Tíminn - 29.11.1962, Blaðsíða 7

Útgefandi: FRAMSÓKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastjóri: Tómas Arnason Ritstjórar: Þórarinn
Þórarinsson (áb), Andrés Kristjánsson, Jón Helgason og Indriði
G. Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar: Tómas Karlsson Auglýs-
ingastjóri: Sigurjón Davíðsson Rits'tjórnarskrifstofur í Eddu-
húsinu. Afgreiðsla, auglýsingar og aðrar skrifstofur í Banka-
straeti 7. Símar: 18300—18305. — Auglýsingasími: 19523 Af-
greiðslusími 12323. — Askriftargjald kr 65.00 á mánuði innan.
lands. t lausasöiu kr. 4.00 eint. — Prentsmiðjan Edda h.f. —
Ekkert lát á kjara-
skerðmgarstefmmni
Stjórnarblöðin hafa verið að klifa á því, að stjórn-
arliðið hafi boðið fulltrúum Framsóknarflokksins
á Alþýðusambandsþingi samstarf á þinginu og um stjórn
sambandsins, en því hafi verið hafnað án þess að ástæð-
ur væru fram bornar.
í viðtali hér í blaðinu í gær ræðir Guðmundur Björns-
son á Stöðvarfirði um þetta, en hann átti sæti á þinginu
sem kunnugt er. Hann segir m.a.:
„Tveir eða þrír af forystumönnum ríkisstjórnarliðs-
ins impruðu á því við mig, hvort ekki gæti komið til greina
samstaða við Framsóknarmenn um það, að staðið yrði að
nokkurs konar „þjóðstjórn“ á Alþvðusambandinu. Eg
sagði sem satt var, að þetta gæti ég ekki ákveðið upp á
mitt eindæmi og þessari hugmynd treysti ég mer ekki
til að koma á framfæri við félaga mína, nema jafnframt
lægi fyrir yfirlýsing frá forystumönnum ríkisstjórnar-
liðsins um það, að þó að þessir tveir flokkar héldu meiri-
hluta sínum á Alþingi eftir þær alþingiskosningar, sem
í hönd fara þá yrði breytt um stefnu í kaupgjalds- og
kjaramálum, þannig að hætt yrði að taka til baka þær
kjarabætur, sem verkalýðnum tækist að ná í frjálsum
samningum við atvinnurekendur, og í stað þess sem kaup-
máttur launanna hefur stöðugt farið minnkandi, þá yrði
þannig á málum haldið, að hann ykist.
Engu var mér svarað um það, hvort þessi yfirlýsing
væri tiltæk eða fáanleg, og þar af leiðandi tóku Fram-
sóknarmenn á þinginu aldrei afstöðu til þessa máls. Hvort
forlngjar ríkisstjórnarliðsins á ASÍ-þinginu hafa ekki
viljað eða getað útvegað slíka yfirlýsingu, veit ég ekki,
en það vil ég að komi skýrt fram, að við Framsóknarmenn
neituðum ekki samstöðu um þetta mál. Það var kjara-
skerðingarstefna ríkisstjórnarinnar, sem dæmdi þá Jón
Sigurðsson og Pétur Sigurðsson og.þeirra fylgifiska úr
leik í þessu máli, og alveg á sama hátt mun óbreytt stjórn-
arstefna smátt og smátt dæma Sjálfstæðis- og Alþýðu-
flokksmenn úr leik innan verkalýðshreyfingarinnar.“
Hér kemur fram mergur þessa máls. KjaraskerS-
ingarstefna ríkisstjórnarinnar stendur í vegi fyrir því,
að unnt sé að hafa samstarf við fulltrúa stjórnarflokk-
anna, því að það getur ekki farið saman að játa henni
og styðja hana og gæta hagsmuna verkalýðssamtak-
anna.
Niðurstaða þessa máls sýnir hins vegar, að stjórnar-
hðið hefur ekki í hyggju að breyta utn stefnu. Það á að
halda sama strikið ef stjórnarflokkunum tekst að halda
meirihluta. Þannig dæma þeir sig sjálfir úr leik í verka-
lýðssamtökunum.
Baráttan við kalið
Eins og kunnugt er urðu miklar kalskemmdir í rækt-
uðu landi víðs vegar um land s.l. sumar, einna mestar á
Norðausturlandi. Kal i túnum er alltítt og einn versti
vágestur í sumum sveitum og kemm mjög misjafnt við.
