Tíminn - 18.01.1963, Blaðsíða 8

Tíminn - 18.01.1963, Blaðsíða 8
TVHR GÓÐIR HITTAST MYNDIN er tekin á járnbraut- arstöðinni í Austur-Berlín, þar sem þeir Krústjoff forsætisráð herra og Walter Ulbricht for- ingi austur-þýzkra kominúnista hittast. Það urSu miklir fagn- að'arfundir, þegar Krústjoff kom til þess að sitja 6. flokks- þing kommúnistaflokks Aust- ur-Þýzkalands, eins og sjá má. MINNING Guðbr Hinn 18. tanúar andur Sigurðsson bóndi á Sveigsá RÚSSNESKU BATARNIR Vegna fréttar um innflutning 20 rússneskra tréfiskiskipa, skal eftirfarandi tekið fram: 1) Skipaskoðun ríkisins leyfði með bréfi dagsett 27. des. 1961, Nýtt barna- skólahús PJ-Reynihlíð, 8. janúar. Á sunnudaginn vígðu Mývetn- ingar nýtt barnaskólahús, er byggt var við Álftavog, á landamerkj- um Skútustaða og Álftagerðis. Upphaflega átti að byggja skól- ann í Skútustaðalandi, en nátt- úruverndarnefnd kom í veg fyrir það til að forða sérkennilegu landi frá jarðraski. En Mývatnssveit er raunar öll eitt furðusmíð náttúr- ' unnar, og á hinum nýja stað | þurfti að raska stórum gíg. | Sóknarpresturinn séra Örn Frið ] riksson flutti guðsþjónustu, en . Jón Gauti Pétursson, form. sókn- j arnefndar rakti byggingarsöguna og lýsti framkvæmdum. Fjöl- cnenni var þarna samankomið, fleiri ræður fluttar og sungið. Byggingin kostar 3,2 milljónir króna og búið er að laga um- hverfið. Góðar íbúðir eru fyrir skólastjóra og ráðskonu og heima- I vistaraðstaða fyrir um 20 börn. Eftir er að byggja sérstaka álmu, \ þar sem kennslustofur eiea að ; vera. En í húsinu Yir Dókasafni ætlað rúm og er það notað fyrir kennsluna nú. Skólastjóri er Þráinn Þórisson. Öll fór athöfn þessi hið bezta fram. 8 innflutning á einum þessara rúss- nesku báta til reynslu gegn því skilyrði að hann yrði styrktur og endurbættur, ef með þyrfti að skoð un lokinni, þegar hingað kæmi, til að jafnast á við íslenzkar styrk- leikakröfur. 2) Þegar bátur þessi kom til landsins, kom í ljós, að hann er fjarri þvi að jafnast á við styrk- leika samkvæmt íslenzkum reglum. M. a. reyndust böndin vera of grönn og samlímd furubönd, en ekki úr eik, og því lítið naglahald fyrir sléttsúðaðan byrðing. Ákveðið var að styrkja bönd- in hér með stálplötum og bolta í gegn yfir kjöl. Hins vegar er niiklum vandkvæðum bundið að styrkja bát að ráði, sem þegar er smíðaður, nema að endursmíða að miklu leyti. Jafnvel eftir þessar styrkingar, gerðar samkvæmt kröfu Skipa- skoðunarinnar, og leyfðar aðeins á þessum eina bát, þá er styrk- leiki þessa báts enn engan veg- inn eins og íslenzkar reglur krefj- ast. Skipaskoðunin hefir því ekki samþykkt fleiri báta af þessari gerð, enda engar teikningar bor- izt til samþykktar, né tilmælj um neitt samþykki. 