Tíminn - 17.09.1964, Qupperneq 9

•~l

Frú Guðlaug Narfadóttir fór til Bandaríkjanna í sumar til að heimsækja skyid- ♦ fólk sitt, sem er búsett vestur við Kyrrahaf. Frú Guðlaug hefur skrifað grein tyrir * Tímann um þetta ferðalag og birtist fyrri hluti þess á sunnudag, en niðurlag grein- arinnar fer hér á eftir. í ferðinni hitti hún marga Vestur-íslendinga, sem báðu allir fyrir kveðjur hingað heim.
þangað voru aðeins 30 mílur
frá dýragarðinum, svo það varð
úr að við skruppum þangað.
Ég var búin að heyra sitt hvað
um hvernig værí að fara þang
að. Fólk var varað við að fara
á bílum sínum yfir landamær-
in. Landamæraverðrnir voru
sagðir harðir í horn að taka,
enda þurfa þeir þess. Það er
sagt að mikið eiturlyfjasmygl
sé þarna, og alls konar lýður
samankoiminn: Við komumst
samt klakklaust yfir, en það
voru míkil umskipti. Þarna óku
menn án þess að virða nokkrar
umferðarreglur, enda voru all
ir bílar meira og minna brengl
aðir. Þarna var urmull af
mönnum með alls konar varn
ng sem eltu bílana til að selja
þeim eitthvað. Þarna var auð
sjáanlega mikið af ferðamönn
um, og þó göturnar séu bæði
þröngar og slæmar, fóru menn
eins og bílarnir komust. Ég
tók eftir hvað mlkið var af
smádrengjum sem voru að
þvælast innan um ferðamanna
hópana, mér var sagt að þetta
væru hættulegustu vasaþjófarn
r, þeir vissu engan mun á réttu
og röngu, enda flestir þeirra
heimilislausir. Ég var fegin
að komast klakklaust aftur til
baka, en sonur minn sagði mér
að ég mættí ekki dæma Mexíkó
eftir þessum bæ, þetta væri
það lakasta.
Leifs Eiríkssonar félagið.
Þetta félag sanianstendur af
áttahagafélögum Norðurlanda.
íslendingafélaginu átthagafélög
um Norðmanna, Svía, Dana og
Finna. Félagið hélt fund 6.
júlí í Hollywood í matsal starfs
fólks sparisjóðs sem átti þama
gríðarstórt hús. Mér var sagt
að bankar og mörg stórfyrir-
tæki hefðu góða fundarsali sem
þau lánuðu félögum endur-
gjaldslaust tíl fundarhalda. Er
þetta einn þáttur í því að afla
fyrirtækjunum vinsælda og
viðskiptamanna. Mér var boðið
á þennan fund. Forseti var
Hansen dómari, norrænnrar
ættar, en á undan honum Jó-
hannes S. Newton. Aðalefni
fundarins var að fá Leif
Eiríksson viðurkenndan sem
landnámsmann hjá Bandaríkja
þingí og helga honum 9.
okt. Frægur menntamaður, pró
fessor var á fundinum. Sagði
hann frá því að hann hefði far
ið til Washington og talað við
ýmsa ráðamenn þar, og var
vongóður um árangurinn. En
eing og kunnugt er hefur Banda
ríkjaþing samþykkt frumvarp
ið og lögfest að 9. okt. sé helg
aður Leifi Eíríkssyni.
íslendingafélagið hélt að
þessu sinni 17. júní hátíðina
þann 5. júní, en þá var Thor
Thors á ferð í Los Angeles.
