Tíminn - 19.02.1961, Blaðsíða 2

2
TÍMINN, sunnudaginn 19. febrúar<tl961,
BELTI GÆÐASTÁL
VARAHLUTIR NÁKVÆM SMÍÐI
ALLIS-CHALMERS
CATERPILLAR
INTERNATIONAL
& EINKAUMBOÐ
Almenna Verzlunarfélagið hi.
BOx 137 — Laugavegi 168 — Sími 10199
Reykjavík
Leiðrétting
Á miðvikudag var birt hér í
blaðinu frétt af bíl, er valt við
Hólmsárbrú vegna ógætilegs
aksturs bíls, er kom á móti
honum. Var þar farið hörðum
orðum um „ökuníðinginn".
Einhver misskilningur mun hafa
orðið milli lögreglumannsins, sem
sagði fréttina, og blaðamannsins,
sem tók á móti henni — eða milli
bílstjórans, sem fyrir veltunni
varð, og Jögregkimannsins. Því
„ökuníðingurinn", sem svo var
kallaður í fréttinni, var sómakær
bifreiðarstjóri á Hreyfli í skemmti-
ferð með konu sína og 10 ára son.
Hann kom í ritstjórnarskrifstofur
Tímans samdægurs og sagði okkur
fréttilna frá sínum bæjardyrum
séða.
Hann fór í skemmtiferð austur á
fjall með konu sína og 10 ára son,
og kvaðst hafa ekið hægt — jafn-
vel hægar en hann var vanur, því
að veðrið var svo gott. Þegar hann
roætti Heinchel-bílnum á brúnni,
varð hann ekki var við neitt ó-
venjulegt, enda er brúin vel breið
og óhætt að mætast á henni, fyrr
en hann var kominn aftur með
bílnum. Þá sá hann út undan'sér,
að hann tók að skrika til. Hann
nam þá þegar staðar, og sá um leið
í speglinum, hvar Heinchelinn skall
á handriðinu, fór í gegn um það
og seig niður á skaflinn. Hreyfils-
bílstjórinn hljóp út og kom að
vörubílnum um leið og bílstjóri
Söl marka(5svara
(Framh af 16. sfðu).
Mikill hlutinn af sölvunum,
sem á markaði eru í borgum
Kanada, koma frá Svörtu-
höfn, og dæmi er um það, að
sami maðurinn hafi unnið
sér inn 1000 dollara með þess
um hætti á einu sumri.
Þegar sölvatekjutímabilinu
lýkur, færist aftur kyrrð yfir
Svörtuhöfn, því að staðurinn
er afskekktur og einmanaleg
ur alla aðra tima ársins.
Eyiarskaggjar hreyknir
íbúarnir á Grand Manan
segja auðvitað, að beztu söl
heimsins komi frá Svörtu-
höfn. Þeir óttast ekki sam-
keppni annarra. Hin hag-
stæðu sjávarföll í Fundyflóa
gera þeim sölvatekjuna auð
veldari en öðrum, og þeir
kunna margar sögur um fexða
menn, sem komið hafa á
eyna, dást að sölvum þeirra
óg skrifað þeim seínna úr
fjarlægum helmkynnum og
beðið þá um að senda sér dá-
lítið af þeirri dýrindisfæðu,
sem eyjan gefur af sér.
Eyjarskeggjar tala um söl-
in sem fjársjóð sinn, enda eru
þau þeim mikil tekjulind, og
þeirra vegna hefur eyjan orð
ið nafnfræg langt út fyrir
Kanada.
Söl holl fæða
Hið karidíska timarit legg-
ur mikla áherzlu á bætiefna-
auðgi sölvana og hvetur til
aukinnar neyzlu þeirra. Telur
það upp fjöldann allan af vita
mínum sem eru í þeim, og
telur þau næríngarrikari en
flestar aðrar daglegar fæðu
tegundir.
hans kom upp um dyrnar sem
upp sneru. Þeir ræddust við og
bar saman um tildrögin. í sama
bili bar að annan bfl frá Hreyfli,
og tók sá vörubílstjórann með sér
í bæinn, en sá fyrri hélt áfram
austur á Sandskeið. Síðan vissi
hann ekki meir, fyrr en kona hans
vakti hann með fréttinni um morg-
uninm
— Ég hélt mig væri að dreyma,
er ég sá frásagnirnar í Tímanum
og Morgunblaðinu, sagði hann.
