Tíminn - 28.02.1961, Blaðsíða 11

I'NN, þr48jitiagirm 28. febrúar 1961.
*1
Rætt viS Áso Jónsdóttur, flugfreyju
Iijá Loftleiðum, sem nýkomin er keim
ór f erðaiagi til Chile í Suður-Ameríku
n ' -> " , ----- ■ j ;
Algorroba — þarna er sumarbústaðurinn. .ÞaS er ekki dónalegt aS elga
kost á aS hlaupa þar um hvíta ströndina og baSa slg í sól og sjó.
Útþráin hefur brunnið
mönnum í æðum frá örófi alda
og íslendingar hafa ekki verið í
eftirbátar annarra, hvað bað
snertir. íslenzkar sagnir
greina víða frá þessari frum-
stæðu hvöt. sem í senn er æv-
intýralöngun og þekkingar-
síðustu vrkurnar', því að hún er
dökkbrún af sólskini.
— Hvemig stóð nú á þesisu
ferðalagi þínu Ása? Því valdirðu
fremur Chile en önnur lönd þar
syðra tH sóldýrkunar?
— íslenzk vinkona mín, Agla
Sveinbjörnsdóttir, sem húsett er í
Santiago, bauð mér í heimsókn til
svo auðvelt. Við flugfreyjuraar
erum vanar að þeytast landa mUli
og á landahréfinu virtist þetta
ekíkert til að gera sér grillur út af.
— En strax í New York fór jþó að
lækka á mér risið og kvíðinn að
setjast að, því að ég kann lítið sem
ekikert í spönsku.
— Þú hefur samt ekkl lent í
nelnum erfiðleikum á ferðalaginu.
— Nei þetta blessaðist allt. Mér |
tókst prýðilega að bjarga mér með
ensku, þýzku og fingramáli. Við
lentum fyrst í Caracas í Venezúela
og óneitanlega kom það manni
spánskt fyrir, ef svo mætti að orði
kveða, að farþegarnir máttu ekkert
hreyfa sig á' flugvellinum, nema í
lögregluvernd. — Þegar ég vakn-
aði í Buenos Aires um morguninn,
tók ég að átta mig á hlutunum.
Maður var allt í einu komin 1
sumar og sól umvafinn gróðri og
grósku. Það uxu pálmar og aldin-
tré innan um annan fjölbreytileg-
an gróður. — Frá Buenos Aires
flaug ég svo til Santiago í Chile,
en það er höfuðborg landsins eins
og kunnugt er, með um 2 milljónir'
íbúa. Flugferðin frá Buenos Aires
tit Santiago var dásamleg, glarnp-
andi sólskin og útsýn yfir snævi-
þökt Andesfjöllin hrífandi og þar
sá ég næst hæsta fjallstind ver-
aldar, Aconcagua. — Það fyrsta
sem ég sá er ég steig út úr flug-
vélinni í Santiago voru Agla og
Róbert og ég var sannarlega glöð
yfir að sjá þau.
— Og hvemig féll þér þarna
dvölin?
— Þetta var dásamlegt ævintýri.
Fólkið sem ég dvaldist hjá bar mig
Ása Jónsdóttir — dásamlegt ferðalag.
Hún brá sér í sólbað
þrá — snar þáttur í hinni stöð-j
ugu leit mannsins að sann-
leikanum og- sjálfum sér.1
Möguleikar ti! að svala út-
þránni fara nú vaxandi með
hverju 4ri og á þessari öld
hafa mán’iðir orðið að klukku-
stundum, hvað snertir vega-
lengdir.
Flugfreyjur eru víðförlar konur
og íslenzkar1 flugfreyjur fljúga nú
til fjölmargra landa með íslenzk-
um flugvélum „áttvísar á tvennar
álfustrendur“. Fáar ísl. flugfreyj-
ur hafa þó komizt suður fyrir mið-
baug, þar sem menn baðast sumri
og sól, meðan við þreyjum hér
þorrann og góuna. Ein úr hinum
fríða flugfreyjuflokki Loftleiða,1
Ása Jónsdóttir, Sigurðssonar fr'á
Kaldaðarnesá. fyrrv. skrifstofu-1
stjóra Alþingis, brá sér þó í sólbað
nú fyrir skömmu — suður til
Chile.
Ása er nýkomin heim úr reis-!
unni og við hittum hana að máli
við heimkomuna. Ása er lagleg
stúlka, ljoshærð og bláeyg og hún
ber það greinilega með sér, að
hún hefur ekki dvalizt á íslandi
sín. Þar sem ég átti kost ódýrra
ferða, og maður fær' ekki slíkt boð
á hverjum degi, setti ég vega-
lengdina ekki fyrir mig. Agla vin-
kona mín býr þar í Chile hjá
móðursystur sinni, Maríu Helga-
dóttur, sem gift er þýzkum ver’k-
smiðjueiganda í Santiago, Robert
Knoop að nafni.
— Og hvenær lagðir þú upp í
ferðina?
— Ég lagði af stað héðan frá
Reykjavík með Cloudmastervél
Loftleiða að morgni þess 25. jan-
úar og kom til New York kl. 8 um
kvöldið. Frá New York fór ég
svo kl. 6 um daginn eftir með
Britannia-flugvél frá Trans Contin-
ental-flugfélaginu.
— Hvað varstu lengi á leiðinni
suður eftir?
