Tíminn - 26.09.1963, Blaðsíða 1

EBWHHMI

MERKTU SVÆÐIN á kortlnu tákna afréttlmar, lem eru I smötun
eSa eru nýsmöluS, — og gangnamenn hafa lent I hraknlngum 4. —
SvœSI nr. 1 eru afréttlr Mýramanna, nr. 2 afrétt Stafholtstungna-
manna, Þverhlíðinga og HvltsfSlnga og er Þverárrétt merkt meS
punkti; nr. 3—5 er EyvlndarstaSaheiSin og umhverfl og eru Stafns-
rétt og Mælifellsrétt merktar meS punktum (nr. 3 er vesturleít, nr.
4 miSlelt og nr. 5 austurlett), nr. 6 er Biskupstungnaafrétt; nr. 7
Hrunamannaafrétt; nr. 8 Flóa- og SkeiSamannaafrétt; nr. 9 Gnúpverja-
afrétt; nr. 10 Holtamannaafrétt; nr. 11 Landmannaafrétt; nr. 12 af-
réttlr Rangvellinga, Hvolhreppinga, FljótshlíSlnga og Vestur-Eyfell-
Inga; nr. 13 afréftlr Álftverlnga; Skaftártungumanna; Vestur-SISu-
manna og MeSallendinga. — í frásögnlnnl af göngunum eru gðngur
norðanmanna fyrstar, slSan Borgflrðinga og siSast sunnanmanna.
IGÞ, KH, BÓ, REYKJAVÍK, 25. september.
ÞEGAR BLAÐIÐ frétti síðast í gærkveldi, vantaði enn tutt-
ugu og fjóra menn af EyvindarstaðaheiSi. Gangnamenn þar
lentu í gífurlegum erfiðleikum vegna snjóa og óveðurs, og er
líka sögu að segja af gangnamönnum úr byggðum sunnan
lands. Erfiðleikarnir virðast þó hafa orðið mestir á Eyvind-
arstaðaheiði, sem er mikið landflæmi upp af Skagafirði og
Austur-Húnavatnssýslu. Þar gengur margt fé, bæði kindur
og hross ,og nú fór svo, að af þremur flokkum manna, sem
ganga heiðina, komst aðeins einn til byggða með fé, annar
slapp með erfiðleikum þótt engu yrði smalaS og sá þriðji virð-
ist standa ( ströngu við að komast til byggða.
OFVIÐRI
24 ókomnir af Eyvindarstaðaheiði — Engin kind komin
að Stafnsrétt — Erfiðustu fjárleitir á þessari öld
Gangnamenn á Eyvindarstaða
heiði fengu gott veður á mánu-
dagsmorgun, en aðfaranótt
þriðjudags gekk upp með ofsa-
veður á norðan með gifurlegri
fannkomu Samt var skipt í
göngur að venju í svonefndri
Áfangaflá. Hélt austasti flokk-
ur niður með það fé, sem til
náðist og komst við illan leik
með safn sitt á Gilhagadal
seint á þriðjudag. Venjan er að
þeir komi með féð að Mælifells-
rétt um fimmleytið á þriðjudag
og réttað sé þar á miðvikudög-
um. í þetta sinn urðu þeir að
skilja féð eftir á dalnum. Fóru
gangnamenn heim til Stefáns
bónda í Gilhaga og fengu þar
hinar beztu veitingar, en skiptu
sér síðan á bæi til gistingar um
nóttina. í morgun fóru þeir svo
aftur að fást við féð og höfðu
komið því niður að Mælifells-
rétt um fjögurleytið í dag. Þar
verður það réttað á morgun og
seinkar sundurdrættinum um
einn dag.
Öðru vísi fór um hina flokk-
ana, sem ganga Eyvindarstaða-
heiði. eða miðflokk og vest-
flokk. Miðflokkur gengur nið-
ur austan Fossár og rekur að
Stafnsrétt ' Svartárdal í A.-
Húnavatnssvslu. Þeir skildu við
vestflokk í Áfangaflá og var þá
ekki ljóst, hvort heldur að vest
flokksmenn ætluðu að vera
næstu nótt í Ströngukvíslar-
kofa, eða reyndu að brjótast nið
ur að Galtará, þar sem mótreið
armenn voru væntanlegir.
Miðflokksmenn héldu sem
leið lá Ut heiðina og gistu síð-
astliðna nótt í Bugakofa. Var
ekkert viðlit að reyna að smala
fé. enda komið fannfergi, svo
það stóð þar sem það var kom-
ið. í morgun héldu svo mið-
flokksmenn trá Bugakofa og
niður að Stafni í Svartárdal. —
Þangað komu þeir síðdegis og
höfðu fengið umbrotafærð fyr-
ir hestana. Þeir sáu nokkurt fé
í Bugum og á Háutungum, en
færðin var slík að engin leið
var að þoka því um fet. Þegar
Timinn hafði símasamband við
Stafn í gær var ekkert hross
og engm kind komin að Stafns-
rétt og er það einsdæmi. —
Hrossarétt átti að vera þar í
dag, og fé átti að réttast á morg
un. Fréttaritari Tímans, Björn
Egilssor á Sveinsstöðum var í
miðflokk, og var nýkominn í
Stafn, þegar Tíminn hringdi. —
Sagði hann blaðinu að miðfl.-
menn, sem eru Lýtingar, ætl-
uðu heim enda ekki annað fyr-
irsjáaniegt en að fresta yrði
göngunum.
Fjórtán Seylhreppingar
reyndu í gær að smala Reykja-
Framhald 4 15. siðu.
HAUSTHRETIÐ var óven|u
snemma á feröinni að þessu
slnni, og hrista marglr höfuS
IS meS áhyggjur og vetrar-
kvlSa I svip. Tfminn getur
hins vegar upplýst — ef þaS
mættl verSa elnhverjum tll
huggunar — aS gamlir menn
kalla svona hret haustkálf og
segjá, aS þvf fyrr, sem haust
kálfurlnn sé á ferSinni, þeim
mun betri verSI veturlnn.
er-í