Tíminn - 04.12.1962, Blaðsíða 13

JÓLAÆVINTÝRIÐ UM ÞYRNIROS
WALT DISNEY
f'” ---——----N
1ÖA\ORROW WB'LL PRESS THE BLUE
J?OQV\,THE SOLP EOO/VVTHE CKySTAL
ROOM...AMDTHE KNIGHTS'HALL.
A GOOP NIGHT-S EEST WILLPO
WONPERS FOEVOUR WANP, -
MERRYWEATHER... ANPALLOFUS-
— Jæja, þá er þessi álma tilbúin.
— Þetta er nóg í dag.
— Á morgun lögum við til í bláa her
berginu, gullna herberginn o.g riddaj^
salnum.
— Ef sprotarnir okkar þola það.
— Sprotarnir munu hafa gott af næt
lirbvíld .— n& haff hnfnm gllar
— Góða nótt.
Um nóttina flýgur hrafninn frá höl!
nornarinnar.
Stjórnarfar
Framhald af 7. síðu.
ið, heldur en að gera ekki
neitt. Án okkar hefðuð þið gert
Strauss að kanslara þvert á
móti vilja ykkar eins og þið
gerðuð getulausa gamlingjann
að ríkisstjóra árið 1961. Eins
og þið látið nú sama gamlingj-
ann troða réttarríkið undir
fóturn, manninn, sem ber sam-
an aftur í þessari viku fimmtu
ríkisstjórn sjna.
Við eigum enn ógert að
stofna réttarfarslegt og þing-
ræðislegt lýðræðisríki, þið
borgarar. Adenauer kanslari
gat eðlis síns vegna ekkert
stuðlað að því. Svo getur farið,
að með sameiginlegu átaki
getum við látið nýjan SPIEG-
EL hrörna jafnframt og verða
óþarfan.
Sjötugur:
Þorgils Guðmundsson
Þorgils Guðmundsson, fulltrúl
og fyrrum kennari í Reykholti, er
sjötugur í dag. Ég hef ekki kunn-
leik til að rekja ættir Þorgils Guð
mundssonar. En það veit ég, að
Þorgils á til ágætra að teljast í
báðar ættir. Voru foreldrar hans
þau merku hjón Guðmundur
Sveinbjörnsson og Katrin Jak.obs-
dóttir, er lengi bjuggu á Valda-
stöðum í Kjós. Þar fæddisf Þor-
gils hinn 4. desember 1892. Ung-
ur varð Þorgils búfræðingur frá
Hvanneyrarskóla. Síðar fór hann
tvívegis utan til framhaldsnáms á
Norðurlöndum. Lagði hann þá
stund á íþrótta- og smíðakennslu.
Þorgils var kennari á Hvanneyri
um nokkur ár, en flutti að Reyk-
hoíti vorið 1930 og var þar bóndi
og kennari til ársins 1947, er hann
flutti til Reykjavíkur. Tók hann
þá við starfi á fræðsluttíálaskrif-
stofunni, cr hann hefur gegnt til
þessa.
Kynni okkar Þorgils hófust, er
við vorum næstum samferða að
Reykholti vorið 1930. Síðan er nú
liðinn tæpur þriðjungur aldar.
Og það er ákaflega margs góðs
að minnast. Þar sem Þorgils var,
kynntist ég hugbjörtum atorku-
manni, er varpaði birtu yfir at-
höfn og umhverfi. Það fylgir Þor-
gils ávallt svo mikill þokki, hvar
sem hann kemur og fer. Hann
eignast allra hug. Það var því ekki
að furða, þótt hann væri afburða
vinsæll kennari. Frá æsku var
hann íþróttamaður og íþróttavin-
ur af lífi og sál. Fegurð, göfgi og
nytsemi íþróttanna var honum
allt. Þetta fundu nemendur hans
og heilluðust með honum af þei n
sama anda. Nemendur hans urðu
eigi aðeins áhugamenn um Iþrólt-
ir, lieldur eru og tiltölulega marg
ir íþróttakennarar landsins úr
þeim hópi.
|
Og nú er Þorgils Guðmundsson.
sjötugur. ótal vinir hylla hann í
dag og þakka honum fyrir sam-
fylgd, — við Reykhyltingar ekki
hvað sízt. Við hjónin og börn okk
ar þökkum sérstaklega fyrir okk-
ur. Við þökkum Þorgils, hans
ágætu eiginkonu frú Halldóru o'"
börnum þeirra fyrir alla vináttu
og góðvild og oft útrétta hjálpar-
hönd. Við sendum heillakveðju
og biðjum Guð að blessa afmælis-
stundina og alla ólifða daga.
Einar Guðnason.
lægar heillaóskir. Þar er hans
minnzt sem sérstaklega góðs kenn
ara og ekki síður góðs félaga. i
Ég átti því láni að fagna að
vera samstarfsmaður þeirra hjóna,
Halldóru og Þorgils, um nokkurra
ára skeið. Minnist ég þeirra stunda
með þakklátum huga fyrir þá
gleði og góðvild, er frá þeim
streymdi.
