugu á.ra útgáfustarf
eftir ritstjórann, Hallgrím Th.
Björnsson. — Á vængjum söngs-
ins, viðtal við frú Mar’íu Markan
Östlund. — Sjúkrahúsmál eftir
Valtý Guðjónsson. — Afmælisi-
kveðja til blaðsins Faxa, kvæði eft-
ir Guðmund Finnbogason. —
Sveitarstjórinn í Sandgerði, Björn
Dúason, spurðuir frétta. — Til
sjós á Suðurnesjum fyrir 52 ár-
um eftir Helga Jónsson. — Árnl
Pálsson í Narfakoti eftir Ársæl
Árnason. — Verkstjóm í vaxandi
bæ, rabbað við Árna Þorsteinsson
ver'kstjóra. — Kvæði um margvís-
leg efni eftir Kristin Reyr Péturs-
son og Gunnar Dal. — Loft og lög-
ur eftir Gunnar M. Magnúss. —
íþróttaspjall, gamanþættir, annál-
ar og margvíslegt fleira efni er í
þessu jóla- og afmælisblaði, sem
pr'entað er á góðan pappír, prýtt
fjölda mynda og í alla staði hið
vandaðasta.
Núverandi blaðstjórn er þann-
ig skipuð: Hallgrímur Th. Björns-
son formaður, Margeir Jónsson
varaformaður og Kriistinn Reyr
Pétursson ritari.
Ritstjóri Faxa er Hallgrímur Th.
Björnsson.
GuÖrún Á Símonar
Framhald af 5. síðu.
Minsk, auk þess sem hún söng oft
í útvarp og sjónvarp.
Svo skeði það, að sovétlistamenn
sem hingað komu haustið 1957,
voru viðstaddir flutning óperunnar
Tosca í Þjóðleikhúsinu, en þar fór
Guðrún með titilhlutverkið. Far-
arstjóri þessa sovézka listamanna-
hóps var leikhússtjórinn fyrir rikis
leikhúsinu „Sjevstjenko" í Kiev,
Gondar að nafni. Þegar eftir óperu-
sýninguna fór hann þess á leit við
Guðrúnu, að hún kæmi á næsta
ári austur til Kiev og færi þar með
aðalhlutverk í þremur óperum, þar
á meðal Toseu í samnefndri óperu.
Síðast liðin tvö ár hefur Guðrún
dvalizt vestan hafs og sungið víða
á konsertum í Bandaríkjunum og
Kanada, ennfremur í útvarp og
sjónvarp við góðan orðstír. Var
hún t. d. fyrsti íslendingurinn, sem
kjörinn var heiðui'sborgari Winni-
pegborgar, og margs konar öðrum
heiðri hefur hún verið sæmd í
Bandaríkjunum og Kanada. Var
Guðrún og fyrsti íslendingurinn,
sem söng í Kanadíska útvarpið
þannig, að söng hennar var útvarp-
að um allt Kanada, frá Atlantshafs-
strönd til Kyrrahafsstrandar, einn-
ig var sjónvarpað í Winnipeg.