Tíminn - 13.09.1962, Blaðsíða 7

Tíminn - 13.09.1962, Blaðsíða 7
Utgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN Framkvæmdastjóri Tómas Arnason Ritstjórar: Þórarinn Þórarinsson (áb). Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson Auglýs- ingastjóri: Sigurjón Davíðsson Ritstjórnarskrifstofur i Eddu- húsinu; afgreiðsla. auglýsingar og aðrar skrifstofur 1 Banka- stræti 7 Símar: 18300—18305 Auglýsingasími: 19523 Af. greiðslusími 12323 - Askriftargjald kr 55 á mánuði innan. lands. í lausasölu kr. 3 eintakið. — Prentsmiðjan Edda h.f. — Fulltrúakjör á þing Alþýðusambandsins Næstu daga hefjast kosningar til þings AlþýSusam- bands íslands. í tilefni af því, hafa blöð ríkisstjórn- arinnar hafið skrif, sem eru meira en furðuleg. Af skrifum stjórnarblaðanna virðist helzt mega ráða, að þessar kosningar eigi að snúast um það, hvort menn fylgja austri eða vestri í alþjóðamálum. Eftir þeim að dæma, mætti helzt ætla, að það sé aðalverkefni Alþýðu- sambandsins að marka stefnu íslands í utanríkismálum. Þetta er vitanlega rangt. Utanríkismál, sem ekki snerta beint kjaramálin, eru hlutverki Alþýðusambands- ins óviðkomandi og verkefni annarra aðila, einkum þó Alþingis, að fjalla um þau. Hlutverk verkalýðsfélaganna og Alþýðusambandsins er fyrst og fremst að fást við kjara mál launþega og gæta þess að réttur þeirra sé ekki fyrir borð borinn. Það er því afstaðan til kjaramála almenn- ings, sem öðru fremur hlýtur að ráða því, hvar menn skipa sér í sveit í kosningum fulltrúa á þing Alþýðusam- bandsins. Nú um skeið, hefur verið haldið uppi stjórnarstefnu, sem er mjög andstæð hagsmunum almennings. Megin- mark þessarar stjórnarstefnu er að koma þjóðarauðnum og þjóðartekjum sem mest á fáar hendur og skerða þann- ig möguleika alls fjöldans til framtaks og athafna. Því er nú orðið stórlega örðugra fyrir efnalítið fólk en var t.d. fyrir 4—5 árum að verða efnalega sjálfstætt. Það er afstaðan til þessarar stjórnarstefnu, sem öðru fremur hlýtur að ráða því, hvar menn skipa sér í sveit í kosningunum til þings Alþýðusambandsins. Slíkt er í samræmi við það meginhlutverk Alþýðusambandsins, að vinna að því, að félagsmenn verkalýðsfélaganna hafi eins góða aðstöðu og mögulegt er til efnalegs sjálfstæðis. ■ í samræmi við þetta, verður afstaða Framsóknar- manna í kosningunum til Alþýðusambandsþings. Þar geta Framsóknarmenn átl samleið með öllum þeim, sem vilja í saihræmi við tilgang Alþýðusambandsins hnekkja þeirri stjórnarstefnu, sem skerðir óeðlilega möguleika hinna mörgu til efnalegs sjálfstæðis og bjargálna. Fram- sóknarmenn geta hér jafnt unnið með Alþýðubandalags- mönnum, Sjálfstæðismönnum og Alþýðuflokksmönnum, ef þeir aðeins vilja fylkja gegn þeirri stjórnarstefnu, sem er í algerri andstöðu við tilgang verkalýðssamtakanna. Hinn furðulegi áróður stjórnarblaðanna, að kosningar til Alþýðusambandsþings, snúist fyrst og fremst um utanríkismál, lýsir vel, að þau vilja fyrir alla muni láta þær snúast um allt annað en eðlilegt er að þær snúist um. Þau vita, sem er, að stjórnarstefnan á litlum ’vinsældum að fagna. Meðlimir verkalýðsfélaganna mega ekki láta þetta moldveður villa sér sýn, því að heppnist það, munu stjórnarblöðin eftir á telja það stuðning við kjaraskerð- ingarstefnu ríkisstjórnarinnar. Síldarleit í haust Ingvar Hallgrímsson fdskifræðingur segir í fyrirlestri, sem birtur er í „Náttúru íslands“ (bls. 262): Enn þá vita menn ekki hvar íslenzku síldarstpfnanna' er að leita á haustin.