Tíminn - 23.07.1964, Blaðsíða 9

Tíminn - 23.07.1964, Blaðsíða 9
Náttúrugripasafn Eyjabúa var opnað sunnudaginn 12. júlí s.l. Það geymiir m.a. fyrsta og eina fiskasafmið á íslandi með 60—70 fiskategundum, sumum mjög sjaldgæfum og jafnvel tveimur einsdæmum. Þar er fjöl þætt skeijasafn með 70—80 teg undum skelja, kuðungasafn, safn steingerfinga og vísir að fuglasafni. Og í haust verður að líkindum opnað í sömu húsa- kynnum byggðasafn Eyjabúa, sem safnað hefur verið til í 30 ár. Og maðurinn, sem á heiður- inn af þessu öllu saman og raun ar ýmsu fleiru, er Þorsteinn Þ. Víglurrdsson, fyirrv. skólastjóri, núverandi sparisjóðsstjóri, orða bókarhöfundur, safnvörður o.fl. — Þetta er náttúrugripasafn Eyjabúa, ítrekaði Þorsteinn hvað eftir annað í viðtali við Tímann. Nú er það komið upp, en eins og þeir kannski muna sem lásu viðtal Tímans við mig í október i fyrra, þá var ég í hálfgerðu húsnæðishraki þá. Nú hef ég ferígið húsnæði und ir söfnin á þriðju hæð spari- sjóðsbyggingarinnar við Báru götu, þar sem menn geta komið Rætt vilS Þorstein Víglundsson um náttúrugripasafn Eviabúa, sem var oiMtall simnudag- inn 12. júlí s. I. og skoðað þetta allt saman kl 2—4 á sunnudögum og á öðrum tímum eftir samkomulagi, ef um ferðafólk er að ræða. — Þegar við töluðum saman sem ég lagði ekki eins mikla á- herzlu á að fá strax. — Er ekki mikið verk að safna þessu, setja það upp og loks sýna það? _ . . .... — Það er bæði mikið og í fyrra, Þorstexnn, ;,_um ká^ííigedýri' verk.viBvjer uppsettur fisk merka fis.kas|fn þa taldirðu ur tostaif um i500 krónur.. Jón upp otal f^rðuleg nofn a fikk-,Ghgmundsson,>• ikennari' við . um, sem þú hafðir safnað, eins og lúsífer, kólguflekkur, hafáll, gljáháfur, steinsuga, litla- bromsa, silfurbrami, brandháf- ur, flatnefur, trönusíli, þykkva- lúra, skrápflúra, öfugkjafta, skötuselur, urrari, blágóma, blá langa, blákjafta, geirnefur, geir nyt, sandhverfa, lýr, svartháf- ur og guð má vita hvað Hef- urðu bætt miklu við af sjald- gæfum fiskum? — Nei, ekki er það nú. Eg var búinn að safna ansi miklu af sjaldgæfum tegundum í fyrra haust, eins og þú taldir upp núna, og ég lagði allt kapp á að láta setja sjaldgæfari fisk ana fyrst upp. Af þeim fiskum eru tvær tegundir, kólguflekk ur og silfurbrami, sem aðeins er til eitt eintak af hér á landi Gljáháfurinn minn er annar þeirra tegundar, sem veiðzt hef- ur hér við land. Og eftir þvi sem Bjarni Sæmundsson segir er lúsífer hvergi til í heiminum nema hér við Eyjar, og hann veiðist ekki nema á 30—40 ára fresti. Það veiddust þrjú ein- tök af honum hér við Eyjar eitt ár:;, og ég fékk þau öll. Þetta dýrmæta fiskasafn hefði ekki orðið til, ef sjómennirnir væru ekki svona duglegir að safna handa mér. Þeir færa mér alla sérkennilega fiska. sem þeir draga — Eitthvað hefur þó bætzt safnið, er það ekki? - Jú, mikil ósköp. Það er búið að setja upp 60—70 fiska en nú j haust verða settar upp margar tegundir í viðbót, Það eru einkum algengari fiskar Laugarnesskólann, hefur sett fiskana upp af mikilli list, sem engum er lagið nema honum Listina lærði hann í Svíþjóð. Roðið er garfað, fiskurinn steyptur í gips og klæddur í roð ið, og það er svo málað í eðli legum litum. Jón kemur til mín aftur í næsta mánuði og setur upp allmarga fiska. — Og hver borgar brúsann? — Eyjabúar. Þetta er líka þeirra safn. Án hjálpar almenn ings hefði þetta ekki verið kleift. En það vaknaði strax áhugi, þegar það spurðist, að ég væri farinn að safna fiskum, og mér hefur safnazt geysimik ið fé, án þess að hafa þurft mik ið fyrir þeim þætti málsins að hafa. Hérna um daginn tóku til dæmis fimm stúlkur sig til og söfnuðu á nokkrum dögum 30 þúsund kr meðal bæjarbúa og stungu þessu í hönd mína. — Vantar þig ekki dálítið enn af fiskum? — Jú, og ég væri þakklátur, ef menn vildu senda mér fiska. einkum þá sjaldgæfari — En þú safnar fleiru en fiskum. — Já, hér í Náttúrugripa- safni Eyjabúa er fölþætt og gott skeljasafn, mestmegnis úr fjörunni hér í eyjunum. Skelja safnið telur 70—80 tegundir. Svo er ég með safn kuðunga af miðunum í kringum Eyjar. Einnig er hér dálítið safn stein gerfinga. Og loks er kominn vísir að fuglasafni, því að menn hafa sent m.ér uppstoppaða fugla, eftir að þeir heyrðu um undirbúning minn að náttúru gripasafni. — Þú ert auðheyrilega marg faldur í roðinu, Þorsteinn. Þú hefur verið skólastjóri, spari- sjóðsstjóri og safnari orða, fiska, fugla, skelja, kuðunga, steingerfinga og byggðasafns- muna. Hvenær ætlarðu að opna byggðasafnið? — Vonandi í haust. Eg er bú inn að safna í byggðasafn í 30 ár, svo að það er mál til komið að fara að sýna munina. Já, skólastjóri, því hætti ég fyrir ári, þetta var orðið svo mikið starf við safnið. — Og fyrir nokkrum vi'kum Framnaio « 13 siðu Þorsteinn Víglundsson — og nokkrir fiskar í safninu. T I M I N N, fimmtudagur 23. jóli 1964. 9

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.