Tíminn - 19.01.1964, Síða 4

UTSALA
★
UTSALA
UTSALA
Seljum næstu daga
★
Karlmannaföt og staka jakka
/
í Sýningarskálanum Kirkjustræti 10
Ótrúlega lágt verð
GEFJUN - IÐUNN

* *
AUGIVSID I IIMANUM
AUSTIN GIPSY 1964

Hinir mörgu sem hafa hug á að kaupa Austin Gipsy landbúnaðarbifreið-
ina í vor eru vinsamiega beðnir að hafa samband við okkur sem fyrst
vegna mikillar eftirspurnar.
' AUSTIN GIPSY fœst með heilli hurð að aftan.
-- ■
AUSTIN GIPSY með þrautreyndum benzín eða diesil
vélum, sem seldar eru til margra landa • ýmsar gerðir
farartækja.
AUSTIN GIPSY Á SEMI ELLIPTICS FJÖÐRUM er
mjúkur í akstri og mjög auðveldur í viðhaldi.
AUSTIN GIPSY hefur farið sigjrför um allar jarðir og
oft leyst verkefni sem öðrum sambærilegum farartæki
um hefur reynzt ofviða.
AUSTIN GIPSY UMBOÐIÐ leggur áherzlu á að hafa
nægar birgðir varahluta og að veita sem fullkomnasta
þjónustu núverandi og tilvonandi eigendum.
Gerið strax fyrirspurnir til umhoðsins og biðjið um
verðskrá og myndalista.
Garðar Gfslason hf.
r____■
11506
88
ÞÁTTUR KIRKJUNNAR
Heimilisfriður - hjartafriður
„Hjartað bæði og húsið cnitt
heimili veri, Jesú Jtijtt,
hjá mér þigg hvíkj, hentuga.
>ótt þú komir með krossinn
I þinn
kom þú blessaður til mín inn.
Fagna’ eg þér fegins huga.“
Fáar bænir íslenzkra ljóða
eru fegri né innilegri en þessi
bæn Hallgrims ' Pétursssonar.
Og fáar sögur guðspjallanna
eru yndislegri í öllum sínum
einfaldleika en sagan um Jesú,
þar sem hann situr á tali við
konuna við Jakobsbrunninn.
Sú frásögn gæti verið úr nú-
tímalífi fólks næstum hvar sem
væri í veröldinni, en þó ekki
sízt í hinum svokölluðu háþró-
uðu menningarlöndum.
Kristur er á ferðalagi. Og
samkvæmt sinni eigin yfirlýs-
ingu um refana og fuglana, sem
hafa hreiður og greni og hins
vegar Mannssoninn, sem á
hvergi heima, er hann heimilis-
laus í þess orðs venjulegustu
merkingu, en samt á hann alls
staðar heima, finnur alls staðar
helgidóm síns himneska föður
með fegurð, friði og frelsi, jafn
vel á fjalli Samverjanna, sem í
musteri sjálfrar Jerúsalem-
borgar.
„Musteri Guðs eru hjörtun,
sem trúa
þótt hafi þau ei yfir höfuðið
þak.“
En konan við brunnin var
friðlaus, leitandi sál. Hún átti
heimili — hafði raunar átt
heimili með fimm mönnum. En
einmitt þess vegna átti hún
ekkert heimili í orðsins fyllstu
merkingu, samanber orð Jesú
við hana, „sá maður, sem þú átt
nú er ekki þinn“.
Konan gæti verið táknmynd
hinnar heimilislausu og frið-
lausu nútimakonu eða manns.
sem hrekst í þrotlausri leit og
innibyrgðri ástarþrá frá ein-
um til annars. Hún er þreytt
og leið á öllu og öllum. Hún
segist hafa komið og verða að
koma dag eftir dag erfiða leið
að brunninum til að sækja
vatn, en alltaf er skjólan tóm
áður en varir.
Þetta er hennar saga, hennar
hversdagserfiði, en um leið
hennar andlega æviraun í lík-
ingamáli.
„Mér finnst ég hrekjast meðal
ótal brunna
og mega drekka, en þyrsta
æ því meir.“
Og hjartafriðurinn og heim-
ilisfriðurinn er líkt og vatnið
í skjólunni hennar, hvort
tveggja þrotið óðara en varir.
Og hún sjálf táknmymT'þeirrar
sálar, sem er að farast í straumi
og djúpi öfugsnúins aldarfars
og tízku. Hún sjálf sekkur
dýpra og dýpra, og hefur þegar
nálgazt botninn í djúpi örvænt-
ingar og friðleysis. Engin
þreyta er lík þeirri, sem kem-
ur innan að frá, lífsleiðri sál
uppgefnum, vonlausum huga.
En hversu djúpt, sem hún
sekkur, finnur hún samt þorst-
ann í sál sinni innst á strengj-
um hjartans bærist þrá — svo-
Íítill vonarneisti. slokknandi
blik.
Og hjá þessum heimilislausa
vegfara finnum hún allt I einu
nýjan skilning, einhvern sól-
skinsblett, einhverja svölun svo
sem aldrei fyrr. Hann talar við
hana af fullum skilningi, nær-
gætni og ástúð, og samt er
hann ekki að hlífa henni, held-
ur bendir hispurslaust á hvar
meinið liggur:
„Farðu og sæktu manninn
þinn“ Hún átti fimm og þó
engan. Ást hennar var forsmáð,
leiksoppur augnablikstilfinn-
inga og tækifæra ekki annað
Af því stafaði ógæfan, heimilis-
leysið — friðleysið.
Nú sá hún það fyrst og fann
í einhverju undarlega skæru
ljósi Hún stóð frammi fyrir
hásæti kærleikans og sannleik-
ans í senn. Og sú hátign var
þar sem hann sat á steinunum
við troðninginn. stíginn eftir
þreytta fætur allra hinna
þyrstu, sem daglega höfðu sótt
vatn í brunninn. Hún fann
frammi fyrir þessum tróni
í þessari skuggsjá, sem
orð hans, sem þar sat brugðu
upp, að hennar eigin hjartans
lindir voru þrotnar eða frosnar,
og ekkert vatn allra heimsins
brunna og nautnalinda mundi
svala henni og veita henni
Framhald á 15 sí8u

TÍMINN, sunnudaginn 19. janúar 1964 —