Tíminn - 19.02.1961, Blaðsíða 13

T í MIN N, sumiudaginn 19. febrúar 1961.
13
T« •• •
ivo ein
(Framhald af 8. síðu).
— Hér er ekkert baöher-
bergi, hélt hún áfram.
Hann furðaði sig á þvi,
hvemig hún hafði komist að
raun um það. Hún hafði
ekki farið um húsið með hon
um, en hafð; staðið kyrr í
stofunni allan tímann. En
hann spurði einskis, það
var rétt athugað, hér var
ekkert báðherbergi. Hún
hafði einhvers konar eðlis-
skynjun gagnvart baðher-
bergjum — eða réttara sagt,
skorti á baðherbergjum.
Honum fannst hann þurfa
að segja eitthvað, sem létti
andrúmsloftið. E'.i fyrst og
fremst varð hann að gæta
BRIDGE
(Framhald á 13. síðu.)
tvö lauf og eini möguleikinn
að drottningin sé önnur. Og
þetta heppnaðist, því allar
hendurnar voru þannig:
♦ Á D
¥ ÁG984
♦ Á 7 5
♦ G 8 7
A 97 A KG65 4 3
¥ D 3 ¥ 6
♦ D1082 ♦ G9 4 3
* 106432 * D5
♦ 10 8 2
. ¥ K 10 7 5 2
♦ K 6
* Á K 9
Félagi var það ánægður
með árangurinn að hann tók
ekki eftir þvíj að grandopnun
mín var í minnsta lagi.
Þetta er ekki erfið hendi,
heldur Reese áfram, þegar á-
kveðnar ályktanir hafa verið
dregnar. í fyrsta lagi spilaði
vestur út spaða níunni, frá
lit, þar sem áttan var ekki, og
það sýndi aö hann átti fá
spil í litnum. ÞaÖ' gaf upp,
hvernig trompinu ætti að
spila. Með því að spila tígl-
inum komst ég að því, auk
þeirrar staðreyndar, að vestur
spilaði ekki út tigli upphaf-
lega, að austur átti minnsta
kosti fjóra tígla. Og þar með
var talningin fullkomnuð.
Suður vissi að hann varö að
spila upp á að drottningin í
laufi væri einspil eða tví-
spil, en ekki að spila á þann
möguleika, að austur ætti D10
þriðju.
þess að spilla ekki neinu.
Þau voru þó komin alla leið
hingað. Hann vildi að ein-
hver árangur yrði af för-
inni.
— Hvar viltu vera? spurði
hann glaðlega.
— Vera? át hún eftir, þó
hún skildi fullkomlega hvað
hann átti við.
— Já, sagði hann, — hvar
viltu halda til í húsinu?
Hvað viltu hafa dyngju
þína?
Henni lá við að æpa, hún
hafði varla eirð í sér. Hann
fór svo í taugarnar á henni.
— Dyngju? sagði hún.
— Já, sagði hann, — hvaða
herbergi viltu hafa?
Á hringferð sinnf um hús
ið hafði hann komið auga á
eitt herbergi, sem hann
hefði kosiö sjálfum sér. Það
var rúmt og gott herbergi
með lágu, löngu borði á
miðj u gólfi og dyr út að svöl
unum. En hún varð að velja
fyrst. Fyrst og fremst varð
hann að varast að spilla
neinu.
Hún las hug hans eins og
opna bók.
— Eg vil ekki hafa neitt
herbergi, sagði hún.
— Viltu ekki hafa neitt
h...., sagði hann furðu lost
inn. — En. ...
— Nei, sagði hún, þetta
er ekki eins og ég hafði bú-
ist við.
Hann hugsaði meö sér:
aldrei er neitt eins og hún
hafði búist við. — En....
— Héma er of einmana-
legt, of eyðilegt, sagði hún,
ég vil ekki vera hér.
Honum fannst hann þyrfti
að andmæla, veita mót-
spyrnu bæðj vegna sjálfs
sín og hennar vegna. En
hann varð að gæta þess að
spilla ekki neinu með mót-
spyrnu sinni. Hann mátti
ekki verða of frekur. Einu
sinni hafðj harin reynt að
gera uppreisn. Það hafði ver
ið of seint. Manni finnst
ekki hæfa að sá sem á að
liggja marflatur fyrir fót-
um manns geri upprelsn.
Það hafði leitt til móður-
sýki.
— Já, en hlustaðu nú á,
byrjaði hann, það 'er þó
hlægilegt ....
Hún greip fram í fyrir
honum: — Á ég að segja
þér eitt? spurði hún blíð-
lega.
— Já, sagði hann og létti
mjög við blíöuna í rómnum.
Mér stendur svo nákvæm
lega á sama hvað þér fnnst
hlægilegt, skemmtilegt, skop
legt, furðulegt leiðinlegt eða
dapurlegt. Eg vil ekki vera
hér. Þú getur alveg eins
dregíð lykilinn upp úr
buxnavasanum og lokað
þessum bannsetta kofa-.
Hann setti bílinn í aftur-
gír og sleppti kúplingunni
hægt upp. Stór bíllinn seig
rólega aftur á bak fyrir hús
hornið og skreið síðan tígu
lega niður1 eftir brautinni.
Hann sat aftur við stýrið.
Hann starði fram fyrir sig.
450 óralangir og auðir kíló-
metrar lágu framundan.
Honum fannst óþægilegt að
hafa hana við hliðina á sér.
En það hefði verið verra ef
hún hefði ekki verið þar.
Allt er gott hugsaði hann,
meðan við erum saman.
— Vertu nú svo góður að
taka beygjuna varlega, svo
þú þúrfir ekki að beygja þig
eftir sigarettunum, sagði
hún.
Hann starði fram fyrir
sig, hægði á bílnum og tók
beygjuna eins og engill.
Hann skotraði til hennar
auga og sá ekki betur en
augun væru rök. Og hún
neri saman höndunum. Það
var verst. Það var verst, þeg
ar hún neri samán höndun-
um.
— Það veit guð að ég þoli
hann ekki lengur, sagði hún
við sjálfa sig.
íbúðarhús - Peningshús

