Tíminn - 22.10.1961, Blaðsíða 6

6
T í M I N N , sunnndaginn 22. október 1961
_______FLJUGIÐ
MEÐ HINUM NÝJU
HRAÐFLÉYGU FLUG-
VÉLUM LOFTLEIÐA
DC-6B
ÞÆGILEGAR HRAÐFERÐIR HEIMAN OG HEIM
Merkjasöludagur Sjálfsbjargar
Lögfræðiskrifstota
Laugavegi 19
í gær voru seld merki á götum
bæjarins — i dag verða seld merki
á götum bæjarins. Sjálfsbjörg, fé-
lag fatlaðra, selur í dag merki sín
og blað, Sjálfsbjörg, 3. árgang.
Það er hætt við, að einhver verði
önugur, þegar honum verða boðin
merki Sjálfsbjargar, og segi sem
svo: — Hvað, ég var að kaupa
merki í gær! Á ég nú að fara að
kaupa merki í dag?
Ég mundi svara því játandi. Við,
sem eigum því láni að fagna, að
hafa Limina í lagi, eigum að styðja
við bakið á þeim, sem ekki hafa
það. Það kostar okkur lítið, en er
þeim mikils virði. Það þarf svo
óendanléga lítið til þess að skilja
þá fötluðu frá því, sém við getum
notið — eina tröppu, einn stóran
þröskuld. Það er mörgum fötluð-
um manninum óyfirstíganlegur
erfiðleiki.
um að því, að ungir, fatlaðir menn
þurfi ekki að dveljast á Elliheim-
ilinu, né andlega heilbrigðir, fatl-
aðir mehn á Arnarholti eða Kleppi.
Það er ekki ölmusa, heldur laun
fyrir það, að við skulum sjálf vera
heilbrigð. ' Sigurður Hreiðar.
SKIPA OG BÁTASALA
Tómas Arnason hdl
Vilhiálmur Arnason hdl
Simar ‘24fi3fS oe 1R307
ÞAKKARÁVÖRP
Hjartans þakkir færi ég öllum þeim, sem með
heimsóknum, gjöfum og skeytum gerðu mér 80
ára afmælisdaginn ánægjulegan. Lifið öll heil.
Kristbjörn Hafliðason,
Birnustöðum.
Þakka öllum þeim, sem heiðruðu mig með gjöfum
og kveðjum á sextugsáfmæli mínu.
Með því að kaupa í dag merki
Sjálfsbjargar og blaðið Sjálfsbjörg,
stuðlum við að því að fatlaðir með
borgarar okkar, sem hafa óskerta
andlega heilsu — að ég ekki segi
betri andlega heilsu en margur sá,
sem gengur á tveimur heilum fót-
um og sveiflar um sig gallalausum
handleggjum — fái sómasamlegan
aðbúnað og skilyrði til þess að
gera þjóðfélagi sínu gagn, í stað
þess að vera því byrði. Við stuðl-
Hafsteinn Jónasson,
Njálsstöðum.
Hjartanlega þakka ég öllum, 'sem glöddu mig á
sjötugsafmæli mínu, með skeytum, gjöfum og
heimsóknum og gerðu mér daginn ógleymanleg-
an. Bið ég algóðan guð að launa öllum fyrir mig.
KonráS Jónsson frá Gilhaga
bATTUR KIRKJUNNAR
)
( Kristinn dómur kennir ekki augnþjónusta hefur aukizt hina
( heimsflótta. Það er misskiln- síðari áratugi. „Verður er
irigur, þrátt fyrir allan munk- verkamnðurinn launanna,“ en
( lifnað og nunnuklaustur á þá' ætti hann líka að gæta
kirkjunnar vegum. Hann er fyllstu samvizkusemi, dugnað-
( lífsstefna^ starfs og fram- ar og vandvirkni við starf. Fátt
) kvæmda. 'vísinda, hugsunar og veldur meiri hrellingar af því,
' vaxtar. Hver einstaklingur og s\ daglega ber fyrir augu hér
) öll heildin, söfnuðurinn, þjóðin í borrihni er> orfa á vinnu-
( skal ávaxta sitt pund, varðveita brögðin hjá mörgum, bæði á
) sínar talentur. í því felst æðsta götu og vinnustöðvum, sknf-
) ánægja lífsins, eða að minnsta stofum og skólum. Vinnusvik
kosti sú varanlegasta, starfs- og hangs eru eins og plága,
gleðin. Og þótt kyrrlátar, hljóð- s v hafa gegnsýrt fólk-
) ar helgistundir séu nauðsynleg- ið. kynslóðina alla, þótt von-
ar og þær megi ekki vanta, þá andi sé það betra í sveitunum.