Enginn stuðningur hefur til þessa verið veittur af opin-
berri hálfu til þess að bæta kalskemmdir Valtýr Kristjáns-
son. sem setið hefur á Alþingi um tíma í stað Ingvars
Gíslasonar. hefur fiutt frúmvarp um að jarðræktarstyrk-
ur verði ýeittui á endurvinnslu túna vegna kalskemmda.
Hér er nytjamál á ferð. sem stiórnarliðið sér vonandi
sónia sinn í að samþvkkja Kalskemmdir geta lamað bú-
skap bónda i nokkur ár ef honum t.ekst ekki að kema
túni í rækt aftur fljótlega Að þv) ætti ræktunarstyrkur
við endurvinnslu að stuðla. þó ekki sé hár.
ÞÝTT ÖR „TIME“:

Erfiðleikar í efnahagsmálunum
hraðvaxa í Vestur - Þýzkalandi
Tilfinnanlegur skortur er bæði á vinnuafli og fjármagni
f FYRRI viku kváðu hagfræS
ingar Efnahagsbandalags Evr-
ópu upp úr með það, sem fjár-
málamenn hafa hvíslað um
skeið: Þýzku efnahagslífi, sem
menn dáðust áður að, lirakar
mjög og er á hraðri leið að
verða það gróskuminnsta meðal
sexveldanna.
Kunnur franskur hagfræðing
ur, Pierre Uri, var leiðtogi
j§ þeirra, sem athuganimar höfðu
gert. Þær boðuðu, að á næsta
áratug mundi þjóðarframleiðsla
Vestur-Þýzkalands aukast hæg-
ar en þjóðarframleiðsla nokk
urs annars bandalagslands, að
undantekinni Belgíu (en sök-
um smæðar svarar hún aðeins
til fimmtungs af þjóðarfram-
leiðslu Vestur-Þýzkalands)
Uri og samstarfsmenn hans
spáðu, að 1970 mundi fransk-
ur verkamaður framleiða vör-
gr og þjónustu fyrir 4608 doll-
ara á ári, en hinn þýzki aðeins
3905 dollara virði.
MEGINÁSTÆÐAN til minnk
andi grósku þýzks efnahagslífs
er skortur á tveimur undir-
stöðuþattum, þ. e. mannafla og
peningum. Síðari heimsstyrjöld
in nam á burt nálega heila kyn
slóð Vestur-Þjóðverja og nú
eru laus þar í landi 562 þúsund
at,þj|H,en tsep 100 þús. starfs-
,,lftusra';:mapna.
Þýzk verkamannasamtök not-
færðu sér þetta á s 1. ári, en
þau höfðu lengi látið sér hægt.
Þau knúðu fram kauphækkan-
ir og fríðindi, sem námu 13,6%
og kaupið er nú 1,20 dollarar
á klukkustund. Samtímis fengu
þeir vinnuvikuna stytta í 41,3
klukkustundir. Þetta er hæsta
tímakaup, sem þekkist innan
Efnahagsbandalagsins og jafn
framt stytzta vinnuvikan.
Þýzkir athafnamenn hældust
áður um af stakri iðjusemi
hinnar þýzku þjóðar. Nú kvarta
þeir undan því, að margir Þjóð
verjar vinni mintia en þeir 700
þús. Spánverjar, Grikkir og
ítalir, sem fluttir hafa verið
inn til starfa í Þýzkalandi. Og
hér er annað atriði, sem í sömu
átt bendir: Greiðsla fyrir veik-
indadaga var lögfest 1954 og
siðan hefur fjarvera frá verki
vegna veikinda aukizt úr 4,1%
í 6,7%. Meðal hinna yngri
verkamanna, sem ættu að vera
hvað hraustastir, hefur hún
komizt allt upp i 9%.
Launahækkunin hefur hækk
að verðið á útflutningsvöru
Þjóðverja Hið sama gerði
hækkun þýzka marksins á liðnu
ári, sem gerði útlendingum það
5% dýrara en áður að kaupa
þýzkar vörur og Þjóðverjum
ódýrara aö kaupa erlendar vör
ur. Vevna þessa hefur innflutn
ingur Þvzkalands aukizt um
12% á árinu 1962. en útfltítn
ingurinn dregizt saman Á fyrra
helmingi þessa árs nam
greiðsluhalli Vestur-Þvzkaland?
