Tíminn - 05.03.1964, Blaðsíða 13

T í M I N N, fimmtudaginn 5. marz 1964 —
ÚTSALA
i
Telpnasportbuxur, nr. 10—16 frá kr 98.00
Kvensportbuxur
Kven-apaskinnsjakkar, kr. 350.00
Nælonsloppar fyrir rakara kr- 250,00
Vinnubuxur, karla
Vinnusloppar, lítil númer, kr. 90 00
Sportjakkar, karla
Sportskyrtur, frá kr. 98.00
Ytrabyrði, nr. 44, 46 og 57, kr 250.00
A th u g ið !
Útsalan stendur aSems fáa daga.
Xjéigatíw*
Laugavegi 59
Skákþing Islands
verður haldið í Reykjavík dagana 20. til 31. marz.
Keppt verður í öllum flokkum, þar á meðal í ung-
lingaflokki.
Þátttökutilkynningar sendist i pósthólf 674,
Reykjavík, fyrir 15. marz.
Skáksamband tslands
Martinu voru „píanistiskt" B
þrælsl'ungnir, og sýndi lista- ö
maðurinn þar mikla tekniska a
leikni.
„Myndir á sýningu“ eftir
Mussorgsky er ósvikin „pro-
grammusik“, sem á erfitt upp-
dráttar, ef ekki kemur til frá-
bær túlkun. Stanislav flutti
þetta á þann veg að betur verð-
jr naumast gert. Varaðist hann
alla ofhleðslu, sem ekki á þar
heima, og er það afrek í sjálfu
sér, að gera þetta langdregna g
verk, jafn aðlaðandi og lista- H
manninum auðnaðist, að gera. §
Unnur Arnórsdóttir. ™
Efnisskráin var nokkuð ein-
hæf, og hefði hentað öllu bet-
ur á æskulýðstónleikum, en
þarna.
Túlkun píanóleikarans á són-
ötu Beethovens í f.-moll no. 1,
var nokkuð sérstæð, og var
sem fyrir honum vekti fínleg
svipmynd af verkinu, þar sem
ýmis „Beethovensk“ . -sérein-
kenni lutu í lægra haldi fyrir
heildarsvipnum.
Fimm prelúdíur eftir De-
bussy auðkenndust af mýkt og
sveigjanleik, og var á þeim
tekið, af verulegri nærgætni.
„Tveir tékkneskir“ eftir
BRÉF TIL —
Framhaid af 9. síðu.
verið að nöldra um fimm hundruð
fcúa fjósið þitt. Þeir segja, að því
bljóti að fylgja lengri flutningur á
heyi og lengri rekstur á kúm, rétt
eins og þetta séu einhver atriði.
Svo segja þeir, að ekki sé allt feng
íð með því að spara mannaflið, því
að ein milljón króna með Við-
reisnarvöxtum sé jafndýr og vinnu
maður. Og þó að framboð á vinnu
afli sé takmarkað liggi fjármagnið
heldur ekki á lausu.
Ekki get ég heldur neitað því
að f tímariti bændasamtakanna á
Norðurlöndum — Nordisk Lants-
bruksekonomisk tidskrift, utgiven
av Nordens bondeorganisationers
centralrád — las ég fyrir örfáum
árum að sænskir búvísindamenn
hefðu eftir umfangsmikla rann-
sókn komizt að þeirri niðurstöðu,
að í landbúnaði gilti ekki það, sem
algilt má kalla I iðnaði, að fyrir-
tæki sldli því ódýrari framleiðslu
sem þau eru stærri. Svíunum virt-
ist þvert á móti, að eftir að búin
höfðu náð vissri stærð færi fram-
leiðsla þeirra að verða dýrari. Þeir
kunnu ekki að fullyrða neitt um
það af hverju það væri, — gátu
sér til um ýmislegt, — en hitt
voru þeir vissir um að stækkun
búanna umfram ákveðið mark
gerði þau óhagkvæmari og fram-
leiðslu þeirra dýrari. Auðvitað var
hagkvæmasta stærðin langt fyrir
ofan meðalbú á íslandi. En hvað
eigum við að vera að binda okkur
við sænska hagfræði? Hver segir
að Svíar viti betur en Gunnar
Bjarnason?