“ Þetta er athyglisverð staðreynd. Nú í haust þarf að halda síldarleitinni óslitið áfram og njóta í því skörulegr- ar forustu Jakobs Jakobssonar, sem svo glæsilegan ár- angur hefur borið. Þurfa rétt yfirvöld að gera nú strax fulla gangskör að þessu. Gunnar Leistikow skrifar frá New York: Deila um réttindi Stéttarfélags starfsmanna stéttarfélaga ÍUSA Þa3 hefur stundum heyrzt haft á orði, a‘5 a'llt væri mest í Ameríku. Hvað sem líffur réttmæti þeirra or®a, þá verður að teljast ósennilegt, að deila sú, sem frá er skýrt í eftirfarandi gre'in, hefði getað farið fram annars staðar í heimin- um. STÓRU, bandarísku verka- lýðsfélögin eru risavaxin sam- tök, og meðlimatalan getur orð- ið um eða yfir milljón. Sum þeirra eiga miklar eignir í eft- irlauna- og verkfallssjóðum, einkum félög í þeim starfs- greinum, sem sloppið hafa við meiri háttar verkföll árum saman. Sjóðir þessir eru á- vaxtaðir f hluta- og verðbréf- um, sem félögin hafa af álit legar tekjur í vöxtum og arði. Sjóðir verkalýðsfélaganna verða oft svo gildir, að þau hlaupa undir bagga með illa stöddum atvinnurekendum í starfsgrein sinni, og iána þeim verulegar fjárhæðir til þess að þeir geti haldið áfram rekstri þó að um þrengist í bili. Þetta er gert til þess að meðlimir fé- lagsins missi ekki atvinnuna, enda eru lánin til dæmis oft veitt til þess að atvinnurekend- ur sleppi við að flytja frá norðurfylkjunum, þar sem laun •eru há, til suðurfylkjanna, þar ' sem laiin eru að mun lægri. Þegar þannig stendur á, eru verkalýðsfélögin orðin atvinnu- rekendur samkvæmt skilgrein. ingu laga, líkt og tryggingafé- lög, sparisjóðir og svipuð fyrir- tæki. Stéttarfélag starfsmanna stéttarfélaga hélt því að minnsta kosti fram, og fór fram á að „félagsdómur“ viður- kenndi það sem löglegan full- trúa starfsmanna dömuklæð- skerafélagsins, International Ladies Garment Workers Uni on (ILGWU), en það er eitt af allra fjölmennustu verkalýðs- félögunum í Bandaríkjunum. ILGWU þverneitaði þessu og hélt því fram, að verkalýðsfé- lag gæti aldrei talizt atvinnu- rekandi, þar sem starfsemi þess snérist ekki um að græða fé. Það legði fé sitt í verðbréf einungis vegna þess, að það væri nærtækasta leiðin til á- vöxtunar í auðvaldsþjóðfélagi þeirrar tegundar, sem Banda- ríkin séu. Þó að verkalýðsfé- lög hlaupi stundum undir bagga með atvinnurekendum, þá sé það alls ekki til þess að taka þátt j framleiðslunni, held ur einungis til þess að tryggjá hagsmuni meðlimanna, þegar Walter Reuther — einn helzti verkalýðsleið togi Bandaríkjanna ' atvinnuleysi vofi yfir þeim að öðrum kosti. Verkalýðsfélög séu óeigin- gjörn og þjóð’nýt samtök. Þau verði því ekki með nokkru móti dregin í dilk meg atvinnurek- endasamtökum, sem eingöngu fáist við atvinnurekstur. Vegna þessa sé enginn tilverugrund- völlur fyrir stéttarfélag starfs manna stéttarfélaga. Starfs- mönnunum beri að vera með- limir í því verkalýðsfélagi, sem þeir starfi fyrir, því að það eigi kröfu til óskiptrar hollusíu þeirra. ÞANNIG börðust þessi tvö stétarfélög í hálft annag ár áð ur en „félagsdómur“ kvað upp úrskurð sinn. Þegar hann loksins kom, var hann stéttar- félagi starfsmanna stéttarfé- laga í vil og kvað á um alls- herjaratkvæðagreiðslu meðal starfsmanna ILGWU um, hvort þeir vildu að hið'nýja stéttar félag kæmi fram gagnvart dömuklæðskerasamtökunum sem hinn eini sanni fulltrúi starfsmanna þeirra. Atkvæðagreiðslan íór fram og stéttarfélag stéttarfélags starfsmannanna sigraði. En það munaði mjóu. Fylgjendur Fe- deration of. Union Representa tives reyndust 115 en andstæð ingarnir 113. Ag þessum úrslitum fengnum hefðj málið ált að vera til lykta leitt rneð sigri sjónarmiðs verkalýðssamtakanna, það er að segja eins og hin nýju sam- tök starfsmannanna vildu líta á málið. En raunin varð ekki