Tíminn - 17.09.1961, Side 13
T IM I N N, sunnudaginn 17. september 1961.
13
í spegli Tímans
(Framhalfl al U siðu
gólfinu beint á móti stórum
spegli, sem miskunnarlaust
sýnir alla galla, sem á göngu-
lagi og stellingum kunna að
vera. Þetta er ekki fyrsta
kennslan í göngu, en samt er
daman hálf óstyrk sem von er,
ljósmyndarinn bíður færis með
myndavélina.
Nemendurnir ganga, ein af
annarri, ljósmyndarinn smellir
í óðaönn, kennarinn leiðréttir.
„Rétta vel upp frá mittinu,
magann inn, bakhlutann inn,
ekki horfa niður í gólfið, svona
já. Smærri skref, mikið smærri
| skref, og iéttari skref.
Léttara, léttara, léttara. Hvar
eru mjaðmirnar? Ég sé engar
mjaðmir, meiri mjaðmahreyf-
ingar.“
Skrefin veiða fleiri og
smærri, mjaðmirnar taka að
hreyfast og allt er þetta í áttina.
Síðan snúa meyjarnar sér við,
stilla sér upp með hendur á
mjöðmum eða fyrir aftan bak,
skjóta fram mjöðminni, brosa
og líta mjög heillandi út.
Langstíg, með bogin hné,
hvernig fer það?
Enn er gengið eftir dreglin-
um, sumar eru að verða góðar,
aðrar þurfa að rétta bakið,
muna eftir bakhlutanum, mag-
anum, slaka á handleggjunum,
eða eitthvað annað. Margt er að
varast, ein á að rétta betur úr
hnjánum, kennarinn kippir upp
pilsunum, hleypir í herðarnar
og skálmar um gólfið, langstíg
með kengbogin hné, skopmynd,
sem sýnir, hvernig viðkomandi
muni líta út eftir nokkur ár
með sama göngulagi. Hún vek-
ur mikla kátínu, veslings stúlk-
unni lízt ekki á blikuna og hún
gerir sitt bezta til þess að rétta
úr hnjánum.
Upp og niður tröppurnar
Enn erfiðara viðfangs er að
ganga upp stiga, a. m. k. eins
og það á að gerast. í horni her-
bergisins liggja tröppur upp á
lítinn pall. Þangað upp freista
meyjarnar að komast og setja
sig þar í stellingar sýningar-
stúlku. Sú fyrsta fer aftur á bak
upp tröppurnar, en þannig
sleppur hún ekki, beint áfram
skal það vera, og helzt að horfa
sem minnst niður fyrir fætur
sér. Þá gengur verr að hitta á
rétta tröppu, en gengur þó, og
upp komast allar slysalaust.
„Hendur aftur fyrir bak, mjöðm
ina fram, gefa eftir í mittinu,
og þetta er að verða allra fín-
asta stelling. En nei, svona
ferðu ekki niður aftur, vand-
aðu þig. Og svo til baka, og
mjaðma-hreyfingar alla leið.“
Stúlkurnar eru sendar fram
á gang að æfa sig, jafnóðum og
þær ganga Við laumumst á
eftir þeim, og þarna ganga þær'
og snúa sér, spegla sig og
spyrja hver aðra: „Er ég bein
núna? Er ég of stórstíg? Hvern-
ig eru hnén? maginn?"
— Þið æfið ykkur. segjum
við.
— Já, ekki veitfr af.
— Finnst ykkur ekki, að þið
lærið af þessu? i
— Jú, hamingjan góða, ég
gekk í ótal hlykkjum, og ég var
svo stórstíg, að ég hafði hálfan
metra i hverju skrefi, og ég
gekk alveg pinnstíf, segja þær
hver í kapp við aðra.
— Og nú hefur ykkur farið
fram? I
— Já, við erum bara allt aðr-
ar manneskjur að sjá, en við
lærum lika svo margt fleira en
þetta. i |
— Hvað er það helzt?
— Við lærum að snyrta okk-
ur, hvaða litir og snið á fötum
fara okkur bezt, við erum send-
ar á hárgreiðslustofu, okkur er
kennt að hirða hárið og greiða
það og klippa eins og hæfir
okkar andlitslagi, leggja það
o. s. írv.
Kúnst að fara úr kápunni
Svo er okkur kennd kurteisi
og góð framkoma, borðsiðir, aðl
fara í kápuna og úr henni og ...'
— Biðið þið aðeins við, er
það einhver kúnst að fara í
kápu og úr. henni?
— Já, já, hún má a.m.k. ekki
dragast i gólfið.
— Nú, já, svoleiðis. Og hvað
var það fleira?
— Já, hvað var það fleira?
Jú, við lærum líka að fara inn
í bíl og út úr honum.
Og þá minnumst við þess, að
hafa einhvern tíma séð mynd
af Englandsdrottningu eða álíka
virðulegri persónu, þar sem
hún var að fara út úr bíl og
lánaðist ekki rétt vel, enda í
þröngu pilsi. Myndin var líka
birt sem eins konar huggun til
lægra setts kvenfólks. sem ekki
á gott með þetta heldur.