3) Ef í pöntun eru nú 20 bátar þessarar gerðar í Rússlandi fyrir íslenzka aðiia, eins og komið hef- ír fram í nokkrum dagblöðum og útvarpinu, þá er það án vitneskju og án heimildar Skipaskoðunar víkisins, En án, hennar samþykk is fæst að sjálfsögðu ekki íslenzkt haffærisskírteini. né möguleiki á af láta skr^ þessa báta hér á landi 4) Um/ báta smíðaða fyrir ís- j lenzka aoila gilda að sjálfsögðu j sömu reglur. hvar sem þeir eru1 smíðaðir. Það væri því auðvitað ekkert því til fyrirstöðu, ef hag- kvæmt þætti fjárhagslega, að smíða báta samkvæmt íslenzkum reglum í Rússlandi, að því til- skildu, að þeir væru smíðaðir sam kvæmt teikningum viðurkenndum aí Skipaskoðun rikisins, og undir eftirliti meðan á smíði stendur, svo sem annars staðar er. Landspítalanum í Reykjavík Guð- brandur Sigurðsson bóndi og hreppstjóri á Svelgsá í Helgafells- sveit. Hann var jarðsettur að Helgafelli 27. s.m. að viðstöddu miklu fjölmenni. Guðbrandur á Svelgsá (en svo var hann jafnan nefndur) var fæddur á Svelgsá 9. nóvember '872, og, hefði því orðið 90 ára á s.l. ári. Foreldrar hans voru Sigurður bóndi á Svelgsá Guðmundsson, Magnússonar bónda á Þingvöllum hér í sveit, og konu hans Ingibjörg Guðbrandsdóttir bónda á Hálsj í Eyrarsveit, Brandssonar bónda i Sólheimatungu. En kona Guð- brands á Hálsi, amma Guðbrands á Svelgsá var Ingveldur Egils- aóttir bónda á Hálsi, Egilssonar í Gröf í Eyrarsveit, Egilssonar ríka j á Vatni í Haukadal. Kona Egils : i Gröf var Þorbjörg Jónsdóttir | Jónssonar Auðunssonar á Melum í Hrútafirði. Að Guðbrandi á Svelgsá stóðu því hið næsta bændaættir um Snæ- fellsnes og Dali. Guðbrandur ólst upp á Svelgsá i hjá foreldrum sínum, og var snemma kvaddur til starfa, bæði til sjós og lands, því ekki var auð ur í búi hjá foreldrum hans frem ur en annarra barnmargra\ for- eidra á þeim tímum, en systkin Guðbranöar voru átta, er komust li) fullorðins ára, svo barnahóp- urinn var stór, sem sjá þurfti far- borða, svo ekki veitti af að sem flestar hendur væru að verki. Guðbrandur lá heldur ekki á liði sínu, og var snemma mesta hamhleypa til allra verka, þó sér- staklega væri til þess tekið hversu mikill sláttumaður hann var. Guðbrandur hóf búskap að Svelgsá, að fereldrum sínum látn- um árið 1907. en hafði staðið fyrir búi móður sinnar, frá láti föð- ur síns árið 1902. Það má því telja að hann hafi búið á Svelgsá óslitið í 60 ár, og mun svo Iöng búskapartíð vera fágæt. Guðbrandur var strax mikill á- hugamaður um búskap, og sérstak | lega um jarðrækt, hann gekk á sínum fyrstu búskaparárum í Bún- aðarfélag Helgafellssveitar, og var þar strax virkur félagi. Hann var oítast formaður félagsins frá 1905 —1920, og endurskoðandi reikn- inga félagsins óslitið frá 1921 til 1955, og starfandi félagsmaður til æviloka. og hafði þá verið í félag- inu samfleytt 57 ár. Guðbrandur var meðal þeirra, er fyrst hófu jarðrækt hér í sveit, og stóð þar i fremstu röð allt til æviloka, enda mun óðalið hans lengi bera því vitni hve ötullega hann gekk að ræktunarstörfum. Guðbrandur á Svelgsá var í tölu öndvegisbænda og hefir sýnt svo ekki verður um deilt, að íslenzk- ur landbúnaðui var ef rétt var á haldið, sá atvinnuvegur sem fær var um að brauðfæða og