Tíminn - 03.12.1961, Blaðsíða 14

n
TÍMINN, suimudaginn 3. desembpr 1961
nálgaðist hásætishimininn,
fleygði hann sér flötum til
jarðar Og lá svo kyrr. Konan,
sem á eftir honum gekk,
stanzaði líka, og er hún leit
á svörtu hrúguna á dýnunum,
fór hrollur um Íiana.
— Kona, dragið slæðuna til
hliðar, skipaði Sinan.
Hún hikaði, síðan leysti hún
í skyndi slæðuna er huldi and
lit hennar. Bræðumir störðu,
nudduðu augun og störðu á
hana á ný.
Þarna stóð þá Rósamunda
fyrir framan þá.
Já, það var Rósamunda,
þjökuð af veikindum, ótta og
erfiðleikum ferðalagsins.
Við að sjá hina drottningar
legu fegurð hennar kom líf í
hrúguna undir svörtu káp-
unni, og munaðarleiftri brá
fyrir í hinum illúðlegu augum
hans. Masonda beit sig í7var-
irnar, fölnaði upp og beið með
óþreyju eftir að heyra hvað
þessi kona vildi.
— Rósamunda! hrópuðu
bræðurnir báðir í einu.
Hún heyrði það. Meðán þeir
nálguðust hána horfði hún
sem æðisgengin á þá á víxl,
síðan rak hún upp veikt óp,
og vafði síðan örmum sinum
um háls þeirra, og mundi í
gleði sinni hafa hnigið niður
hefðu ekki bræðurnir haldið
henni uppi.
Þegar þeir lyftu henni upp,
kom Godvin til hugar, að Mas
onda hefði sagt Sínan, að þeir
væru bræður hehnar. Og
þeirri hugsun fylgdi svo sú
hugsun, að ef svo væri, fengju
þeir máske að vera einir með
henni, því að annars mundi
svartklæddi djöfullinn ......
— Hlustaðu á hvað ég segi,
hvislaði hann á ensku. — Við
erum ekki frændur þinir, held
ur bræður, hálfbræður, og
skiljum ekki arabisku.
Hún heyrði það og Vulf, en
varðmennirnir héldu aðeins
að þau væru að bjóða hvort
annað velkomið, þvi að Vulf
byrjaði strax á frönsku: —
Sæl systir, velkomin systir, og
kyssti hana á ennið.
Rósamunda opnaði' augun
og rétti bræðrunum hendurn
ar.
Síðan heyrðist rödd Mas-
ondu, er þýddi orð Sínans.
— Kona, það lítur út fyrir
að þér þekkið þessa riddara?
— Já, meira en það, þeir
eru bræður mínir, sem mér
var stolið frá, meðan þeir
voru svæfðir og faðir okkar
drepirin.
— Hvernig þá, kona? Þér
segið að þér séuð systurdóttir
Salhedíns? Eru þessir riddar-
ar þá einnig systursynir
hans?
— Nei, svaraði Rósamunda.
Þeir eru synir föður mins með
annarri konu.
Svarið virtist fullnægja
Sínan, er horfði stöðugt á
hina fölu en fögru Rósa-
mundu, og spurði ekki frekar.
Meðan hann sat þannig heyrð
ist hávaði við endann á pall-
inum og bræðurnir, er litu
við, sáu að riddari reyndi að
ryðja sér braut meðal varð-
mannanna er stóðu við dyra-
tjöldin og vörðu innganginn
með spjótum sínum.
Godvin kom þá til hugar,
að hann hafði séð riddara
þennan snúa snögglega við og
ganga niður þrepin, rétt áð-
ur en Rósamunda tók slæð-
una frá andlitinu.
Sínan leit upp við hávaðann,
og gaf merki. Síðan spruttu
tveir ráðgjafarnir upp og
hlupu fram að tjöldunum, og
töluðu við riddarann, sneru
við með hann, þótt seint gengi
eins og honúm væri það nauð
ugt.
Hettan var nú fallin af
höfði hans og bræðurnir
störðu á hann þar sem hann
kom, þvi að þeim virtist þeir
þekkja þesar breiðu herðar,
þessi kringlóttu svörtu augu,
þessar þykku varir og svip-
þunga andlitið.
— Lozelle. Það er Lozelle!
sagði Godvin.
— Já, svaraði Rósamunda.
Það er Lozelle, hinn marg-
faldi svikari, sem fyrst sveik
mig í hendur hermanna Salhe
díns, og síðan, er ég vildi ekki
þýðast ást hans, í hendur Sin
a,ns fursta.
Þegar Vulf heyrði þetta,
hljóp hann upp blótandi, og
þegar Lozelle nálgaðist, gaf
hann honum hnefahögg í aod
litið.