Aðalkennslugrein Þorgils var
iþróttir. Munu þær hafa verið hon-
um sérstaklega hugstæðar iallt frá
æskudögum, enda mun hann hafa
unnið í þeirra þágu fram á síðustu
ár. Þekki ég . engan, sem hefur á
jafnríkan hatt fylgt boðorði
iþróttamannsins: „Heilbrigð sál í
hraustum líkama". Þetta hvort
tveggja sameinast hjá Þorgils.
Um leið og hann hefur verið fim-
ur og snjall íþróttamaður, er skap
gerð hans mótuð af drenglyndi
og heiðríku hugarfari. Þar var
ætíð á ferð hinn sanni iþróttamað
ur. í honum sáu allir, er sinntu
þeim málum, sanna fyrirmynd.
Fyrir mörgum árum hitti ég
roskna konu, sem var ættuð úr
æskusveit Þorgils. Þegar hún
minntist hans, ljómuðu augu henn
ar af aðdáun. Þegar ég kynntist
Þorgils betur síðar, fann ég, að
þetta hugarfar konunnar var eðli-
legt. Svo hefur og öllum farið,
sem átt hafa samleið með hon-
Þorgils Guðmundsson kennari um’
er sjötugur í dag. Ber hann þó fá Þessi fáu orð' eru aðeins mælt
merki um svo háan aldur, og má sem jnnileg kveðja til Þorgils og
segja, að þarsé sjötugur æskumað ástvina hans
ur a ferð. A þessum timamotum
senda Reykhyltingar honum ein- Bjöfn Jakobsson.
ísland skal
Framhald at 8. síðu
bætts efnahags, breytinga á
fræðslukerfi og mikillar fjölgun-
ar þjóðarinnar. Þess vegna þarf að
fjölga menntaskólunum, en leggja
minna kapp á að stækka þá, sem
íyrir eru.
Koma verður upp menntaskóla-
deildum við stærstu héraðsskól-
ana. Ætti nú þegar að koma upp
lærdómsdeild á ísafirði, í Þingeyj-
arsýslu og að Eiðum og síðan víðar
eftir þörfum. Skólarnir öðlast
srcátt og smátt sérkenni, sem auka
fjölbreytni menntaskólastofnan-
anna og heilbrigða samkeppni.
Kennaraskóli
Mikill áhugj er um allt land á
því að byggja sem fullkomnasta
barnaskóla og rísa þeir hver af
öðrum og liver öðium glæsilegri.
Er. hér hefur komið babb í bátinn.
Í>ótt börn séu til og jafnvel skóla
uis, eru ekki til nægir kennarar.
í ISéniÝy# uhafa ekki fengizt
kimplaðir nema í Reykjavík frem-
ur en embættismennirnir. Það vir’ð
ist nú engin goðgá að fara fram á
það ag stofnaður verði kennara-
skóli í Norðurlandi og þar með létt
nokkuð þrýstingi af kennaraskól-
anum í Reykjavík.
Verzlunarskóli
Ekki virðist það nein fjarstæða
að ungir menn ættu þess kost að
fá tilsögn í viðskiptafræðum norð-
.sn heiða. Samvinnuskólinn hefir
hætt sér alla leið upp að Bifröst
í Borgarfirði. Skyldi Hermes hætta
á flugið norður yfir jökla?
Biskupssefur eg; presta-
skóli í Skálholti
Þá stíg ég nokkur þáep upp á við
og sný mér að Háskóla fslands.
Eg legg til, að nokkur hluti Skál-
holts verði lagður undir Háskól-
ann og að bann flytji guðfræði-
deildina þangag og hún verði lát-
in búa þar í tvíbýli við biskup fs-
lands eða biskup Skálholtsbiskups-
dæmis, verði Hólabiskupsdæmi
endurrcist, svo sem margir Norð-
lendingar æskja. Yrð'i þá Skálholt
guðfræðilegur háskólabær og bisk
upinn hans æðsti leiðarstjarna.
Hefði staðurinn þá endurheimt
forna virðingu sína.
9 næsta
pönutnarBista
Gæruúlpur á karlmenn.
Verð aðeins kr. 990.00
Póstverzlunin
HAGKAUP
Miklatorgi

Sigríður Jónsdóttir
Á miklum tímamótum er oft
gott að fagna. Á vegamótum
skyggnumst við um, sjáum skil og
hverfum gjarnan til baka, svo að
líðnir atburðir færast nær.
