Tíminn - 09.04.1963, Blaðsíða 9

nSBMð
Laguna í kvöld og mikill hluti
eyjabúa taki þátt í henni.
Mér var sagt, áður en ég fór
þessa ferð, að ég skyldi forð
ast að vera einn á ferli á afvikn
um stöðum. Það' gæti verið við
sjálft. Reynsla mín er allt önn-
ur. Mér þykir gott að reika einn'
um á annarlegum stöðum. Fólk
ið brosir og heilsar. og mér
finnst ég eiga hér heima, end'
hefur mig dreymt um þennan
stað síðan ég var strákur.
Eg hit'.i Gísla Johnson og frú
hane við borð hérna, þegar ég
ætlaði að ganga heim. Þau
buðu sæti, og spjölluðum við
margt. Þau sögðu mér frá ferð-
um sínum víða um heim. Gísli
er einn hinna eldri brautryðj-
enda atvinnufífsins á íslandi
og hafði ég heyrt margt af
honum sagt og allt gott. Þótti
mér fengur að kynnast þessum
heiðurshjónum.
í dag er langheitasti dagur-
inn hérna. Sumir segja, ag hit-
inn sé 40 stig eða meira. Flug-
menn okkar og flugfreyjur
telja þetta heitasta dag, er þau
hafa lifað og hafa þó víða far-
ið og margt reynt. Eg bjóst
dökkum fötum áður en ég gekk
til kvöldverðar, því ag föstu-
dagurinn langi er helgasti dag-
ur ársins í þessu landi. Margir
íslendinganna voru miður sín
vegna hitans og komu ekki að
borði.
21. april
Eg reis úr rekkju klukkan
6 og gekk út. Veður heldur
svalt en verður þó líklega heitt
f dag. Fjallið Teide blasir við
hvíldi yfir eynni. Slíkar stund-
ir gleymast ekki.
Eftir morgunte gekk ég út
í borg með Þorvaldi Sigurðs-
syni bókaútgefanda og spjölluð-
um við ma'gf og áttum góða
stund saman í forsælu trjáa.
H:tinn cx fljótt og íslending-
ar taka að gerast brúnir í sól-
-t-inir" '• natp vorla setið e$a
" 'VVi þýði’' aff kvarta.
Klukkar fimm leigðum við
okkur bil fjórir saman og fóv
um í skemmtilegt fer'ðalag. Þor
steinn Bergmann var bilstjóri
og hlaut fyrstu einkunn fyrir.
Vig ókurn vestur norðurströnd
eyjarinar, en það' er
einn fegursti hluti eyj-
ainnar að landslagi og
gróðri. Við ókum alla leið til
borgarinnar Icod de los Vinos.
en þangað var ferðinni heitið
til þess ag sjá drekatréð fræga.
eitt af eiztu trjám jarðar. Þetta
tré var rúmlega 25 metra hátt
og 15 metrar í ummál stofninn
og ógnar mönnum meira gild-
leikinn en hæðin. Stofninn er
eins og steindrangur og krónan
afar dökk að neðan og þvi
lík sem rætur hangi niður úr
henni. Úr jöðrum krónunnar
héngu rauðleitir klasar, og hélt
ég ag það væri „drekablóð“ en
fékk síðar að' vita, að það er
rauðleitui safi, sem dreyrir úr
stofni, sé hann særður. Tréð
gnæfir yfir bænum á gilbarmi
einum. Sa þaðan upp afar fagr-
an og frjósaman dal upp til
fjallsins Teide. Aldrei hef ég
ség dýrðlegri náttúrufegurð en
á þessum stað'.
f Icod de la Vinos er fræg
stórfaguri. Eg gekk upp að
hlíðinni og kom að hárri og
glæsilegri turnbyggingu með
fallegum garði með tjörn eða
laug. Virðulegur Þjóðverji
veifaði tn mín og bauð að sýna
mér gaiðinn og turninn. Við
fórum í lyftu upp á átjándu
hæð og var dýrlegt útsýni yfir
borgina og hafið. Eg þakkaði
þessum góða manni fyrir
greið'a hans og hélt áfram upp
brekkuna Eg kleif mjóan stíg
þakinn asnaskít og geitaspörð
um. Um 15 kaktustegundir
urðu á leið minni og grannvax
in pálmatré voru á syllum. Eg
settist á fallegan klettastall og
dáðist að fegurð morgunsins.
Spörfuglar sungu og friður
rauðvínsgerð og einnig brugg-
að gott bananavín. Vínbúðin
var girmieg og hafði margt að
geyma, og ekki þætti vöru-
verðið' hátt heima á íslandi.