Verðirnir skildu þá sam-
stundis að, og Sínan spurði
gegnum Masondu:
— Hvernig vogið þér að slá
þennan Frakka 1 návist
minni?
— Vegna þess, herra, svar-
aði Vulf, að hann er þorp-
ari, sem leitt hefur mikið illt
yfir mig og ættfólk mitt. Eg
skora á hann að mæta mér í
einvigi.
— Eg sömuleiðis, sagði God
vin.
— Eg er tilbúinn, svaraði
Lozelle, sem hafði reiðst mjög
við höggið.
— Mannhundur, hvers
vegna reynduð þér að flýja,
er þér sáuð okkur? spurði
Vulf.
Masonda rétti upp höndina
og talaði til Lozelle fyrir Sín-
ans hönd.
— Eg þakka yður þann
greiða, sem þér hafið gert
mér. Sendiboði yðar, Frakki,
sem ég þekkti frá fornu fari,
kom til mín. Eins og þér
stunguð upp á, sendi ég einn
af Fedejum mínum ásamt her
mönnum hans, til þess að
drepa menn Salhedíns og
taka systurdóttur hans til
fanga, og það virðist hafa ver
ið framkvæmt. Vér gerðum
þann samning, að hún skyldi
síðan fengin yður í hendur.
Þeir Godvin og Vulf bitu á
jaxl og hvesstu augun á Loz
elle.
— En þessir riddarar segja
að þér hafið stolið henni,
ættingja þeirra, frá þeim.
Annar þeirra hefur þegar
slegið yður og skorað á yður
til einvígis. Eg samþykki með
ánægju slíkan bardaga. Eg
hef lengi þráð að sjá tvo
franska riddara reyna sig eft
ir þeirra eigin reglum og venj
um. Eg vil útkljá misklíðina,
og þér skuluð fá bezta hest-
inn, sem til er í ríki mínu, en
hann ríður sínum eigin, en
skilmálarnir eru þessir: Ein-
vígisvöllurinn skal vera brúin
milli ytri og innri borgarhlið-
j anna, og bardaginn, sem vera
skal um lif og dauða að tefla,
skal eiga sér stað að nætur-
lagi, er tungl er í fyllingu, en
j það verður að þrem dögum
| liðnum. Eigið þér sigri að
, hrósa, þá tölumst við frekar
við, viðvíkjandi konu þeirri,
sem þér viljið fá.
— Herra, herra, svaraði Loz
elle. — Hver getur beitt vopn
um á þessum hræðilega stað
í tunglskini? Haldið þér þann
ig loforð yðar við mig?
— Eg bæði get og vil, hróp
aði Vulf. — Eg skal berjast
við yður í hliðum helvítis,
jafnvel þótt um sál mína væri
að ræða.
— Haldið yðar eigin loforð,
mælti Sínan. — Þegar þér haf
ið sýnt það1 á þessum riddara,
að sakir þær, sem hann hefur
á yður borið, séu óréttmætar,
þá skulum við tala um samn
inga okkar. Farið með hann
til ytri hallarinnar og sjáið
um, að hann vanti ekkert.
Færið honum stóra, brúna
hestinn minn, svo að hann
geti hleypt á sprett yfir brúna
fram og aftur, eða hvar helzt
hann vill innan borgarinnar.
En gætið þess vandlega, að
hann nái ekki að tala við
þessa konu, sem hann hefur
komið með svikum í mínar
hendur, eða við þesa riddara,
fjandmenn hans, leyfið hon-
um ekki heldur að koma i ná~
Sunnudagurlnn 3. desember
8.30 Létt morgunlög. — 9,00 Frétt-
ir. — 9.10 Veðurfr.
9.20 Morgunhugleiðing um músík:
„Áhrif tónlistar á sögu og I
siði“ eftir Cyril Scott; VII.
(Árni Kristjánsson).
9.35 Morguntónleikar:
a) Orgelkonsert nr. 5 í g-moll
eftir Thomas Arne (Albert de
Klerk og kammerhljómsveitin
I Amsterdam leika; Anthon
van der Horst stj.).
b) Sónata fyrir tvær fiðlur, ví-
ólu da gamba og sembal
(Gulina sónatan) eftir Purcell
(Isolde Menges, William Prim-
rose, Ambrose Gauntlett og
John Ticehurst leika).
c) Pavane og Chaconne eftir
Purcell (Hátíðarhljómsveitin í
Luzern leikur; Rudolf Baum-
gartner stjórnar).
d) Enskir og ítalskir madrigal-
ar.
e) „Góði hirðirinn", svíta eft-
ir Hándel (Konunglega fílhar-
moníusveitin í Lundúnum;
Beecham stjórnar).