Léttist um 5 kg —
á 3 vikum
— Og svo lærum við að
grenna okkur og fita, bæði með
mataræði og æfingum. Ég hef
lézt um 5 kíló á þessum 3 vik-
um. En ég er líka alltaf að gera
æfingar, meira að segja meðan
ég er að tala í símann. Svo er
ég másandi og blásandi, já, púh,
nei, púh, jú, jú, púh o. s. frv.
I
----------------------------------i
------Já, og svo lærum við
að fara í hanzka, það má ekki
taka í þá nema á vissum stöð-
um, hendurnar eiga að vera i
mittishæð, lófinn að snúa upp
og fleira og fleira. Við höfum
líka handaæfingar til þess að
fá mjúkar hreyfingar, svona,
eins og við værum að strjúka
stóra blöðru, sem ekki má
springa
En nú eru stúlkurnar kallað-
ar inn til þess að ganga á ný
Og það síðasta sem við heyrum,
þegar við yfirgefum skólann,
mikilli reynslu ríkari, eru fyrir-
sagnir kennarans, frú Sigríðar.
— Og nú vil ég fá göngu með
geysilega mikilli mjaðmahreyf-
ingu. Þið eruð allar vita
mjaðmahreyfingalausar.
Rún.
REYKJAVÍ K
STAFANGUR
LOFTLEIÐIS LANDA MILLI
..........FLJÚGIÐ
MEÐ HINUM NÝJU
HRAÐFLEYGU FLUG
VÉLUM LOFTLEIÐA
DC-6B
ÞÆOILEGAR HRADFERÐIR HEIMAN OG HEIM
OrtSií er íriálst
Framhald af 5. síðu.
þar hvorgi þjóðerniseinkenni að
finna. Allt er sama franska
snakkspýjan, lapin úr holræsum
Parísarborgar.
í þjóðsögum voru þeir til sem
ekki kunnu að greina snakkspýju
frá rjóma og svo er það enn
í dag. Menntamálaráðherra tal
aði af sínum alkunna fjálgleik
um þessa miklu list og þarna
eygði hann von um hetmsfrið,
því að þetta var aflið, sem var
sterkara en kjarnasprengjan —
Trúi hver sem trúa vill, en það
gerir auðvitað enginn vitiborinn
maður.
Á 18. og 19. öld herjaði álfuna
illkynjaður sjúkdómur sem
kenndur var við Frakkland. Hann;
lagðist þá á líkamann, nú á and I
ann og sé það rétt, sem flestir
mæla, að andinn sé líkamanum
æðri, þá er alvörumálið ekki
svo lítið.
Ásgeir Bjarnþórsson
Skrifað og skrafað
Framhald at 7 síðu
ekki að stökkva yfir gjána,
heldur^ að leysa eftirmanns-
málið í áföngum.
Samkvæmt þessu, mun Ól-
afur því aðeins taka við for-
ustunni aftur, að hann telji
sig sjá fram á, að Bjarni muni
ekki valda henni.
Víst er það, að talsverð
ólga er út af þessu í Sjálf-
stæðisflokknum. Sama gildir
einnig með ráðherrastöðu Jó-
hanns Hafsteins, því að fleiri
gátu komið þar til greina, en
flokkurinn fékk ekkert um
það að fjalla. .
Það væri ekkert undarlegt,
þótt Ólafur vildi nú nota
tækifærið til þess að draga
sig í hlé. Hann hefur verið í
fremstu víglínu stjórnmál-
anna í nær fjóra áratugi.
Vissulega er slík áreynsla
meira en nóg. Svo hygginn
er Ólafur líka, að hann mun
ekki hafa neina oftrú á núv.
stjórnarstefnu og stjórnar-
samvinnu.
Ólafsvík
Óskum eftir að ráða strax gjaldkera vanan öllum
algengum bókhalds- og skrifstofustörfum. Nánari
upplýsingar gefur Jón Arnþórsson, Starfsmanna-
haldi SÍS, og Alexander Stefánsson, kaupfélags-
stjóri, Kf. Dagsbrún, Ólafsvík.
Starfsmannahald SÍS.
V. >.. V V. V V. V. V VX. V. V. S. V.X. V.N
Barnamúsíkskólinn
í Reykjavík
mun að venju taka til starfa í byrjun október-
mánaðar. Skólinn veitir kennslu í undirstöðuat-
riðum tónlistar, nótnalestri og almennri tón-
fræð'i, söng og hljóðfæraleik (sláttarhljóðfæri,
blokkflauta, gítar, fiðla, píanó, cembaló).
Skólagjald fyrir veturinn: Forskóladeild kr. 450,-,
baxna og unglingadeild kr. 750,-/950,-
INNRITUN nemenda í forskóladeild (5—7 ára
börn) fer fram í dag og næstu daga kl. 17—19 á
skrifstofu skólans, Iðnskólahúsinu, 5. hæð, inng.
frá Vitastíg.
Eldri nemendur, sem eiga efir að sækja um skóla-
vist, gefi sig fram sem fyrst.
BARNAMÚSIKSKÓLINN, sími 23191