Tíminn - 26.11.1961, Blaðsíða 12

STOÐUMAT
í dag ætla ég a'ö birta eina,
af skákutn Fisrliers fré
skákmótinu í Bled, því að hún
s er ágætt sýnishorn af hinum
miklu taktisku hæfileikúm
hans og dirfsku. Andstæð-
ingur hans er urigverski stór
meistarinn Portisch, sem hef
ur orð á sér sem góður „stra-
teg“ og traustur skákmaður.
Skákin verður snemma flók-
in en er einkum athyglisverð
fyrir þá sök, að báðir kepp-
endur leitast við að fá upp
sömu stöðuna, Portisch vegna
þess, að hann álítur stöðuna
trausta og hættulausa, Fisch-
er vegna þess, að hann eygir
í henni góða samspilsmögu-
leika fyrir menn sína. Það er
ekki óalgengt, að þeir sem að-
hyllast tvær ólíkar stefnur,
verði ósammála um kosti og
garia ákveðinnar stöðu og oft
erfitt að dæma um, hvor hef
ur meira til síns máls. Eg ætla
því að láta þann úrskurð
liere'a mirii hluta hér, en reyna
að skvra siónarmið beggja
um leið og við athugum skák-
ina.
Hv: Portisch Sv: Fischer
Drottningar'bragð
1. d4 — Rf6 2. c4 — e6 3.
Rf3 — d5 4. Rc3 —Bb4 (Þetta
er eftirlætisafbrigði Fischers
og beitir hann því fyrst og
fremst til að sneiða hjá þekkt
um leiðum. Afbrigðið er kennt
við rússneska stórmeistarann
Ragozin og hafa vinsældir
þess talsvert aukizt hin síð-
ari árin.)
5. cxd5 — exd5 6. Bg5 — h6
7. Bh4 (Hvassari leikur en 7.
Bxf6 — Dxf6 8. Da4t — Rc6
9. e3 — 0-0, sem gefur hvíti
trausta stöðu en snauða af
möguleikum).
7. — c5. (Dr. Euwe álítur
bezta áframhaldið hér, 8. —
g5 9. Bg3 — Re4 og mælir nú
með peðsfórninni 10. Rd2 fyr
ir hvít, þar sem áframhaldið
10. Hcl — h5! sé of hættu-
legt. Eftir 10. — Rxc3 11. bx-
c3 — Bxc3 12. Hcl — Ba5 seg
ir hann hvít hafa mótvægi
fyrir peðið, en er þó engan
veginn öruggur um, hvort það
sé nægjanlegt. í Sovétmeist-
garamótinu síðasta fór Korch
hnoj að ráðum dr. Euwe og
fórnaði peðinu. Áframhaldið
varð sem hér segir: 13. Dc2!
— Rc6 (Ekki 13. — c6 vegna
14. Be5) 14. e3 — 0-0 15. h4
— g4 16. Be2 — He8 17. Ddl
— h5 18. Bb5 — Bd7 19. Hc5
— Re7 20. Bxd7 — Bxd2t 21.
Dxd2 — 21. Dxd2 — Dxd7
22. 0-0 — c6 23. e4! — b6 24.
Hc3 — Rg6 25. e5 — Df5 26.
Hxc6 og þar með hafði hvít-
ur loksins hlotið umbun fyrir
peðsfórnina, unnið peðið aft
ur og hlotið betri stöðu. Dr.
Euwe getur því verið ánægð
ur með hugmyndina, enda
þótt lionum væri ekki Ijóst
hvernig hún skyldi hagnýtt).
8. e3 — Rc6 9. Bb5 (í skák-
inni Friðrik — Fischer Pör-
toroz 1958 skeði hér 9. Hcl
og er það efalaust traustari
leikur en sá, sem Portisch vel
ur hér). 9.-----Da5. (Fischer
hlýtur að hafa álitiö eftirfar-
andi uppskipti sér í hag, er
hann lék þessum leik. Port-
isch er hins vegar ekki á sama
máli).
