Tíminn - 01.11.1962, Qupperneq 2

-Þýzkalands
SLAUS?
SEINN! HLUTI Spieg-
el-greinarinnar, sem
hefur sett Vestur-
Þýzkaland á annan
I endann
í Tímanum í gær birtist
úrdráttur úr fyrri hluta
greinar „der Spiegel" um
vestur-þýzka herinn og hlut-
verk hans í sameiginlegum
vörnum NATO. Þar var
skýrt frá, hvernig heræfing-
ar NATO í haust, Fallex 62,
höfðu leitt í Ijós fánýti vest-
ur-þýzka hersins. í seinni
hluta greinarinnar færir
blaðið rök að því, að Strauss
landvarnaráðherra beri
ábyrgð á þessu með einhliða
áherzlu sinni á eldflaugar og
kjarnorkuvopn, á kostnað al
menns vopnabúnaðar og f jöl-
menns hers.
Margir telja, að Strauss, sem
undanfarið hefur staðið í ströngu
út af gagnrýni „der Spiegel",
hafi verið að hefna sín í blað-
inu, er húsrannsókn var gerð á
skrifstofum blaðsins á föstu-
dagskvöldið var og ritstjórar
þess handteknir, sakaðir um
landráð. Þeim var gefið að sök
að liafa látið uppi hernaðar-
leyndarmál í greininni og að
hafa mútað herforingjum og em-
bættismönnum til að gefa trún
aðarupplýsingar.
Hór eru endursagðir kaflar úr-
seinni hluta Spiegel-greinarinn-
ar.
16. október 1956 varð Strauss
Iandvarnarráðherra. Hann kom
fram með algera stefnubreytingu
í vörnum ianósins, og vildi koma
á fót svonefndum „úrvalsher"
fámennari en venjulcgum her
en æfðari og betur vopnum bú
inn.
Strauss var heppinn, því þetta
kom alveg heim við Radford-
áætlun Eisenhowers-stjórnar-
innar í Bandaríkjunum. Sam-
kvæmt þeirri áætlun áttu herir
Vesturveldanna að minnka, en
vera miðaðir við leifturstríð
kjarnorkuvopna.
Rússar treystu landherinn
Rússar höfð'u aðra skoðun á
hermálum, og höfðu yfirgnæf-
andi sterkari herdeildir. Rot-
mistrow marskálkur settir regl-'
una: „Fyllilega Ijóst er, að kjarn
orku- og vetnisvopn geta ekki
ein saman ráðið úrslitum hqims-
styr jaldar, án þess “að nýtízku
landher komi til skjalanna".
Krassilnikow hershöfðingi
færði þessa reglu enn út og
sagði: „Til þess að heyja atóm-
stríð þarf fleiri hermenn cn í
venjulegu stríði, en alls ekki
færri, því hættan vex á því, að
heilar herdeildir verði úr leik, og
fjölmennt varalið er því nauðsyn
legt til að íylla í skörðin."
Viðbúnaður NATO-herjanna ei
enn reistur á fors'kotinu, sem
Bandaríkin hafa yfir Sovétríkj-
unum í kjarnorkuvopnafram
leiðslu. McNamara varnarmála
ráðherra hclt því fram á NATO-
ráðstefnunni í Aþenu í vor, að
Bandaríkin hefðu fjórum sinn-
um meiri kjarnorkustyrk í vopn
mm sínum heldur en Sovétríkin
Bandaríkin hafa kjarnorku
vopn,. sfem nægja til að eyði
leggja þrisvar sinnum 90% hern
aðarlega mikilvægra staða í járn
tjaldsríkjunum. Ef til styrjald-
ar kemur, eiga því þrjár sprengj-
ur að leggja af stað til hvers
staðar, og er þá vonað, að minnst
ein þeirra skili hlutverki sínu.
Þessi áætlun var að ýmsu leyti
vafas'öm. í fyrsta lagi má segja,
að báðir aöilar hafi jafnræði í
kjarnorkuvopnum, sem getur
leitt til gagnkvæmrar eyðingar
í öðru lagi hafa framvarðasveit-
ir Rússa atómvopn til bardaga.
í þriðja lagi er orðin ljós hættan
á takmörkuðum styrjöldum á
vissum svæðum.
Þráteflisaðstaðan gæti leitt
Bandaríkin til að viðurkenna
smásigra Rússa í Evrópu bara
til að forðast gagnkvæmt sjálfs-
morð atómstríðs. Og öfugt gætu
Sovétríkin freistazt til að ieggja
út í smá-landvinninga í trausti
þess, að Bandaríkin héldu að sér
höndum.
Á sínum tíma ákvað Eisen-
hower-stjói'nin, þrátt fyrir við-
varanir Taylors hershöfðingja.
að veita heldur fé til nýtízku
eldflaugavopna heldur en venju-
legs vopnabúnaðar. Strauss var
mjög ánægður yfir að fá eldflaug
ar, en hin NATO-ríkin litu með
tortryggnj á eldflaugarnar og
héldu að sér höndum.