Minnisstæð tímamót telja flest-
ir, er þeir kveðja móður sína, og
ekki sízt, er hún er kvödd hinztu
kveðju. Um leið og ég tek undir
hinztu kveðju ykkar, Kringlusyst-
kina, tengdafólks og vinafjölda, er
þið nú færig elskulegri móð'ur, er
íokið hefur lífsskeiði sinu hér,
kemst ég ekki hjá því að leyfa
huga mínum að hverfa heim í
Dali, og minnast með þakklæti
margra ógleymanlegra, ágætra
famstarfs- og samverustunda í
góðu nágrenni við' Sigríði Jónsdótt
ur frá Kringlu í Miðdölum. En
hún lézt á heimili Guðrúnar, dótt-
ur sinnar, í Reykjavík 26. f. m.,
eftir alllangt ‘sjúkdómsstríð hin
síðustu misseri, sem hún bar með
þögn og þolgæði, en þverrandi
þrótti.
Hve gott er að vona það og sælt
að trúa því, að sál þessarar góðu
konu og tryggu móður, hafi nú
hlotnazt nýr bústaður, um leið og
sveitin býr jarðneskum líkama
hennar rúm í vígðum moldarreit á
heimaslóðum.
Mér er ljúft að þakka allar hin-
ar mörgu, liðnu stundir. Mér er
einnig ljúft að hverfa með ykkur
heim að Kringlu, þar sem þið minn
izi nú margs þess bezta, sem þið
nutuð, og margs þess bjartasta,
scm birtist huga ykkar, og oft var
bað henni að þakka, sem við nú
kveðjum. En um leið þakkar sveit-
in hennar öli hin kyrrlátu, tryggu,
óeigingjörnu störf. og einnig þann
góða anda og þau tengsl, sem þið
hafig bundið heimabyggð ykkar.
Allt er þetta meira virði en marg-
ur hyggur. Eg sé í anda bónda-
bæinn brosa mót suðri og sól. Það
standa opnar dyr, og allir eru vel-
komnir í bæinn. Þá minnumst við
hinnar brosmildu, síungu konu,
sem miðlaði öðrum svo mikilli
hlýju, að jaínvel á þorranum, þeg-
ar landig var „vetrarörmum vafið“
”ar alltaf hlýtt í Kringlu. Sveitin
stendur í þakkarskuld við slíkar
tápmiklar konur, sem kveðja, kon-
ur sem fórnuðu öllu fyrir ástækra
heimabyggð. Störfin þau í Kringlu
voru jafnan í miklum tengslum
vig þann vaxtar- og vorhug, sem
bezt hefur dugað íslenzkri sveit.
Um leið og við fögnum fram-
förum og furðutækjum nútímans.
stöndum við orðlaus og undrandi.
er við nálgumst afköst og atgervi
margra þeirra íslenzku mæðra,
sem fullorðnar eru nú að kveðja.
Þær stóðu sem hetjur í stormin-
um, en dreifðu í kringum sig dreng
T I M I N N, þriðjudagur 4. desember 1962. —
skap og dáð. Sigríður frá Kringlu
var vissulega ein af þeim. Hin
ágæta kona og örláta móðir fór
ávallt fagnandi, en gleymdi því
jafnvei, að hún átti þann mikla
mátt, svo yfirlætislaus var hún i
> kyrrlátu, starfi. Það var því líkast,
I rð hún væri stöðugt heit af þakk-
| argjörð til umhverfis síns. Það
var sem hún leiddi sína eigin æsku
r.ér við hönd, hyað sem árunum
leið.
Hamingjan var heið og hug-
u.rinn hlýr með þeim Kringluhjón-
um, ekki aðeins hvað snerti þeirra
| heimagarð, heldur og þá, er bezt
] miðaði til hags og heilla, í byggð-
! inni allri, sem ól þau, og átti í
, þeim hverja taug og traustar ræt-
ur Þótt sumir hafi þungar byrð-
ar borið, / þá biðja þeir um líf,
sem elska vorið,“ segir Davíð frá
Fagraskógi. Það er trú mín, að Sig-
rjður og Jón í Kringlu hafi unnað
heitast og glaðzt bezt, þegar vorið
hló og fræin festu rætur. Enda
sáðu þau góðum fræjum á lífs-
leið sinni, sem þegar hafa borið
mikinn ávöxt. Það er gott að minn-
ast þessa gæfusama fólks.
Þag hljómar fagurt nafnið
n.argra hinna gengnu íslenzku
íslenzku mæðra, sem fóru fagnandi
höndum um flesta hluti, en brostu
gegnum tárin. Spor þeirra munu
’engi geymast, ekk^ sízt á grómtiö
ökrum og í grænu vgrasi gjöftHW
byggða, sem þeim var svo kær, til
binztu stundar.
Við flytjum þeim þúsundfaldar
þakkir, heim til þeirra — og hm's
eilífa vors.
l.desember 1962.
Ólafur Jóhannesson,
TfigrSyínljgl^
13 !
I t 1 "(..1 t V I t < t » < < < I
' '. < . V 1
1 I