10. Bxc6Y — bxc6 11. Bxf6
(Það er greinilegt að hvítur
hræðist ekki drápið á c3 ella
hefði hann hrókerað í þessari
stöðu).
11. — Bxc3-\■ 12. bxc3 —
T í M l N N, sunnudaginn 26. nóveniber 1961.
RITSTJÖRI: FRIÐRIK ÓLAFSSON
Dxc31 13. Rd2 — gxf6 14. Hcl,
— Dd3 15. Hxc5. (Nú er kom
inn tími til að pústa og at-
huga stöðuna nokkuð nánar.
Ekki er laust við að hvita stað
an veki hjá manni meira
traust en sú svarta. Peðakeðj
an er samfelld og óslitin og
ekki er að sjá á henni nokk
urn veikleika, sem gæti orð
ið skotmark fyrir menn
svarts. Svarta peðakeðjan er
aftur á móti sundruð og kóngs
staðan virðist ótrygg. En
Fischer er fljótur að koma
manni á aðra skoðun með
næsta leik sínum).
15. — Hg8! (Lykilleikuiúnn.
Hvítui' á nú ekki annars úr-
kosta en að hleypa svarta
hróknum niður á aðra lín-
una. T. d. 16. g3 — Bg4 og nú
' er hvítur nauðbeygöur að
leika 17. f3 til að koma í veg
fyrir meiri háttar skakkaföll.
Svairtur vinnur þá e-peðið.
16. Hgl strandar einnig á —
Bg4 og 16. Da4 svarar svart
ur meö — Ba6! Hvítur býður
því drottningarkaup til að
afstýra mestu hættunni).
16. Pc2 — DxD 17. HxD —
Hxg2 18. Hxc6. (Peða-
staða svarts er ekki beint
björguleg, en þar vegur upp
á móti, að menn hans eru
virkari en hvíts).
18. — Hb8. (Hrókarnir
kunna bezt við sig á opnum
línum hljóðar heilræðið).
19. h4. (Hvítur vill leika Kfl
en getur það ekki að svo
stöddu máli vegna — Bh3).
19. — Be6 20. Kfl — Hg6 21.
; Rb3 — Hb4! (21. —a5 kemur
' ekki að tilætluðum notum
strax vegna 22. Ha6 — Hc8
23. Rc5).
22. f3. (Eftir þennan leik
veröur staðan mjög erfið fyr
ir hvít. Reynandi var 22. Ha6
— Hc4 23. Ke2! og ekki er aö
sjá að atlaga svarts sé afger-
andi.)
22. — a5 23. Hc2 — Bf5! 24.
Hch2. (24. Hd2 — a4 25. Rcl
— Hbl 26. Kf2 virðist skömm
inni skárra.)
24. — a4 25. Rc5 — 0.3 26.
e4. (Staðan er nú órðin all
„kritisk," svo að hvítur ákveð
ur að fórna peði til að losa
um menn sína.)
26. — Dxe 27. fxe — Bg4
28. Kf2 — Hxd4 29. Ke3 —
Hc4 30. Rd3 — Be6 31. Hfl
(Fyrsti leikur hróksins!) 31.
— Hg3í 32. Hf3 — HxHf 33.
KxH — Hc3 34. Ke3 — f5
(Það er nú orðið ljóst, að hvít
ur é ekki langt eftir ólifað).
35. Hf2 — fxe 36. Kxe4 —
Hc4f 37. Ke5 — Ke7 (Peðið
hleypur ekki burt). 38. h5 —
Ha4 39. Rc5 — Hh4 40. Rxe6
— HxhSf 41. Kd4 —- Kxe6 42.
Hf3 — Ha4r 43. Kc3 — f5 44.
Kb3 — fd 45. Kc4 (Þaö breytir
ekki miklu, hvort hvítur tek
ur peöið eða lætur það eiga
sig). 45. — Ke5 46. Hxa3 —
/3t 47. Kd3 — Hf4, og hvítur
gafst upp, því að hann fær
ekki stöðvað peðið.