Verksmiðjubyggð íbúöarhús, peningshús og
önnur hús getum við nú afgreitt með stuttum
fyrirvara. Sniðin eftir innlendum staðháttum og
veðurfari.
Sigurlinm Pétursson
Hraunhólum, Garðahreppi
Símar 10427 og 50924.
5.—14. marz 1963
KAUPSTEFNAN [ LEIPZIG
ISnaðar- og neyzluvörur frá meira en 50 löndum.
Stærsta alþjóðlega vörusýningm.
MiSstöð hinna vaxandi viðskipta milli austurs
og vesturs.
Upplýsingar um viðskiptasambönd og leiðbein-
ingar án endurgjalds.
LEIPZIGER MESSEAMT, Hainstrasse 18 a.
Leipzig C 1 Deutsche Demokratische Republik.
Kaupstefnuskírteini og upplýsingar veitir-
Kaupstefnan — Reykjavík. Símar: 24397 og
11576.

Samvinnutryggingar vilja ráða nú þegar nokkra
duglega tryggingamenn í Revkjavík og nágrenni.
Þeir sem hafa áhuga og getu til slíkra starfa, sendi
nöfn sín og helztu upplýsingar í pósthólf 969 fyrir
25. febrúar — merkt: „Tómstundavinna".
SAMVINNUTRYGGINGAR
•V>V»V>V*V>V>V>V>V>V>V>V>V>V--'
Tilkynning
Nr. 1/1961.
Verðlagsnefnd hefur ákveðið eftirfarandi há-
marksverð á brenndu og möluðu kaffi frá mn-
lendum kaffibrennslum.
í heildsölu, pr. kg................... kr. 39,29
í smásölu, með söluskatti, pr. kg . .. . — 46,40
Reykjavík, 18. febr. 1961.
VerSlagsstjórinn
*■• V>V* V*V>V> V>V»V> V> V>V