Tíminn - 17.09.1961, Qupperneq 11

JtyÉM-I'N N, sunnudaginn 17. september 1961,
11
ÞátttakeAdur á námskeiðinu. Talið að framan heita þær: Lára, Gerður, Margrét, Halla, Ragnhildur, Stella, Guðrún H., Guðrún Á., Stelngerður, Helga og Inglbjörg.
KÚNST AÐ FARA
ÚR KÁPUNNI
Svo sem alþjóð veit, a. m.
k. það af henni, sem les
blöðin sín, er nýstofnaður á
Iandi hér skóli fyrir ungar
námskeið hans til júníloka árið
1962. Áhrifa hans er þegar farið
að gæta í bæjarlífinu, þar sem
sjá má ekki allfáar ungmeyjar
tipla um götur smáum skrefum
og nettum, með mjúku mjaðma-
ruggi og blíðu brosi, rétt eins
og hverjar aðrar Par'ísarsýning-
arstúlkur.,
Blaðamenn Tímans vildu
gjarnan fræðast nánar um
fyrirbrigði þetta, og því réðst
einn þeirra í að hringja til skól-
ans ekki alls fyrir löngu.
Fagrir fótleggir
— Tízkuskólinn.
— Já, þetta er blaðamaður
hjá Tímanum. Væri það nokkur
leið, að ,ég mætti koma og heim-
sækja ykkur og sjá eitthvað af
því, sem fram fer í svona einni
kennslustund?
— Já, ætli það ekki, væri það
heppilegt kl. 1. Þá höfum við
gönguæfingu?
— Það væri prýðilegt, ein-
mitt það, sem ég vildi helzt sjá.
Dömunum er vonandi sama,
þótt ljósmyndarinn komi með?
„Gefa eftlr f mittinu og setja
mjöðmina fram, en ekki að vera
bein lína, elns og ég núna." Sig-
ríður Gunnardóttir sýnlr, hvern.
ig EKKI á að standa.
Það er margs að gæta, þegar á að standa fallega. Hvernig fínnst
ykkur henni takast þessari?
Þar sem kvenfólk hefur sjald-
an slegið hendinni á móti nein-
um ráðum sér til fegrunar, þarf
það engan að undra, að aðsókn
að skólanum er gífurleg, svo að
fullskipað er þegar á öll kvöld-
Og hér er verið að ganga niður
tröppurna’r.
— Við verðum að hætta á
það.
Og stundvíslega kl. 1 stönd-
um við í dyrum Tízkuskólans.
Út úr herbergisdyrum gægjast
flissandi ungmeyjar, sem hafa
fengið veður af myndavélunum
og keppast nú við að snyrta sig
svo að þær verði sem fallegast-
ar í blaðinu.
— Gjörið þið svo vel, segir
kennarinn, frú Sigríður Gunn-
arsdóttir, og meyjarnar ganga
inn í stofuna í röð, setjast á
bekki með veggjunum. Þær eru
búnar að læra að sitja, það er
auðséð. Öllum fótleggjum er
komið vandlega fyrir, eins og
þeir líta bezt út og ljósmyndar-
inn má til með að taka mynd af
allri dýrðinni. En þá þarf að
vanda sig enn meir, kennarinn
skýzt meðfram röðinni og lagar
einstakar llggjastellingar, pils-
unum er potað þétt að hnján-
um, dömurnar setja upp bezta
brosið, og — loks er smellt af.
Inn með magann, meiri
mjaSmahreyfingar
Þá er röðín komin að göng-
unni, fyrsta stúlkan stendur
upp og gengur eftir dregli á
'W'ramhaJo 8 .< .. j
Öllum fótleggjum hefur verió komið fyrir eins og þeir eiga að vera. Langa leggi má krossloggja, þeir, sem styttri eru,eiga að vera eins og sjá má á myndinni.