11,00 Messa í Hallgrímskirkju (Prest
ur: Séra Jakob Jónsson. Org-
anleikari: Páll Halldórsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Úr sögu stjörnufræðinnar; I.
erindi: Náttúruspeki og
stjörnufræði frá Pýþagórasi til
Brúnós (Þorsteinn Guðjónss.).
14,00 Miðdegistónleikar: Síðari hluti
óperunnar „Aida“ eftir Verdi.
Þorsteinn Hannesson flytur
skýringar.
15.30 Kaffitíminn:
a) Magnús Pétursson og fé-
lagar hans leika.
b) Renato Bery og hljómsveit
hans leika létt lög.
16.15 ,Á bókamarkaðinum (Vilhj. Þ.
Gíslason útvarpsstjóri).
17.30 Barnatími (Anna Snorrádöttir)
a) Hvað veiztu um Chopin?:
Svör frá prófi.
b) Ævirttýraskáldið frá Óðins
véum; sjötta kynning: Ævar
R. Kvaran les úr ævintýrum
Andersens.
c) „Ljúfa álfadrottning", nýtt
framhaldsleikrit með söngvum
eftir Ólöfu Árnadótttir; I.
þáttur. — Léikstjóri: Klemenz
Jónsson. Söngstjóri: Sigurður
Markússon.
d) Lesið úr þremur nýjum
barnabókum Isl. höfunda.
19,00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir og íþróttaspjall.
20,00 Tónleikar: Pólski þjóðlaga-
flokkurinn „Slask“ syngur og
leikur.
20.10 Hugleiðing: Heimkoma (Egg-
ert Stefánsson söngvarí).
20,25 Léttir kvöldtónleikar:
a) Leonard Pennario leikur á
tvö píanó.
b) Capitol hljómsveitin leikur
vinsæl óperulög.
20,55 Hratt flýgUr stund: Jónas
Jónasson efnir til kabaretts i
útvarpssal. Hljómsveitarstjóri:
Magnús Pétursson.
22,00 Fréttir og veðurfregnir.
22,05 Danslög.
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 4. desember:
8,00 Morgunútvarp.
12,00 Hádegisútvarp.
13.15 Búnaðarþáttur: Magnús Mar-
teinsson vélfræðingur talar
um diéselvélar landbúnaðar-
ins.
13.30 „Við vinnuna": Tónleikar.
15,00 Siðdegisútvarp.
17,05 „í dúr og moll“: Sigild tónlist
fyrir ungt fólk (Reynir Áxels-
son).
18,00 Rökkursögur: Hugrún skáld-
kona talar við börnin.
18,20 Veöurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
18,50 Tilkynnlngar.
19.30 Fréttir.
20,00 Hannes Hafstein: Aldarminn-
ing.
Dr. Bjarni Benediktsson for-
sætisráðherra og Bernharð
Stefánsson fyrrum alþm. flytja
erindi. Lesið úr ræðum Hann-
esar Hafsteins og minningum
Matthíasar Ólafssonar, Jóns
Stefánssonar og Þorsteins
Gíslasonar um hann, svo og
nýrri ævisögu hans eftir
Kristján Albertsson. Sungin
lög við kvæði eftlr Hannes
Hafstein. — Vilhjálmur Þ.
Gíslason útvarpsstjóri undir-
býr dagskrána. Auk hans lesa
leikararnir Valur Gísiason og
Gestur Páisson.
21.30 Útvarpssagan: „Gyðjan og ux-
inn“ eftir Kristmann Guð-
mundsson (Höfundur les).
22,00 Fréttir og veöurfregnir.
22.10 Hljómplötusafnið (Gunnar
Guðmundsson).
23,00 Dagskrárlok.
H. RIDER HAGGARD
BRÆÐURNIR
SAGA FjRÁ KROSSFERÐATÍMUNUM
44
^TRÍKUR
VÍÐFÖRLl
Úlfurinn og
Fálkinn
113
— Það er ófreskjan, veinaði
Bryndís, — með andlit Eiríks víð-
förla. Eiríkur hafði dulbúið sig
með nokkrum sauðargærum, og
það hafði meiri áhrif en hann
hafði þorað að gera sér vonir um.
— Bústaðalénsmenn, sagði rödd
varúlfsins, — ég skipaði svo fyrir,
að prinsinn yrði færður mér lif-
andi. Látið hann lausan og farið
ykkar leið, ef ykkur er annt um
líf ykkar. Bústaðalénsmennirnir
iétu ekki segja sér þetta tvisvar,
og er þeir flýðu, freistaðist Bryn-
dís til þ?ss að flýja með þeim. —
Vertu kyrr, skipaði ófreskjan, —
ég ætla að tala við þig. En Bryn-
dis horfði aðeins á Eirík-hræðslu-
iega, svo kastaði hún sér í kastala-
síkið og hvarf.