Tíminn - 01.06.1961, Page 11

TIM I N N , fimmtudagiim 1. júní 1961.
11
Sumir kalla Connie „snið-
uga stelpu", aSrir segja, að
hún sé „sérstæð stúlka", og
enn aðrir telja, að hún sé
„sérvitur". Hún vill helzt
ganga berfætt, daðrar við
fjöldan allan af ungum
mönnum — en elskar aðeins
einn. Það er margt og marg-
víslegt talað í kring um hana.
og hún talar hvað mest sjálf
þó ekki um hugsanir sínar
og tilfinningar. Hún eys um
sig peningum eins og skít, og
ef einhver ætlar að verða
henni Þrándur í Götu, er hún
fljót að segja: — Skiptu þér
ekki af mérl
Hún er fljót að hugsa og lifir
fyrir líðandi stund. Hún er ekk-
ert að halda því ó lofti, en einu
Keypti 55 pör af skóm
gengur berfætt
Nokkrar línur og tvær myndir af
CONNIE STEVENS
sinni sagði hún á alvarlegri
stund, að hún myndi deyja ung.
Munninn fyrir neðan nefið
Hún hlær oft og mikið, ^g hef-
ur heilmikla kímnigáfu. í sam-
ræmi við þessa kímnigófu er það,
sem hún er oft æði.fljót að svara
og er orðheppin, svo stundum er
sagt, að hún hafi munninn fynr
neðan nefið. Hvar ætti hann
annars að vera? Hún á alltaf svar
við öllu og á svo létt með að
brosa, að hægt væri að láta sér
detta í hug, að hún ætti ekki
nokkra alvöru til og þaðan af
síður áhyggjur. En hún getur líka
verið súr á svipinn og fýluleg.
þegar það á við.
Innilokuð
En undir felldu yfirborði er
samt dálítið, sem aðeins fáeinir
vinir hennar og foreldrarnir hafa
hugmynd um. Hún á — þótt hún
eigi auðvelt með að komast í
samræmi við annað fólk ekki auð-
velt með að sýna, hvað raunveru-
lega er að brjótast í hennar lag-
lega höfði. Hún er, eins og pabbi
hennar lét einhvern tíma út úr
sér: — Sú stúlka heimsins, sem
mest er einmana í sálu sinni.
Hún á aðeins einn verulega
góðan vin. Hversu mikið það
þýðir mun framtíðin — og það
ef til vill nánasta framtíð — leiða
í ljós.
Guð náði og gæti þeirra ...
Til þess að kynnast lítillega
skapgerð hennar bak við fellt
yfirborðið, því það er ekki nóg að
vita að henni finnst gaman að
spóka sig berfætt, því það er
eins konar vörumerki fyrir ungt
hæfileikafólk nú til dags, væri
kannske fróðlegt að kynnast því,
hvað vinir hennar segja. Einn
þeirra lét t. d. hafa þetta eftir
sér:
— Ef hún verður skotin í
manni, er 100% víst, að það er
alvara. Þann sem hún elskar,
elskar hún. En Guð líti í náð til
þeirra, sem koma sér út úr húsi
hjá henni. Sá, sem fyrir því óláni
verður, er að eilífu sléttaður út
úr fylkingum vina hennar.
Eins og Carole Lombard
Annar sagði þetta: — Connie
minnir mig mjög á Carole Lom-
bard. Hún þrosti einnig út á við,
en inni fyrir var hún einhver
hamingjusnauðasta og yfirgefn-
as-ta stúlka í kvikmyndaheimin-
um. Hin stutta en ríka hamingja
Carole með Clark Gable var slit-
in svo að segja um leið og hún
hófst, og ég hef það á tilfinning-
unni, að það sama geti komið
fyrir Connie, að líf hennar verði
sorglegt.
Lífsþorsii
Connie þolir ekki að vera dreg-
ín í dilk eða lifa eftir forskrift.
Þess vegna hefur hún fundið upp
sitt eigið kerfi til þess að lifa
eftir. Hún lifir akkúrat eftir því,
sem andinn inngefur og henni
dettur í hug. Það losar hana við
allar áhyggjur og yfirveganir.
Hún er ung og kát og full af lífs-
orku. Allt.á að gera i dag, ekki
að geyma það til morguns. Það
er ekki beinlínis lífsþorsti, held-
ur sú júlfinning að maður eigi að
lifa af öllum kröftum, fá eitthvað
út úr lífinu meðan það er, en
ekki geyma það til morguns, því
ef til vill er ekkert á morgun.
Þessi tilfinning er e. t. v. tákn-
ræn fyrir æskuna nú til dags.
Innst inni einhver nagandi fram-
tíðarótti. Það er kannske þessi
tilfinning, sem kemur Connie til
að halda, að hún muni deyja ung.
Ekkert nógu gott
— Hún er undarleg stúlka, seg-
ir ein vinkvenna móður hennar.
— Einmitt þegar hún virðist hafa
náð einhverju takmarki, sem hún
hefur sett sér, er hún komin á
fulla ferð eftir einhverju öðiu.
Það er aldrei hægt að gera hana
ánægða. Það er ekkert nógu gott
handa henni, hvorki sfarf henn-
ar, einkalíf né nokkur karlmaður.
Hún heldur t. d. að hún sé hrifin
af Gary Clarke, en það verður
aldrei meira.
Um þetta síðasta segir Connie
sjálf: —- Við höfum ákveðin fram
tíðarvandamál. Við verðum fyrst
að verða eitthvað. Gary vill verða
eitthvað, áður en hann rýkur til
og giftir sig.
55 pör af skóm
— Einu sinni, þegar ég kom
heim til hennar, segir einn vin-
anna, var Gary þar. Hann beið
eftir því, að Connie lyki við morg
unmatinn. Hún sat við borðið
með kaffibolla fyrir framan sig.
Hún var klædd í dökkbrúnar bux-
ur og heiðgula peysu. Hárið var
ógreitt og hékk í tjásum um all-
an haus á henni. Hún var ómáluð
og berfætt. — Ég er aldrei í
skóm, sagði hún, þegar hún sá
að mér varð litið á tærnar á
henni. — Ég keypti mér 55 pör
af skóm einu sinni, en ég geng
næstum aldrei í þeim. Ég vil
finna gólfið undir fótunum á
mér, og þá ekki síður nýju gólf-
teppin mín. Þá kemst ég í sam-
ræmi við húsið.
Nagar neglur
Þegar hún æfir sig nagar hún
neglur, baðar út höndum, fettir
fingurna aftur svo það brakar í
þeim, hristir lokka sína og reynd-
ar allt höfuðið, þýtur fram og aft-
ur og dansar um sviðið. 96 hún
æfir sama atriðið aftur og aftur.
Ef minnsta smáatriði er ekki hár-
rétt, stöðvar hún hljómsveitina
og lætur þá byrja alveg upp á
nýtt. Og þannig gengur það, þar
til allt er hárrétt, Þá fer hún í
gegnum það einu sinni enn, og
(Framhaid á 15. síðu).
Það var partý hér í gærkvöldi, svo að ég er ékki tilbúin enn þá. Eg er ekki einu sinni klædd.
11. síðan