þroska pá sem við hann unnu, og þannig bóks’taflega sannað að „hver sem í gæfu og gengi vill búa á Guð sinn og land sitt skal trúa“. Þó segja megi að búskapurlnn væri aðalstarf Guðbrands, og ekki væri slegið slöku við hann, voru þó mörg önnur störf, sem hann innti af hendi bæði fyrir sveit sína og þjóðfélag. Hann var hrepp stjóri hér í Helgafellssveit frá 1908 til dauðadags. Oddviti sam- fleytt í 32 ár, safnaðarfulltrúi Helgafellssóknar i 52 ár og sótti alla héraðsfundi á því tímabili, (Framhald á 15. síðu) FRJÁLST VERÐLAG Eftir því sem stjórnmála- menn, sumir mjög hátt settir, sögðu um síðustu áramót og skrifa um svo til daglega í blöðin, hafa fslendingar fullar hendur fjár, verzlanir eru full ar af vörum, aldrei hefur verið annað eins verzlað fyrir jól, og þrátt fyrir það hleðst upp spari féð^ Jafnframt er talað um frjálsan gjaldeyri o. s. frv. Núverandi vei ðlagsákvæði og framkvæmd þeirra er í mik tlli mótsögn við framannefnd ummæli Þau leggja óeðlileg höft á verzlunina án þess a? /era neytendunum til þess ör yggis, sem upphaflega mun hafa veri? ætlazt til. Þau egna ístöðulirls verzlunarmenn til úrræða sem hvorki eru sæmt leg eða menn óska eftir að þurfa að grípa til Hpiðarles; verzlun hneppa þau í fjötra, sem eru í hrópandi mótsögn við allt þetta skraf um frelsi og veraldargengi. Sé lýsing stjórnmálamanna og blaðamanna á íslenzku vel ferðarríki sönn, liggur í augum uppi, að verðlagsákvæði. i þeirrj mynd. sem þau eru og eins og þau eru framkvæmd. hljóta rð verða afnumin — eða stórlega breytt. Það er engu þjóðféiagi til nytsemdar að =fjórnarvölo þvingi þá. sem annast vörudreifingu til neyt enda. 'i) vansæmandi vinnu bragða eða þá til taprgkstrar Sé vóruúrval slíkt sem sagt er. séu verzlanir svo hlaðnar vörum og frelsi til að velja og hafna annað eins og af er lát- 'ð. sýnist líti) áhætta að af nema •erðtagsákvæðin. eða a m. k. breyta þeim í eðlilegra horf. Vegna kaupfélaga landsins þarf ekki verðlagsákvæði og hefur aldrei þurft. Kæmi það fyrir, að þau legðu meira á vöruna en nauðsyn ber til vegna eðlilegs tilkostnaðar og til að fullnægja félagslögum, mundu þau endurgreiða fó- lagsmönnum það, sem umfram væri Nú er það vitað mál, að í fjölda ára hafa kaupfélögin komið í sta? verðlagsákvæða. og kaupmenn hafa lækkað á lagningu sína til samræmis við þau í öllum aðalatriðum. Þótt verðlagsákvæði væru nú af- numin. mundi eins fara. Eins mundi tiinn mikli fjöldi verzb ana og hörð samkeppnj þeirra koma í veg f.vrir óhóflega álagn mgu Ef freistingin vrði i ein- hverjum tilfellum of sterk fyr- ir eins'aka kaupmann, mundi samanburður á verðj hjá hon um og öðrúnri fljótlega leiðrétta mist.ök hans San^anburður við kaupféiögin mundi í því sam- bandi hafa úrslitaþýðingu. Á skömmum tima mundi neytend um skiljast. hvar bórgaði sig bezt að verzla. og er sannarlega mál til 'romið — PHJ T f M I N N, föstudagur 18. janúar 1963. ____

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.