— Ferðin frá New York tók tvo
daga. Við vorum 26 klst. á leiðinni
til Buenos Aires. Frá New York
var flogið til Caracas í Venezuela
þaðan til Rio de Janeiro í Brazilíu,
þaðan til Sao Paulo og frá Sao
Paulo til Buenos Aires, þar sem
við höfðum nætursetu.
— Þú hefur ekki verið neitt
smeyk við að leggja einsömul upp
í svo langt fefffalag?
— Hérna heima vir’tist þetta allt
á höndum, og dvölin þar syðra var
yndisleg í alla staði og mun seint
líða mér úr minni. María Helga-
dóttir er greind og einkar kát og
skemmtileg kona og heimili þeirra
hjóna yndis'legt. Þetta íólk býr við
góðan efnahag og á mjög fallegan
sumar'bústað úti við ströndina, í
Algarroba, í um 200 km. fjarlægð
frá Santiago. í Algarroba búa auð-
kýfingarnir í glæsilegum húsum,
sem eru svo falleg að það er eins
ur. Þar drýpur smjör af hverju
strái. Vínberín hanga þar í klös-
um, fíkjur, sítrónur — allt sem
hugsazt getur. Maður þarf ekki
annað en teygja út hendi eftir því,
sem hugurinn gimist.
— Það var svo dásamlegt að
vera þarna, að tíminn þaut áfram
og fríið mitt var' á enda áður en ég
vissi af. En frá Chile fór ég þann
15. febr. sl.
— Hvemig virtust þér lífskjör
til Chile
«![gíl][K]g][§]g][§]g]g]l«][«]l]g][K]g][g][g!l§i[«]!l![gjS!«]!«]!M!Sl[SS![§1ÉIHjl«]@Ei§]!K3!«![?
!♦!
| Annars vegar var hinn mikli auður og j
| ótrúíegi lúxus, hins vegar fátækt og
eymd almúgans, sem ekki einu sinni
fiefur efni á að veita sér þann munað að
ganga í skóm. En loftslagið er svo gott
- og það bjargar þessu fóíki.

og þau séu klippt út úr mynda-
blöðum. Þar. skemmtir fólkið sér
við siglingar á hraðbátum, iðkar
sjóskiðaíþróttina, flatmagar á
hvítri ströndinni og sleikir sólina.
Þetta fólk þarf sannarlega ekki að
'kvarta. Þarna í Algarroba er ynd-
islega fallegt. Allt er umvafið
gróðri, litfegurðin er með eindæm- j
um fjölbreytt og mikil og niður!
dimmblás Kyrrahafsins við hvíta;
ströndina klingir stöðugt í eyrum.
Þarna dvaldist ég í 10 daga við
sjóböð og s'ólböð. Ég gat þó ekki
verið nema stutta stund í einu í
sólbaði, því að sólin er svo sterk:
og mér hætt við bruna, vegna;
hinna snöggu umskipta. Sólin er
þarna stöðugt í norðri og skín án
afláts. Það er eins og hún sé beint
fyrir ofan mann. Þaina þarf eng-
inn að vera með vangaveltur um
það, hvort sóls'kin verði á morgun
eða ekki. Sólin skín án afláts, það
er stöðugt sólskin. Hitinn er um
30* á Celsíus og loftið rakalítið.
Næturnar eru svalar og loftslagið
er því afar notalegt ogwerður ekki
á annað betra kosið.
Við þessi góðu skdyrði á gróðir
irn auðvelt uppdráttar. Umhverfis
húsið þeirra Maríu og Róberts í
Santíagó er stór og fallegur garð- ‘
almennlngs í Chile vera?
— Þau eru hroðaleg^ Ég varð
einkum vör við eymdina á leiðinni
r \ •
fra Cantiago til sumarbústaðarins
í Algorroba. Við ókum í gegnum
mörg smáþorp og hvarvetna blasti
við þessi hryllilega fátækt almúg-
ans. Fól'kið hefur hvorki í sig né á.
Það er klætt skítugum lörfum o-g
hefur ekki efni á því að veita sér
þann mnnað að ganga í sikóm. Það
er allt berfætt. Húsin eru líkari
dýrabústöðum en manna. Einkum
fannst mér átakanlegt að sjá þessi
yndsilega fallegu börn skítug og
lörfum klædd, syngjandi, betlandi
sönglaun.
Andstæðurnai' eru svo æpandl,
að fyrir Norðurlandabúa er þetta
eins og að vera kominn aftur í
miðaldir, til lénsskipulagsins.
Stréttaskiptingin er svo gífurleg.
Annar's vegar þessi auður og ótrú-
legi lúksus. Auðfólkið, sem er af
evrópsku kyni, ekur um á kádil-
jákum og veltír sér í allsnægtum
og skemmtunum, húsin eru svo
falleg, að maður trúir ekki sínum
eigin augum. Þetta fólk veit ekki
aura sinna tal, hefur sig allt við,
en veit samt ekkert hvað það á við
peningana að ger'a. — Hins vegar
er þessi mikla eymd, þessi hroða-
lega fátækt. Fólkið' er ólæst og
óskrifandi og lifir nánast eins og
skepnur, — en loftslagið er gott
— og það bjargar þessu fólki.
Þetta ófremdarástand leiðir að
sjálfsögðu af sér' glæpi og lesti svo
sem þjófnaði. Það verður að læsa
öllum skápum í húsinu og taka
lyklana með sér. Það er ekkert
(Framhald á 13. siðú.)
Frá Santiago.