Útvaldar smásögur - 01.01.1822, Blaðsíða 25

), lEsrít roíMii fotii’ fctt íniínfcuíu ðpgbir og f aa
„ cínfiöoctl’u ðctOi/l fetcr jum feírleitafötfœl&at."
„ §lllt petta ©ut) boDiD mír 6of[át*
„ anlccjö aD ftmnjjera ángum 09 gemlum, fcam*
„onDi 09 íonDðmonnum; cn cr oDór faú®
t, 9íðn aD cg íjlfofcnijí í>ejju beiffloa boDotDi.
„pit fjafniD fiol mcD mít^tfa ©rottínð ctla
„gjocDnni/ ef jjer I&tiD DcpDa míg, JM nort
„ numuD fec ftnna jíann, fetu mcD jofnri 6-
„boggju Dilji citté einíœgíega tafa fannlei!<má
„,09 DpgDaritmat g6Da máiöjtaD. íjtoí cr oDac
„teíferD eilu fromar enn mín I Dag í »eD,i.
„ 2fnytf)U3 og íTÍelitus orfo a'ö femvu, cvD
„,Eíago mig, og mcDáburöt þeicró oS foipta
„mtg fcelft og fjv?rt, en f?aDo tnig mecma
fi'fföff eöa fitnnfœra öiiöi, ntcö m»r-*iim fflmeít*
bátioanöi fpurningum og d (Ittnöum laungum öDí
ítragonöfl tií öiöurfcmtíiígar fcfé fatmíeifa, fcm
6ann öilDi feint Htnpt'Ctía, fuo aö f»«r ftetrra
feínufin uröu udítúríeg aPeiötng ítimta og ^eirrat
Piöurfeuuöu fanninötfe fennilumdíann og
innibaíö fcnntttgattHa v|afa ?«rifoeinar |«náfíuí,
nefnilcga-t ©pefíngurinn pí<sto i @ a tn f 3! u nv
t ftöer gann fjó blattöaöi mifíu «f egitt íncgtiít,
ogl eiguööi Sofraíi, tií ftcfá öö gjora jku d!íí«
íegt’i, fuo fegar piato íaé ^cfftsm Sal fitf Lyfis
nefnt, fannaöift ©ófcateð ecfi oíö allt, en iticrifi í
„$ílatQt fceíur f efá i úngi ntaöur mi®
„fagt bnfflt f<m mjcr aíörei rí«nn á
„Ittga." ®n pijfara niifiu ísefir Xettoofjora
frá b»rrjutöcggía jfírt t 6aná ágjiectí Siitis
9árr a ti8 XJTinníngtt.