Afburðavel tefld skák af
hálfu Fischers og einhver sú
athyglisverðasta, sem tefld
var í Bled.
★
Olympíukeppnin í tvímennings-
keppni, sem háð var hér nýlega,
er ennþá helzta umræðuefni
bridgemanna. í bridgeþættinum
s.l. sunnudag birti ég eitt spil úr
keppninni og sagði nokkuð frá
henni. Sú missögn varð, að sagt
var að í einu spili hefðu allir
keppendurnir farið í þrjú grönd
með 13 miltonpunkta á hvorri
hendi. Þetta er ekki rétt og að
minnsta kosti tvö pör, Brandur
Brynjólfsson og Ólafur Þorsteins-
son, og Hafsteinn Ólafsson og Gísli
Guðmundsson, stönzuðu í tveimur
gröndum og fengu stig fyrir það.
Eins og kunnugt er var hæst skor-
in hér 133 stig — af 200 möguleg-
um, — sem er heldur slakur ár-
angur, enda stafar það ef til vill
að nokkru af því, að keppendum
var fyrir keppnina ekki gerð nógu
ítarleg grein fyrir henni. Síðara
kvöldið náðist miklu betri árang-
ur en fyrra kvöldið.
Eg sá nýlega í enskum bridge-
þætti, að þessi Olympíukeppni
vakti mikla athygli þar í landi.
Efstir þar urðu hinir, frægu spil-
arar Terence Reese og Claude
Rodrigue, sem hlutu 172 stig, sem
er 86% árangur, og ef að líkum
lætur munu þeir verða mjög fram
arlega í heimskeppninni með þess-
um árangri. Þeir Reese og Rod-
rigue leystu 15 af þeim 16 vanda-
málum, sem komu fyrir í úrspili
og vörn, en gekk hins vegar ekki
eins vel i sögnunum.
Síðasta spilið í keppninni, sem
þeir. sem útbjuggu spilin, töldu
eitt hið léttasta í keppninni og
gáfu aðeins sex stig fyrir. reyndist
þegar til kom erfiðasta spilið. —
Ilér heima tókst engum að vinna
það. og mjög fáir í Englandi unnu
það Spilið er þannig:
Austur gefur. Austur og Vest-
ur á hættu.
Ölympíukeppnin
A D862
V Á54
* KD108
* K4
* ÁK10974
f D9 V G106
♦ 6532 ♦ 7
í, G9732 4> Á106
A 5
V K8732
ý ÁG94
* D85
• f
Sagnir voru fyrirhugaðar þannig:
Austur Suður Vestur Norður
1 A pass pass 1 gr.
pass 3 V pass 4 V
.Norður—Suður áttu að fá fjög-
ur stig fyrir að segja fjögur
hjörtu, og sex stig fyrir að vinna
þá sögn. Vestur átti að spila út
spaðagosa. og ef hann átti slaginn,
þá spaða þrist Lesendur ættu nú
að reyna að vinna spilið, og lesa
ekki lengra fyrir en það hefur
verið athugað vel.
Sagnhafi sér að hann hefur einn
tapslag í spaða. einn tapslag i
laufi og tapslag i hjarta, og það
er því greinilegt ,ag hjartað verð-
ur að liggja þrjú—tvö, eða falla
Með þvi að telja 10 slagi og koma
í veg fyrir yfirtrompun styttri
tromphandarinnar, á spilið að
vinnast. Tvöfaldur blindur og ná-‘
kvæm tímaákvörðun er lausn
dæmisins.
Suður trompar annan spaðaslag
inn og spilar kóng og siðan ás í
trompinu. Siðan er litlu laufi spil-
að, sem Austur verður að gefa.
Suður fær því slaginn á drottn-
inguna Innkomur Norðurs í tigli
er nú notaður til þess að spila
spaða, sem Suður trompar með
tveimur síðustu trompum sínum.