22. aprfl — páskadagur
Vaknaði með höfuðverk og
hitasnert Hef líklega ofkælzt
í opnum bílnum um kvöldið.
Treysti mér varla á fætur.
Komst þó í fötin og gekk út.
Sólskin var lítið og hrollur í
mér. Fór heim aftur og lagð-
ist fyrir en fékk mér litlu síð-
ar mjög heitt bað, klæddi mig
og var albata. Þegar út kom
hitti ég vin minn og frænda
Karl Smith. Gengum við lengi
Framhald á 13. síðu.
SJÖTUGUR:
Vilhjálmsson
frá Hánefsstöðum
Árni Viihjálmsson frá Hánefs-
stöðum á Seyðisfirði, er sjötugur
í dag. Hann er fæddur 9. apríl
1893, og voru foreldrar hans Vil-
hjálmur Árnason, útvegsbóndi,
Hánefsstöðum og kona hans Björg
Sigurðardóttir, sem enn er á lífi
nær 93 ára gömul. Vilhjálmur
andaðist árið 1941.
Árni ólst upp við sveitastörf og
sjósókn og varð snemma vel að
manni. Hann hóf sjómennsku 1909
og frá 1912 var hann formaður á
bátum. Árið 1925 hóf hann þátt-
töku í útgerð með föður sínum
fyrst, en síðar einn og stundaði
hana til 1943.
Árni var rúm 30 ár á sjó, meðal
annars var hann 14 vertíðir með
útgerð á vetrarvertíð á Horna-
firði. Var Árni í senn dugmikill
útgerðarmaður og sjósóknari. Ár-
ið 1930 byggði Árni sér íbúðarhús
í landi Hánefsstaða og skírði það
Háeyri. Bjó hann þar meðan hann
stundaði útgerð og hafði jafn-
an nokkurn landbúskap með
henni.
Árið 1942 varð Árni erindreki
Fiski,'félags íslands á Austurlandi
og skipaeftirlitsmaður frá 1947.
Haustið 1944 seldi Árni Háeyri
og fluttist inn á Seyðisfjörð og
bjó þár til 1957.
Árið 1916 kvæntist Árni Guð-
rúnu Þorvarðardóttur frá Kefla-
vík, mikilli mannkostakonu. Þau
hófu búskap a Skálanesi og
bjuggu þar fjögur ár cn fluttust
síðan í Hánefsstaði og b.'uggu þar;
10 ár. Þeim varð fjögurra barna'
auðið, Vflhjálms, Þorvarðar, Tóm-
asar og Margrétar, sem öll eru á j
lifi og hið mesta myndar- og at-'
gervisfóik. Guðrún lézt árið 1957, |
og eftir lát hennar fluttist Árni til
Reykjavíkur og hefur búið þar síð-
an, fyrst hjá börnum sínum, en
árið 1961 kvæntist Árni öðru sinni
Magneu Magnúsdóttur úr Njarð-
víkum, ágætri konu, og búa þau
nú að Nýlendugötu 27 í Reykja-
vík.
Árni neiur tekið mikinn þátt í
opinberum störfum. Hann var
lengi í skólanefnd Seyðisfjarðar-
hrepps og seinni árin formaður
hennar. Hann sat einnig íi hrepps-
nefnd um skeið. Árið H.942 var
hann kosinn á Fiskiþing fyrir
Austfirðingafjórðung og sat á 9
þingum eða til 1959. Formaður
sóknarnefndar Seyðisfjarðar var
hann nokkur ár.
Frá því að Slysavarnafélagið
var stofnað, hefur Árni jafnan
unnið mikið að málefnum þess og
setið í stjórn þess síðan 1959. Auk
þess hefur hann tekið mikinn þátt
í ýmsum öðrum félags- og menn-
ingarmálum, enda hefur hann
jafnan verið mjög áhugasamur
um framfaramál og ótrauður í
baráttu fyrir þeim.
Árni er greindur vel og gerhug-
ull, fastur fyrir og ákveðinn í
skoðunum, frjálslyndur og vel-
viljaður. Hafa störf hans hvar-
vetna verið mikil og góð, og hann
nýtur mikils trausts og vinsælda
allra, er hann þekkja. Munu marg-
ii senda honum hlýjar líveðjur á
þessum tímamótum.
FIMMTUGUR:
framkvæmdastjórs, ísafirði
Guðmundur Sveinsson frá Góu-
stöðum er fimmtugur í dag. Hann
er sonur hjónanna Guðríðar
Magnúsdóttur og Sveins Guð-
mundssonar, elztur fimm bræðra
sem á lífi eru, er allir hafa mann
ast ágætlega og bera æskuheimili
sínu bezt vitni. Að loknu barna-
skólanámi gekk hann í unglinga
skóla á ísafirði.