Ný hermálastefna
með McNamara
Þegar Kennedy-tíminn hófst í
Bandaríkjunum, " varð stefnu-
breyting i hermálum Bandaríkj-
anna. NATO-ríkjunum höfðu
verið boðin Polaris-flugskeyti
fyrir atómvopn, en nú var það
boð dregið til baka.
McNamara varnarmálaráð-
herra skýrði greinilega frá hinni
nýju stefnu. „Eftir fjögur til sex
ár verðum við svo langt komnir,
að hægt verður einnig að verja
Evrópu kjarnorkuvopnalgust,
ef ekki er ráðizt á hana með
kjarnorkuvopnum."
Strauss var þegar í upphafi
mjög andvigur þessum nýjung-
um. Hann grunaði Bandaríkja-
menn um að reyna að vernda
land sitt fyrir kjarnorkuvopnum
Rússa, með því að hika við að
beita sömu vopnum.
Mikið hefur verið deilt um
þessi atriðj í herráði vestur-
þýzka hersins. Blaðafulltrúi
hersins, Gerd Schmiickle, segir
um deilurnar: „Sumir hershöfð-
ingjanna halda því fram, að styrj
öld í Evrópu standi aðeins yfir
í 48 klukkustundir, en aðrir
segja 48 mánuði. Þessar tvær
tölur sýna, hversu hugsunarhátt-
urinn er ólíkur hjá flughers-
höfðingjunum og landhershöfð-
ingjum. strax og talið snýst að
hugmyndum um nútímastyrjöld.“
Þessar deilur hafa verið mjög
harðvítugar og skapað mikla
misklíð.
Flugher NATO hefur það
verkefni í hinni ókomnu styrj-
öld að gera gagnárásir á árás-
arstöðvar Rússa og á viðkvæma
st.aði í aðflutningsbrautum
þeirra. Á sama tíma á landher-
inn að stöðva andstæðinginn
milli fljótsins Weichsel og landa
mæra A- og V-Þýzkalands.
Fram til 1958 var Rínarfljót
talið aðalvarnarlínan, NATO-
herirnir voru svo veikir. Þýzku
hershöfðingjunum hefur hins
vegar tekizt að fá varnarlínuna
flutta austar, þótt lítil von sé
til, að verja megi þá varnar-
línu.
Aðstaða 'NATO batnar ekki
við það, að de Gaulle heldu|T
þremur fjórðu hlutum franská
hersins utan yfirstjórnar NATO,
þar á meðai fallhlífasveitum
Massu. De Gaulle vill jafnvel
halda þessum herjum áfram und
ir sérstakri franskri stjórn. þótt
til styrjaldar komi.
Þótf allir frönsku herirnir séu
taldir með. hefur NATO alls
ekkj þann herstyrk í Evrópu,
sem miðað hefur verið við, að
þurfi. Meðan áætlanir og raun-
veruleikinn í herstjórn NATO
falla ekki saman, reiknar rúss-
neska herforingjaráðið með að
vera komið að Rínarfljóti sjö
dögum eftir upphaf heimstyrj-
aldarinnar.
Strauss landvarnaráðherra að kenna
Vestur-þýzki herinn stenzt
ekki kröfurnar
NATO hefur nú krafizt auk-
inna útgjalda til hermála af
hálfu aðildarríkjanna. Af Vest-
ur-Þjóðverjum er krafizt: 1) 12
herdeilda og fjögurra sérstak-
lega vélvæddra herdeilda að
auki, 2) 100% viðbúnaðar alls
hins hreyfanlega hers, þannig
að hann sé viðbúinn orrustum eft
ir öi'fáar klukkustundir, frá því
að kallið er gefið. En NATO
veit, að Vestur-Þýzkaland hef-
ur hvorki fé né hermenn til
þess að uppfylla þessi skilyrði.
Vestur-þýzkir hershöfðingjar
hafa stungið upp á því, að reynt
verði að mæta kröfum NATO
með því að spara í eldflauga- og
atómsprengjuflugvélakaupum.
En Strauss vill heldur verja pen
ingunum ril nýtízku vopna held-
ur en venjulegra og sagði m.a.:
„Atómsprengja er jafn mikils
vii'ð'i og 5000 hermanna stór-
fylki.“
Strauss reyndi að fá Banda-
ríkjamenn cil að fallast á tillög-
ur sínar, en hafði það eitt upp
úr krafsinu að ergja þá. Þeir
voru sér fyllilega meðvitandi um,
að Vestur-Þjóðverjar gætu ekki
Framhald á 13 síðu
ÞEÆSI MYND er tekin í Hamborg á mánudaginn og sýnir fund hjá starfsliði fréttaritsins „Der Splegel". Bla'ðamennirnir eru að ræða
ástanilið á starfsemi blaðsins, er útgefandlnn og tveir ritstjórar höfðu verið hnepptir í fangelsi og lögreglan hafði framkvæmt húsrann-
sókn á skrifstofunum og lagt hald á skjöl blaðsins. Stjórnarformað ur blaðsins er í ræðustól, en yzt til vinstri sést aftan á þann aðalrit-
stjóra blaðsins, sem slapp undan liandtöku.
2
T f MIN N , fimmtudaginn 1. nóvember 1962