En nú hætti ég að tala um þetta
nöldur í körlunum en sný mér að
framtíðinni. Þú ert nú kannski
ekki upp á það kominn að þiggja
ráð frá mér, en ég hef góða til-
lögu. Fylgdu henni og þá mátarðu
alla þessa vantrúartómasa, sem nú
stánda spertir og spottandi.
Þú telur meðalmannsverk að
hirða þúsund ær svo að fáist 20
kg. af kjöti eftir hverja. Ég hélt
nú fyrst að það ætti að vera um-
fram það, sem þarf til.að halda
stofninum við, en eftir umhugsun
og viðtal við granna mína veit ég
þó ekki nema þú hafir sleppt því
lítilræði úr dæminu til samræmis
við kjúklingadæmið. En hverju
skiptir það. Viðhaldið þyrfti ekki
að vera nema svona 2 kg eftir
á.
Fáðu nú Selárdal í Arnarfirði
til ábúðar , komdu þér þar fyrir
með þúsund ær, og sýndu körlun-
um hvernig hægt er að búa. Það er
áhrifameira en heilir árgangar af
Morgunblaðinu. Ég er viss um að
þegar þú ert búinn í tvö til þrjú
ár að leggja inn þín 20 tonn af
dilkakjöti þá vildu fleiri búa á
Vestfjörðum en nú er.
Og sjáðu nú til. Þúsund kg. af
ull og fjögur þúsund kg. af gær-
um er ekki svo lítill peningur. Þú
ættir að fá svona 150 þúsund kr.
fyrir það. Og það eru dálaglegir
vasapeningar.
Ég held, Gunnar, og það í fullri
alvöru, að með þínu búskaparlagi
væri sauðfjárrækt á íslandi arð-
vænlegur útflutningsatvinnuvegur.
Sýndu það í verki og þá ertu orð-
inn ódauðlegt nafn í búnaðarsög-
unni.
Og hugsaðu þér allar breyting-
arnar sem þessu fylgja. Við þurf-
um nýja áburðarverksmiðju til að
rækta land fyrir allt þetta fé, —
bæði til sumarbeitar og vetrarfóð-
urs. Og þegar svo hver bóndi eyk-
ur umsetningu búsins um hálfa
milljón á ári með kjúklingaeldi
þurfum við talsvert af bílum og
bílstjórum til að flytja kjúklinga-
fóðrið og kjúklingakjötið og bilarn
ir þurfa viðgerðamenn og
brennsluoliu. Sölutönkunum fjölg-
ar, umsetningin vex. Og svo öll
veitingaþjónustan og skemmtiiðn-
aðurinn sem þrífst á þessum
grundvelli. Það er enginn vafi, að
það þarf að steikja nokkra kjúkl-
inga ofan í bílstjórana.
Selárdalur er rétti staðurinn
handa þér. Hann er nú í eyði og
niðurníðslu en hann er gamalt höf
uðból. Þar hafa margir merkis-
prestar setið, — staðurinn marg-
vígður, þó að hann sé náttúrlega
ekki jafnhelgur og Hólastaður.
En það er nú gott fyrri.
Menn bera takmarkaða virðingu
fyrir lærdómsgráðum og vísinda-
fræðum. Eg hef meira að segja
heyrt menn fleygja því, að rit þín
um skynvæðinguna væru bara
skemmtiiðnaður. En menn beygja
sig fyrir staðreyndum. Svo vitum
við það báðir, að þú ert heldur
meira en meðalmaður, svo ég veit
að þá getur gert betur en ætlazt er
til af meðalmanni.
