Tíminn - 23.01.1962, Síða 2

Ittanrrkismál
V.egna þess, aðAIþbl.4hefui
gert áð nokfcru umtalséfffi áf-
Myndirnar.hér.á_sfðunni eru frá
m^degisverðáríioSi pust- og síma-
níálastjömarinnar, er nýi sæsím-
ifin milli fslands og Skotlands var
stóðu Framsóknarflokksins til
utanríkismála eins og liúlt. er
skýrð í áramótagrein Her-
' manns Jónassonar, fórmanns
flokksins, þykir Tímanum rétt
að rifja hér upp stuttlega, það,
sem Hermann sagði í áramóta
grein sinni um utanríkismál.
Hermann vitnaði til síðustu
samþykktar miðstjórnar flokks
ins um utanríkism'ál, þar sem
m. a. var ítrekað, að íslending
ar hafi samstarf við nágranna
þjóðir um öryiggismál með
þátttöku í Atlantshafsbanda-
íaginu, en jafnframt verði unn
ið að því, að herinn hverfi úr
\ landi. Hermann sagði:
„Þessi yfirlýsing er skýr og
reist á þeirri skoðun, að vegna
iandsins, vegna menningar-
tengsla og þjóðskipulags, sé
þessi samvinna eðlileg oig
sjálfsögð. Við viljum hins veg
ar ekki gefa upp þá von, að
innan tíðar verði svo friðvæn-
Iegt í heiminum, að tækifæri
gefist til að láta lierinn hverfa
héðan — og því tækifæri vilj-
um við sæta.“
Her til eilífðar?
„Við getum ekki sætt okkur
við þ'á liugsun, að herinn sé í
, landinu um ófyrirsjáanlegan
tima. Þessi var stefna Fram
■ sóknarfl., er Itann greiddi at-
kvæði með því, er íslendingar
gerðust þátttakendur í Atlants
hafsbandalaginu til 20 ára, þ.
e. til 1969 án uppsagharheim-
ildar — og þegar herverndar-
samningurinn var gerður 1951,
en hann er samkvæmt skýruin
ákvæðum í sjálfum samningn-
um uppsegjahlegur með eins
og hálfs árs fyrirvara. — Stefn
a nfrá 1949 og 1951 er því ó-
breytt.
Sambúðin við herinn
Jafnframt hefur Framsóknar
flokkurinn alltaf haft og hef-
ur þá stefnu, að herinn eigi
að hafa sem minnst samneyti
við Iandsmenn, meðan hann
þarf að dvelja hér á landi.
Reynsla annarra þjóða er okk
ur skýr leiðsögn í þessu efni,
hverrar þjóðar sem herinn er.
í samræmi við þetta voru sett-
ar reglur í utanríkisráðherra-
tíð dr. Kristins Guðmundssonar
um takmörkun á samneyti hevs
ins og landsmanna, og þeim
reglum var framfylgt þá. Þess-
ar reglur voru mikil umbót
frá því, sem verið hafSi áður.
Nú virðist aftur sækja í gamla
horfið, eins og laudsmenn hafa
heyrt ávæning af — og er það
raunalegt.
Kúvending SJálfstfi.
S j álf stæðisf lokkurinn taldi
sig hafa sömu stefnu í þessum
málum og Framsóknarflokkur
inn, en virðist nú geta hugsað
sér, gagnstætt því, sem áður
var látið uppi, varanlega her-
setu. — Látið hefur verið í
það skína af hálfu Sjálfstæðis
flokksins, að sérfræðingar
Nato verði að ákveða það, live
nær fært sé að láta herinn
hverfa héðan.“
Þessi orð Hermanns Jónas
sonar eru svo skýr, að enginn
ætti að þurfa að fara í graf-
götur um hver stefna Fram-
sóknarflokksins í utanríkismál
um er. Framsóknarflokkurinn
■tyður falslaust þátttölcu fs-
<ands í Nato með þeim skilyrð
urn, sem sctt voru, er við geng
um í bandalagið og allir flokk
ar voru sammála um og fuli
eining ríkti um þá.
Gunnlaugur Briem, póst- og símamálastjóri talar vlð forstjóra brexka símans. Tll hægrl vlð hann eru Moore, sjóllðsforlngi, yflrmaður varnarllðsins
á Keflavíkurflugvelli og Eysteinn Jónsson. Eystelnn Jónsson var elni fyrrv. símamálaráðherrann, er þarna var vlðstaddur, en hann var símamála-
ráðherra, er tekin var ákvörðun um verklð.

,lf
Ingólfur Jónsson, símamálaráðherra, flyfur ræðu sína
Tvær símastúlkur stjórnuðu skiptiborðum þeim, sem komið hafðl verið fyr ir á barnum í Þjóðleikhúskjallaranum. Þær höfðu ærið að starfa, því marg
p V,
i!|
pm
Á
Ir vildu reyna nýja sambandið.
ESB3!SS2BEE3^>
\
2
T 1MIN N , þriðjudaginn 23. janúar 1962