á viðskiptum vifi útlönd 92.5
milljónum doilara
GREIÐSLUHALLINN hefð
orðið enn meiri ef útfl.vtjend
urnir hefðu ekki lækkað verðif
eins og beir framast gátu Stál
framlei^f'ndunnm í R:ihr hefu:
ÞESSI MYND birtist i þýzku blaði, þenar Ludvig Erhard, efna-
hagsmálaráðherra Þjóðverja hækkaði gengi þýzka marksins. Sú
ráðstöfun er nú orðin umdeild.
tekizt að halda erlendum við-
skiptavinum sínum með því
eina móti, að selja þeim fram-
leiðsluna á lægra verði en þeir
selja hana innan bandalagsins
Skipasmiðjur í Hamborg kjósa
fremur þann kost að taka a^
sér smíði skipa fyrir lægra
verð en kostnaðarverð en að
hætta störfum.
Lækkun ágóðans er enn til
finnanlegri fyrir þá sök, að
mikill skortur er á fé til fjár
festingar í Vestur-Þvzkaland:
Á fyrstu árunum eftir stríðjð
greiddu þýzk fyrirtæki útþenslu
sína með hagnaðinum; iafnóð
um og hann varð til f ár p
ágóðinn snöggt um minni 0°
þess vegna hafa þvzku fyi'i:
tækin næsta li'ið til að legg.L
af mörkum til fjárfestingar
MÖRG þvzk fyrirtæk: ha1''
litla varasjóði vegna þess. að
þau vörðu fyrr meir svo miklu
af ágóða sínum til fiárfestins
ar Skortur á reiðufé varð skipa
smiðju Tvcoon Willy Scblicher
að1 falli Heinz Nordhoff fnr
st.ióri Volkswagen-verksmið’
anna. telur varasjóð verksm'ði
anna. 150 mili.iónir dollara. all’
of lí’inn fvrir fyrirtækið sem
selur bíls fyrir 1.3 m'l’ióni'
dollara á ári Talið er að td
nauðsvnlegrar útfmr.sln 02 end
urnvjunar þurfi þýzkur iðnað
ur 7.5 bill.iónum doilara meira
°n hann hefur til umráða
SALA hlutabréfa væri ejn
hinna eðlilegu leiða til útveg
unar fjár Er, þýzk hlutabréí
hafa lækkað ' verði um 47%-
síðan 1960. þegar þau voru
hæst. Útgáfa nýrra hlutabréfa
hefur, það sem af er þessu ár:
aflað helmingi minna fjár (260
millj dollara) en hún gerði
1961. Þýzk fyrirtæk: eru að
vísu févana, en þau eru þó
mjög ófús á að leita til bank
anna meira en góðu hófi gegr.1
ir, þar sem vextir stuttra lána
eru 8% í Þýzkalandi og bank
arnir krefjast þess. að hafa
hönd í bagga með rekstri þeirra
fyrirtækja. sem fá teljandi lán
Mörg þýzk fyrirtæki hafa þvi
fremur tekið þann kost að
draga úr eðlilegri aukningu en
að eiga nokkuð á hættu með
vafasaman peningamarkað o:
afskiptasama bankastióra Stál
iðnaðurinn í Saar hefm minnk
að fiárfestingif um 50% i -u
02 ver nú 'il endurnýiunar 02
ijtfærslu aðeins 44% á mf-n
bví. sem fránskur nági'ann-
hans og keppinantur 1 Lorrainc
gerir
MEÐAN þýzkur þunga- og
útflutningsiðnaður á i vök að
verjasi blómstrar neyzluvöru
iðnaðurinn ákaft. einkiur
vegna bess. að nú haía þýzkr
verkamenn toks d ii'il auraráð
en þeir bjuggu lengi við lác
kaup Enginn óttast bó alvav
'ega um Þýzkaland Bílafram
leiðslan hefur 1 d aukizl uri
11%, í ár
Framtiðarhorl'ur þýzks efna
hagsiífs eru því hægfara aukn
ing, lítið eitt yfir 4%: á án
Margar þjóðir hefðu að vísi
ástæðu til að öfunda Þióðvern
af þessu, en það er hins veg.i’
ekki mikið til að státa af fyrit
þjóð. sem hefur átt að venjasi
efnahagslegum kraftaverkum
T í MI N N , fimmtudaginn 29. nóvembcr 1962
J