sú, því að ILGWU neitaði að viðurkenna úrslit atkvæða greiðslunnar. Mótmæli sín rck studdi það með því, ag tveir þátttakendur f atkvæðagreiðslu starfsmannanna hafi ekkt haft atkvæðisrétt, þar sem ILGWU hafi verið búið að reka þá fyrtr ódyggg í starfi og framkomu, sem væri ósæmandi meðlim- um stéttarfélags. Þetta er ekki rétt, sagði stéttarfélag starfsmanna stétt- arfélaga, og hefur kært brott- reksturinn til „félagsdóms" sem óheiðarlegan brottrekstur. Óheiðarlegur brottrekstur úr starfi er óleyfilegur og ógildur, sagði starfsmanTiafélagið. Þess vegna eru félagarnir tveir enn starfsmenn ILGWU og hafa því fullan atkvæðisrétt ,við atkvæða greigslur innan samtakanna. EN HVAÐ var það svo, sem þessir tveir fulltrúar höfðu brotið af sér og varð þess vald andi, að ILGWU taldi sig hafa rétt til að reka þá? Þeir höfðu skipulagt stéttarfélag starfs manna ILGWU Þetta er ó- dyggð og óheiðarleg breytni starfsmanna stéttarfélags, sagðj ILGWU. Ótrúlegur yfirgangui tillitslauss vinnuveitanda. og i fyllsta máta fjandsamlegur stétlarfélögum, sagði stéttarfé lag starfsmanna stéttarfélaga Og hver áhrif geta tvö at- kvæði haft á niðurstöðu at kvæðagreiðslunnar? Og nú vandast málið alvarlega, þegar svara á þeirri spurmngu. Atkvæðin tvö voru í bráð ekki talin með í úrslitunum 115:113. Ef bæðj hefðu stutt málstag ILGWU, hefðu úrslitin orðið 115:115. Þá hefðj stétt- arfélag starfsman'na stéttarfé laga ekki hlotið nauðsynlegan meirihluta til þess að geta orð- ið fulltrúi starfsmanna ILGWU gagnvart atvinnurekandanum ILGWU. Ef atkvæðin tvö hefðu á hinn bógiirn stutt nýja stétt arfélagið, þá væru úrslit at- kvæðagreiðslunnar 117:113, stað 115:113. „FÉLAGSDÓMUR'* hefur 3 kveðið að opna atkvæðaumslög in tvö. Þegar þetta er skrifað, hefur það ekki enn verið fram kvæmt. En niðurstaðan er samt sem áður kunn Brottreknu starfsmennirnir tvcir hafa lýst þvf yfir, að þeir hafi greitt at- kvæði með því stéttarfélagi. sem þeir hafi sjálfir stofnað og ILGWU rak þá fyrir að stofna Kæra dömuklæðskerasamtak anna er því árangurslaus. Gangi „félagsdómur" inn á kröfu þeirra, hefur það tapað at kvæðagreiðslunni með 113:115 Verði úrskurðurinn samtökun um andstæður, er tapið 113:117 Hvernig sem á málið er litið, verða samtökin því að sætta sig við ag vera talin atvinnurek andi, og eru því neydd til að semja um kaup og kjör vjð stéttarfélag starfsmanna stétt arfélaga. Á síðustu fjárlögum voru veitt- ar 440 þúsund krónur til vegargerð ’ ar milli Svínafossár og Valsham- arsár á Skógarströnd, og hefur ver ig unnið að þessu verki frá 'því í íúní s. 1. Verkið hófst í rauninni j fyrra-! sumar, en þá var byrjað á því að grafa skurði meðfram vegarstæð- inu. Uppmoksturinn var síðan not aður í undirstöður í vegjnn. j Um miðjan júní í ár hófst aftur vinna við veginn. Notaðar hafa. verið tvær ý<ur, 3—4 vörubílar, j og þarna hafa unnið 3 vcrkamenn.' Vegargerö á Skógarströnd Vegarspottinn milli ánna er einir 8 km á lengd og hefur verkið geng ið vel þag sem af er. í júlí var hafizt handa um að yfirkeyra veg- inn. Ein á er á þessari leið. Bakkaá, og er nauðsynlegt að brúa hana lil þess að vegurinn geti orðið fær allt árig um kring í framtíð- inni. Áin er ekki mjög erfið yfir- i'erðar að sumarlagi, þegar lítið er j henni, og er hægt 'að komast yfir hana á flestum bílum. en á vetrum er að henni nokkur tálmi Enn sem komið er. er fé ekki fyrir hendi til brúargerðarinnar og ekki fullvíst hvenær ba? fæst en talið er. að vegarlagmngunm ljúki að öðru leyti um mánaðamót in september-október. T I M I N N, fimmtudagurinn 13. sept. 1962. 7

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.