Félagið gefur út blað og eru
þau Skúli Bjarnason og Guð-
ný Thorwaldsson ritstjórar
þess. Guðný var mörg ár for-
maður félagsins. Hún er fædd
og uppalin í Kanada, en er
mikill íslendingur, hún kom
heim í fyrra. Það var verið
að undirbúa fegurðarsamkeppn
ina og ætlaði félagið að halda
keppandanum frá íslandi sam
sæti. Frú Ólöf Svanson sem
bæði er í dómnefnd og tekur
á móti íslenzka keppandanum,
hafði mikið ’að gera við undir
búning keppninnar. Ég heyrði
bæði á henn og fleiri löndum
að þeir töldu að við værum
tómlát og gerðum okkur ekki
grein fyrir hvað mikil land-
kynning fegurðarsamkeppnin
væri. Eg er ein af þeim. Ég
hef alltaf litið á þessa keppni
eins og búfjársýningarnar í
sveitunum, þar sem fallegasta
kýrin, hesturinn eða hrúturinn
fá verðlaun. Eigandinn fær svo
skjal sem hann hengir upp á
vegg, og er stundum talsvert
drjúgur af. En ég verð að
játa að ég varð vör við að
menn vissu þetta eitt um Is-
land. Ég kom í kínverska
minjagripaverzlun ásamt syni
mínum, við töluðum saman
á íslenzku, stúlkan í búðinni
vildi vita hvaða mál þetta væri.
Þegar henni var sagt að þetta
væri íslenzka sagði hún, já
fegurðardrottningin í fyrra
var þaðan, er það ekki ein-
hvers staðar milli Noregs og
Grænlands? Sjálf var hún frá
Hong Kong. Gunnar Matthías-
son Jochumsonar og kona hans
Guðný eru hrókar alls fagnað-
ar hvar sem maður hittir þau.
Gunnar var nýbúinn að syngja
þjóðsönginn og lesa kvæði eftir
föður sinn inn á segulband sem
átti að fara hingað heim. Mér
var sagt að um 500 íslendingar
væru í Los Angeles og grennd.
Margar stúlkur sem giftust
þangað á stríðsárunum eiga
ágæt heimili og þykja góðar
húsmæður, og eru okkur til
sóma og vegnar vel. Þetta
gladdi mig innilega. Ég var boð
in á heimili nokkurra þeirra
og sannfærðist um að þetta
var rétt.
Skemmtilegur siður.
Þegar kona gengur með
barn, eða jafnvel eftir að það
er fætt, er henni haldin veizla,
og færðar sængurgjafir. Eg
komst í eina slíka veizlu. Hún
var haldin heima hjá Ragnari
Þórarinssyni verkfræðing,
hann á enska konu, með henni
var Sigga, kona Braga Frey-
móðssonar. Þarna komu marg
ar íslenzkar konur með góðar
gjafir handa tveggja mánaða
gömlum afkomanda Jónasar
heitins frá Hróasdal í Hegra-
nesi, en móðirin er Margrét ,
Guðmundsdóttir, systurdóttir
Jónasar Jósteinssonar kennara.
íslenzku konurnar hafa sauma
klúbb. Þær koma saman heima
hjá hvor annarri. Ég kom á
einn saumafund þar og voru
þar 20 konur, þeim þykir gam
an hittast og spjalla saman
sem von er. Ég var boðin heim
á mörg heimili og naut mikill
ar gestrisni hjá löndum mín-
um.
Ég bið að heilsa heim.
Allir íslendingarnir, sem ég
hitti kvöddu mig með þessum
orðum. Þessi kveðja segir hug
þeirra til lands og þjóðar. Hér
eiga þeir heima hvert sem ör-
lögin bera þá.
Á leiðinni heim gisti ég 2
nætur í New Jersey hjá vin-
konu minni þar. Þar voru þá
óeirðir og var fólk varað við
að vera mikið á ferli. Ég tal
aði þar við nokkrar íslenzkar
konur sem ég þekkti, og létu
þær vel af sér. Á leiðinni út á
flugvöll kom ég við hjá einní
þeirra. Einn flugmannanna
hafði orð á því, þegar hann
sá 4 íslendinga í vélinni að
þetta væri óvanalegt, oftast
væru engir landar, bara út-
lendingar.