Hann flýtti sér til rannsóknar-
lögreglunnar, sem ekkert vissi
frekar um málið en hann, en þar
sirildi' hann eftir nafn sitt og núm-
ei, til þess að ekki þyrfti að lýsa
eftir honum sem glæpamanni.
Þess má einnig geta, að meðan á
þessu öllu stóð, bar þriðja Hreyf-
ilsbílstjórann að, svo að þeir voru
tveir, bílstjórarnir, sem vissu hver
,,ökuníðingurinn‘- úr fréttinni var.
Sex sinnum tvíburar
(Framhald af 1. síðu.)
setið auðum höndum um dagana.
Trúlega hefur vinnutíminn ekki á-
vallt verið hnitmiðaður og stund-
um gleymzt og líta á klulkkuna. Það
hefur áreiðanlega kostað þau Ólaf
og Maríu stór átök og miklar fórn-
ir að koma hópnum sínurn svo
myindarlega til manns sem þau
hafa gert. En þau munu nú, er
tekið er að halla löngum og ströng
um degi, telja sig hafa fengið vel
goldin laun erfiðis síns. En hverja
stendur þjóðfélagið í þakkarskuld
við, ef ekki það fólk, sem færir því
slíkar gjafir sem þau Ólafur og
María?
Vilja aukið starfslií
(Framhald af 1. síðu.)
í hvaða mynd sem er, sagði Lange.
Aðeins stuðningur við aðgerðir
SÞ getur bjargað kongósku þjóð-
inni fré þeirrl ógæfu, sem hún
hefur ratað í. Engin þjóð hefur
rétt til þess að ganga í berhögg
við S.Þ. — sjálfri sér til fram-
dráttar.
Norska stjórnin leggur til, að
ailt erlent herlið í Kongó, sem
ekki er þar á vegum SÞ, verði
burt frá landinu. Stjórnin harmar
síðustu atburði í Kongó, en ber
fullt traust til Hammarskjöids,
aðalritara S.Þ. Afstaða norsku
stjórnarinnar til Hammarskjölds
er óbreytt írá því á s.l. hausti, er
harðar árásir voru gerðar á hann
á allsherjarþingi S.Þ.
Línuvertíðin
(Framhald ar 1. síðu.)
búa bátana á línufiski, og fóru
þeir fáeina róðra, áður en þeir
stöðvuðust til fulls 10. febrúar.
Nú eru ekki horfur á, að sá undir
búningur komi að frekari notum.
Að vísu róa bátar eins útgerðar-
manns, Jóns Gíslasonar,^ frá
Grindavík, og einn bátur leggur
upp í Sandgerði. En sjö eða átta
bátar munu vera bundnir við
bryggju.
í frystihúsunum í Hafnarfirði
er lítið að gera, nema hvað þang-
að er fluttur með ærnum kostn-
aði fiskur af Hafnarfjarðarbátun-
vm, sem leggja upp í Grindavík
og Sandgerði, og togurum, þegar
þeir sigla ekki með aflann.
Frystihúsavinna í Hafnarfirði er
því ærið dauf.
Vestmannaeyjar
í Vestmannaeyjum er allt í lama
sessi, því að þar er almennt verk-
fall í landi og orðinn hörgull á
mörgu til daglegra þarfa.
Þar er sama sagan og annars
staðar, að enginn veit, hversu úr
muni rætast
Haínarf jörður - Kópavogur
Árshátíð Framsóknarfélaganna í Hafnarfirði og Kópayogi verBur 1
Framsóknarhúsinu, iaugardaginn 25. febr. Nánar augiýst síðar.
Nefndin,