(
Starfsgleði
ætti hvert augnablik að vera
helgað nytsömu starfi eða
störfum, og einmitt til þess að
geta sinnt þeim sem bezt, þurf-
um við að efla kraftana við
uppsprettur hins almáttka og
eilifa a helgistundunum. Vegur-
inn til guðsríkis liggur um
þrotlaust starf, þar sem trú-
mennskan í hinu smáa getur
ein veitl þroska til að verða
mikill og sannur. „Þú góði og
trúi þjónn, yfir litlu varstu
trúr, yfir mikið mun ég setja
þig“. Þannig hljóðar stefið í
hljómkviðu starfs og starfs-
gleði.
En það eru ekki allir á einu
máli um þetta. Hvaða hamingja
eða gleði gæti svo sem verið í
því, að þvo gólf eða stunda upp-
þvott dag eftir dag? spyr hús-
freyjan eða vinnukonan. sem
oft er nú orðið sama manneskj-
an. Fyrst og fremst það. að her-
bergið verður hreint og vist-
legt og andrúmsloftið hollara,
bollar og diskar skínandi og
fagrir. Þetta gerir tilveruna
yndislegri, eykur vellíðan. Sé
starfið unnið af sérstakri nær-
gætni og nostprsemi hefur
hreinleikinn og frágangurinn
andleg áhrif á þá, sem inn
koma ■ eða inni dvelja, gerir
skapið léttara. hugann heiðari,
vekur þakklætiskennd og
ánægju. Hugsið ykkur alla ó-
lundina og nölarið í daglegu
lífi. sem á rót sína að rekja til
til illa gerðra smámuna, óþrifa
og amsturs.
Enn mætti einnig minna á
,það. sem kalla mætti góða sam-
vizku yfir vel unnu starfi, þótt
ekki væri annað en uppþvottur
og gólfþrif. Hreinleiki um-
hverfis, reglusemi og snotur
frágangur vekur þannig innri
vellíðan og eykur þroska og
göfgi bæði þeirra, sem njóta
c starfa.
Gæti það verið Guði þóknan-
L. eða stefnt að réttu marki
menningar. að þú vinnir hvers-
dagsst^rf þín með hangandi
hendi og hálfum huga, hvort
sem þau eru unnin úti á túni,
í fjárhúsum, verkstæði. skipi,
idh 'si eða skóla? Það er full
ác‘ _ða fyrir okkur íslendinga
að íhuga þetta nú, svo mjög
sem al’~ knnar sviksemi og
Og bað er ekki fyrst og fremst
hræðilegt, hve afköstin minnka
og afkoma þjóðarinnar hlýtur
að versi a, heldur er verst hið
andlega afhroð, hið dvínandi
manngildi, sem slík vinnubrögð
valda. Og starfsgleðin, sólskin
og birta hins starfandi manns
er einnig þar með úr sögunni.
Og um leið er lífið orðið þræl-
dómur, meðan verið er að
verki, og alls konar andlegir
kvillar, ásamt viðeigandi sundr-
ung og óánægju, sigla í kjölfar-
ið. Sjálfsvirðing og metnaður
dvína og geta loks skilið eftir
hirðulaust rekald, sem enginn
vill nýta til neins.
Illa og letilega unnið starf
veikir skapgerðina, slævir til-
finningar, vekur tortryggni,
óvild og andúð bæði meðal
starfsfélaga og vinnuveitenda,
og er stundum undirrót þjóð-
félagslegrar flokkastreitu, verk-
falla og vandræða og alls þess
fjölbreytta böls, sem af slíku
leiðir. 1 - '
En hver, sem vinnur starf
sitt jafnvel í hinum smæsta bg
lítilsvirtasta verkahring með
trúmennsku og fegurðarsmekk,
gerir tilveruna auðugri af
þokka, gengur glaður frá og
að starfi og gefur öðrum gott
fordæmi, og skapar í kringum
sig traust og ánægju bæði
starfsfélaga og vinnuveitenda,
og þannig er beint og óbeint
unnið að friði og frelsi, heiðri
og hamingju þjððarinnar. Þetta
kemur hvergi skýrar fram en
t. d. í fiskverkun okkar íslend-
inga, þar sem hver óvöndun í
starfi getur leitt af sér mark-
aðsbrest og skapað vandræði og
skömm.
Þanrxig mætast og sameinast
kristinn dómur og hversdags-
líf okkar miklu oftar en við
höldum. Og umfram allt þurf-
um við samt að vera trú hinni
innstu þrá hjartans til ákveðins
starfs og hollustu við hin dýr-
mætustu pund gáfna og hæfi-
leika. Þar er sjálf uppsprettu-
lind lífshamingju og starfsgleði.
Engin manneskja er til, sem
ekki getur gert eitthvað betur
en ’lir aðrir, ef hún bara finn-
ur sjólfa sig.
Árelíus Níelsson.
/
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
(
')
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
Jóns Einarssonar,
Tannstaðabakka.
Vandamenn
Maðurinn minn
Jón Jónsson,
Teygingalæk
andaðist að heimili sínu 21. okt. 1961.
Guðríður Auðunsdóttir