Þegar við lentum á Keflavík
urflugvelli klukkan 7 að
morgni þess 5. ágústs í kalsa-
veðri, og ég steig aftur í ís-
lenzka grund, voru mér efst í
huga orð skáldsins: Hér elska
ég flest, hér uni ég bezt, við
land og fólk og feðra tungu.
legt sjúkraflug", en áður komn-
ar út í Noregi: Falinn fjár
sjóður, Týnda flugvélin, Flug
ferðin til Englands, Leitar
flugið og Undraflugvélin.“
— Hvað hefurðu skrifað
margar unglingabækur?
„Þær eru víst orðnar at.ián
og tvær væntanlegar í haust.“
— Verða þær framhald af
fyrri bókum?
„Önnur er framhald at „Óia
og Magga í ræningjahöndurr “
en hin nefnist: „Víkingaferð
til Surtseyjar11 Tildrögin að
því að ég fór að skrifa hana
var að ég kom heinv með Gull
fossi frá Kaupmannahöfn
fyrravetur og siglt var sring-
um Surtsey gjósandi. Sú sýn
orkaði svo sterkt á mig, að ég
settist við að skrifa þessa bók.
þegar ég kom heim “
— Og oækur þínar eru mik-
ið eftirsóttar?
„Árnabækurnar náðu strax
miklum vinsældum eftir að
þær fóru að koma út Og það
er af sem áður var um að fá
útgefendur. Ég gekk með hand
ritið að fyrstu Árnabókinni
milli þriggja útgefenda hér
Reykjavík, og þeim þótti ekk'
árennilegra að gefa hana úl
en svo, að þeir treystust ekki
til þess. Þá sneri ég mér til
Bókaforlags Odds Björnssonai
á Akureyri, sem síðan hefur
gefið út bækur mínar Sam
vinnan við þá útgáfu hefur ver
ið ánægjuleg, og er ég mjög
þakklátur t'orstjórum útgáfunn
ar fyrir það, hve þeir hafa
gert bækur minar vel úr garði
jafnan myndskreytt þær, og
gerði Oddur Björnsson fyrst
teikningar í bækumar, en
semni árin Halldór Pétursson
listmálari.“
Fjöldi afbragðs góðra Ijósmynda skreyta bókina .,Börn paa Island,
þessi er ein þeirra — og auðvitað eru þetta unglr íslendingar í
réttunum.
FB-Reykjavík, 16. september.
Sumarstarfsnefnd Langholts-
safnaðar hefur ákveðið að efna til
námskeiðs í umferðarreglum og
hjólreiðum, sem eingöngu verður
ætlað börnum á aldrinum 10 til
12 ára, og mun námskeiðið verða
næsta laugardag kl. 14 við Voga-
skóla.
Nefndin efndi til sams konar
námskeiðs í umferðarkennslu í
vor, og skiptu þátttakendur hundr
uðum. Hefur nefndin nú ákveðið
að efna til annars námskeið^ áður
en aðalumferðin í skólana hefst
og hættur aukast með haustinu.
Kennarar og nemendur koma
saman til námskeiðsins við Voga-
skólann, en aðalleiðbeinandi verð-
ur nú eins og áður Sigurður E.
Ágústsson lagregluþjónn. Slysa-
varnafélagið annast ýmsan kostn-
að en framkvæmdir og skipulagn-
ing er á vegum Sumarnefndar
kirkjunnar. Formaður nefndarinn-
ar er Kristján Erlendsson.
í sumar hefur nefndin gengizt
fyrir skemmtiferðum fyrst með
æskulýðsfélaginu og síðan með
eldra fólk, svo og berjaferð fyrir
börn, og síðast var efnt til Þórs-
merkurferðar með almennri þátt-
töku.
T í M I N N , fimmtudaginn 17. september 1964 —
ð