Guðmundur var kornungur er
hann tók að stunda veiðiskap með
föður sínum. Voru það einkum
síldveiðar í landnót, sem Sveinn
lagði stund á og var einatt feng-
sæll. Oft höfðu þeir feðgar klófest
síldardrátt við Skipeyri án þess
að nokkur yrði var við smásíld í
Skutulsfirði. — Á vetrum vann
Guðmundur að viðgerð netja, á-
samt föður sínum. Síðar tók hann
að stunda viðgerð og uppsetningu
snurpunóta á netaverkstagði Pét-
urs Njarðvík á Grænagarði og lauk
prófi í þeirri iðngrein. — SkÖmmu
eftir lát Péturs var stofnað fyrir-
tækið Netagerð Vestfjarða h.f. og
stendur Guðmundur fyrir því, á-
samt félaga sínum, Guðm. í Guð-
mundssyni. Hefur netagerg þeirra
félaga nú mikil viðskipti og hafa
þeir jafnframt með höndum við-
gerðir síldveiðinóta um veiðitím-
ann á sumrum á Siglufirði og víð-
ar. Kynnir Guðmundur sér vel nýj-
ungar í atvinnurekstri sínum. —
Hann skrapp meira að segja alla
leið til Japan, ásamt fleirum. í
boði einhverra fyrirtækja, sem ég
kann nú ekki skil á, í fyrravetur,
og var fljótur í ferðum. Birtist við-
tal við hann í Tímanum, að ferð-
inni lokinni.
Auk þess, sem Guðmundur er
dugmikilLog framkvæmdasamur í
atvinnurekstri sínum,_ er hann á-
gætur félagsmaður. Hann var á
unglingsárum sínum og víst enn
þá, í málfundafélagi í Skutulsfirð
inum, er jafnan hefur haldið þar
uppi vinsælli skemmtistarfsemi og
ýmsu fleiru.
Hann hefur starfað lengi og vel
í Skiðafélagi ísfirðinga og í skíða
ráði og lagt þar fram mikið þegn-
skyldustarf, ásamt fleiri góðum
mönnum, með byggingu góðs skála
í Seljalandsdal og ýmislegs annars,
sem gert hefur verið skíðaíþrótt-
| inni hér til eflingar.
Enn þá er þó ótalið starf hans
í þágu Framsóknarflokksins og
Tímans. í foreldrahúsum hans töl-
uðu unglingarnir víst meira um
stjórnmál og þó einkum um sam-
vinnumál en þá var títt og latti
hin góða móðir þeirra þess ekki.
Kom enginn að tómum kofunum,
sem kallað er, þegar karpað var
við Guðmund um þau mál. Tveir
bræðra hans, Gunnar í Keflavík og
Þorsteinn á Djúpavogi, luku prófi
úr Samvinnuskólanum og eni nú
meðal dugmestu kaupfélagsstjóra
landsins. — Guðmundur hefur
ekki haft aðstöðu til að beita sér
að ráði í þeim efnúm, en er þar
þó sama sinnis og bræður hans. —
En í flokksstarfsemi Framsóknar-
manna á ísafirði hefur hann tekið
mikinn og góðan þátt. Var hann
fyrsti formaður flokksfélagsins, á-
vallt síðan { stjórn þess og jafnan
einn af skeleggustu liðsmönnum
flokksins hér. Hann hefur lengi
staðið fyrir Framsóknarvistum í
bænum með ágætum árangri. Þá
hefur hann og síðari árin annast
fréttaöflun fyrir Tímann og reynzt
þar árvakur og fljótur að afla nýj-
unga, þótt bundinn sé hann mjög
við iðn sína og atvinurekstur. —
Hann er meðal hinna óeigingjörn-
ustu manna í félagsskap, sem ég
hef kynnzt, sækist hvorki eftir fé
né frama sjálfum sér til handa,
leggur málum lið í áhugaskyni, seg
ir skoðun sína umbúðalaust, fljót-
ur að taka ákvörðun og hreinn í
skapi.
Ógetið er þess hér að framan að
Guðmundur stundaði vélgæzlu-
starf við xafstöðina á Fossum í
Skutulsfirði árið 1943. í frístund-
um sínum þar, tók hann að steypa
steina í íbúðarhús, sem hann hafði
þá ákveðið að byggja við Engja-
veg á ísafirði og var raunar annar
af frumbyggjum þeirrar götu, sem
Framhald á bls. 15.
\
a.
I í M 1 N N, þriðjudagur 9. aprfl 1963. —