Ef spilið er spilað þaunig getur
engin vörn hnekkt þvi.
Og þá er hér annað spi.1 frá
keppninni:
f því kom fyrir djöflabragð eða
devils coup eins og þeir kalla
kalla það á ensku — eitt skemmti
legasta viðfangsefni bridgspilara.
Spilið var þannig:
A ÁK8
V ÁKD7
♦ G753
* Á6
A DG
V G432
4 ÁK109
* D87
A 1097654
V 5
♦ D
* G10542
A 32
y 10986
♦ 8642
* K93
Vestur opnaði á einu grandi.
veikt, og Norður með jsín miklu
spil, komst í vanda. Hann
valdi ag dobla, en Austur sagði
þá tvo spaða, Suður sagði pass,
Vestur pass, og Norður tvö grönd,
en Austur þrjú lauf, sem Suður
doblaði, og var það passað. Það
kom í lijós, að þeir .fengu fulla
stigatölu fyrir þessa doblun, en
hins vegar átti hún eíkki að spil-
ast, en þrjú hjörtu á spil Suðurs.
Útspil Vesturs var tígul kóngur,
samkvæmt varnarreglunum, síðan
tígul ás og tígul tía. Suður hugs-
aði sig lengi um og lagði síðan
tígul gosann á. Austur hafði sýnt
eyðu þegar tígulásnum var spilað
og trompaði nú tígul gosann með
hjarta fimmi og spilaði Iaufa gos
anum til baka. Suður tók á ásinn
í blindum og spilaði síðan hjarta
ásnum og kom þá í ljós, að vestur
átti fjögur hjörtu. Nú var úr
vöndu að ráða. Suður hafði þegar
misst þrjá slagi í spilinu, og út-
litið var ekki sem bezt, tapslagur
í tigli, lauf þurfti að trompa og
þá var einnig tapslagur í trompi.
En nú tók suður djöflabragið í
sína þjónustu. Hann tók á laufa
kóng og trompaði lauf i blindum
og spilaði síðan tveimur hæstu
Húshjálp
óskast einn formiðdag í
viku Upplvsingar i síma
10415 eftir kl. 13.30 næstu
daga.
í spaðanum, Vestur fylgdi lit og
því heppnaðist bragðið. Nú spil-
aði Suður spaða úr blindum, Aust
ur átti slaginn og Suður kastaði
sjálfur tígli. Austur varð nú að
spila út í tvöfalda eyðu, Suður
lagði hjarta tíuma á, og þar með
varð hjarta gosi Vesturs verðlaus.
Mjög fallegt spil — og alltaf er
gaman að djöflabragðinu, þó það
komi sjaldan fyrir.
NýJega er lókið tvLmennings-
keppni meistaraflokks Bridgefé-
lags Reykjavíkur. Sigurvegarar
urðu Eggert Benónýsson og Þórir
Sigurðsson. Efst urðu þessi pör,
en þau skipa meistaraflokk áfram.
1. Eggert—Þórir 2611
2. Jóhann—Stefán Guðj. 2541
3. Símon—Þorgeir 2518
4. Árni M.—Benedikt 2447
5. Jón Ara—Sigurður 2393
6. Júlíus—Vilhjálmur 2393
7. Einar—Gunnar 2378
8. Guðrún—Steinsen 2372
9. Jakob—Jón Bj. 2355
10. Ásmundur—Hjalti 2348
11. Hilmar—Rafn 2325
12. Ásbjörn—Vilhjálmur 2316
13. Kristinn—Lárus 2301
14. Jóhann—Stefán St. 2292
15. Ásta—Rósa 2292
16. Jóhann—Sigurður 2275
'Mlióðfœri.
Qet útvcgað tvj orgel og
píanó. Sel notuð orgel.
Cagfœri biluð orgtl.
Elías Biarnason
. Sími 1U155.