Komdu í Selárdal að sýna skyn-
væddan fjárbúskap. Það verður
alltaf hægt að fá einhverja til að
þýða dönsk kjúklingafræði, þó að
þú sért ekki bundinn við það, —
en svo gætirðu það kannski þegar
á milli verður.
Með kærri kveðju.
Halldór Kristjánsson.
HAVÐ ER —
Framhald af 9 sfðu
fengju einhvern stundlegan
frið.
En fyrir sama,kemur. Ljótt
er framferðið og árangurslítið.
Þá er og lítil hestamennska í
því fólgin, sem algengara er et
tamningur með beizlum, en það
eru básstöður hesta inni í skíta-
lykt og þvagstækju, þar ser
þeir eru látnir stirðna upp
hreyfingarlausir, spikgrónir o1
gorfullir um langan tíma á milli
þess, sem þeim er þeytt áfram
á undanlátslausum töltflæmingi
eða einhverri gangleysu.
Skepnuhald í borg eða hvar
annars staðar, sem starfsgrunn
og tilefni veru þeirra skortir
er höfuðvandi, ef ekki á að
verða úr skepnuniðsía. Katta-
fjöldi og kattalíðan Reykjavík-
ur er eitt sýnishornið og næsta
ófagurt, hundahaldið annað og
öðruvísi, en ekki betra.
Tékkneski píanóleikarinn
Stanislav Knor hélt tónleika á
vegum Tónlistarfélagsins í
Austurbæjarbíói þ. 3. marz s.l.
Listamaðurinn, sem er ung-
ur að árum, hefir tekið þátt í
fjölda samkeppna í píanóleik
víðs vegar í Evrópu, og upp-
skorið margföld verðlaun á
þeim vettvangi. Leikur hans er
yfirleitt fínlegur og áferðar-
fallegur, en þó traustur, og
ræður hann yfir mikilli mýkt,
sérlega þó í „Iegalo“-spili,
en í sterku og þróttmiklu
„forte“ skorti aftur nokkuð á
dýpt.
Skepnur, sem eiga að vera
mönnum til skemmtunar, þurfa
að hafa yfirburðamenn að um-
hyggju, nærgætni og viti, fyrir
húsbændur, ef þær eiga ekki að
verða bæði sjálfum sér til kval-
ar og öðrum raunar eða háð-
ungar.
Allra sárast er þó hlutskipti
tauganæmra, örlyndra og vit-
urra fjörhrossa, sem engan hlut
þrá eins og hreyfingu, en eru
fjötraðir á bás mánuðum saman
og ofboði stundum, ef hreyfðir
eru og hafa óvana klaufa metn
aðargjarna en ástúðarvana og
stundum draugfulla fyrir for-
sjón.
Og aftur að lokum! Hvað er
svo hestamennska? Hesta-
mennska er í fáum orðum sagt
og sem skyndiúrlausn, hæfileik
inn til að þykja vænt um hest
og til að fórna sér fyrir hann,
viljinn og getan til að kenna
honum að gjalda ástúð með
annarri eins eða betri, og að
vinna fyrir sér og viðkomu teg-
undar sinnar.
Sigurður Jónsson
frá Brún.
ANKERVINDINGAR
RAFVELAVIÐGERÐIR
MOTORVINDINGAR
FRIÐGEIR GUÐMUNDSSON • ÁRMÚU 5
RAFVÉLAVERKS TÆ Ð I • SÍMI 21877
RECO
b I aÖ a r ljáinn á ný
Með þessu tæki er hægt
að endumýja ljáinn á
fullkomnasta hátt, án
þess að eiga á hættu að
skemma bakkann.
Hnoðin verða föst, þar
sem þeim er þrýst sér-
staklega til þess að fylla
upp sem mest af slitinu
í Ijábakkanum,
Upplýsingar hjá kaupfélögunum um land allt og hjá
Sambandi ísl. samvinnufélaga
Véladeild
13