Alþýðublaðið - 10.05.1957, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 10.05.1957, Blaðsíða 5
Fösíudagur 10. maí 1957 5 * ^ rtúgal frá , Spai auk S&i HAWAIIEYJAR eru eyja- klass í Kyrrahafi um 4000 km. suftvestur af Káliforníu. átta síórar og 12 iitiar. Þær eru grónar grózkumiklum hitabelt- isgróðri, með fc-grurn Iundum og páímatrjám við rætur gos- myndaðra fjalla, en við strönd- ína brotxiar út'nafsaldan á löng- txm röSum kóralrif ja. Með sanni má segja, að þær séu skapaðar fyrir ferðamenn og til að vera Ixvíldar- og hressingarstaður „ , , , „ . Úr þessu fialiaskarði er víð og föeur útsvn yfir landið. Skarðið fra anxstri hrnna daglegu starfa, | heitir Nuuanu Pali. 0, slikir útsýnisstaðir eru margir á Hawaii. enda nota ser um 50 pus. Ame-; rikumerm hað á ári. ! milljón tonna, Sykurframleiðsl-; hefur haldizt í hendur með Að flatarmáii eru -eyjarnar Hawaii varð bandarískt lands ixm 6500 fermílur, en ibúarnir eru um hálf rnílljón talsins. 1900, og íbúarnir, sem margir eru aðfluttir frá Japan, Kína, Filippseyjum, Spáni og Portú- gal, hafa síðan verið amerískir ríkisborgarar. Álitið er. að frum byggjar eyjanna, Polynesar, hafi búið á eyjunum í 1200 ár, áður en brezki landkönnuður- inn James Cook, kom fyrst auga á hin eldbrunnu fjöll henn ar 1778, er hann leitaði norð- ur\'esturleiðar milli Kyrrahafs og Atlantshafs. Fyrstu Ameríkumennirnir komu til eyjanna í byrjun 19. aldar. Þeir voru hvalveiðimenn, sem oft voru úti á hafi meira en þrjú ár, án þess að koma til heimahafnar. Bárust frá þeim sögur um Polynesanna, dansa þeirra og lifnaðarhætti yfirleitt. Þær vöktu athygli víðs vegar um Ameríku. Var þá ákveðið að hefja trúboð á eyjunum og fyrstu trúboðarnir komu þang- að eftir 1820 til að kristna Poly- nesa og kenna þeim að lesa og skrifa. an tók að aukast fyrir alvöru á árum borgararstyrjaldarinn- ar. 1861—1865, er sykurinn- flutningur frá Vestur-Indíum var stöðvuð. Með viðskipta- samningi við Bandaríkin 1876 fékk Hawaii leyfi til að selja óhreinsaðan sykur til Banda- ríkjanna, án þess að greiða inn- flutningsgjald, og þar með var markaðurinn tfýggður. Jukust þá stórlega sykurekrurnar,' og nú er 73% af ræktuðu landi sykurekrur. Næst veigamesta útflutnings- atvinnugreinin er ananasrækt, Þar eru góð skilyrði fyrir slíka ræktun, þar sem er nokkuð hátt yfir sjó. Á hverju ári eru fluttir 18 milljón kassar af an- anas, en það er 90% af allri neyzlu ananas í heiminum. Ferðamannastraumurinn er þriðja veigamesta atvinnugrein in á eyjunum. Ferðamennirnir eru aðallega Ameríkumenn, sem eyða orlofi sínu á sólskins- eyjunum. Þar eyða þeir tímun- um ýmist við ströndina eða uppi í fjöllunum. Eldfjöllin draga að sér ferðamenn, og | svo hagar til að hægt er að I komast upp á barmin á gíg ein- WIELAND og ‘Wolígang lætur nú af störfum. í hans Wagner, sonarsynir hins mikla ! stað kemur Rudolf Schwarz, þýzka tónjöfurs, sem undanfar sem um mö.g undanfarin ár in ár hafa stjórnað hátíðaleik- j hefur verið hljómsveitarstjóri unum í Boyreuth, hafa tekið; í Birmingham. Hann starfaði upp þá nýbreytni, sem kunnugt ‘ áður fyrr við óperuhúsin í er, að hafa leiksviðið því sem ] Dessau og Karlsruhe. næst autt, en Wagnersóperur j , SYKURREYR OG j um og horfa í sjóðandi og bull- ANANAS. j andi hraunleðjuna. Áríð 1835 var Hawaii tengd j Honolulu er höfuðborg- eyj- sterkari böndum við Bandarík-! anna og merkasta hafnarborg- Þá komu þangað amerískir | in„ Hún er nýtízkuborg,. sem ekki er frábrugðin öðrum merk- um höfuðborgum í heiminum. xn kaupmenn og tóku á leigu 100 ekrur af góðu landi og hófu að rækta sykurreyr. Fyrsta upp- skeran var um 20 tonn, 1886 var hún orðin 100 þús. tonn, og riú er ársuppskeran meira en efnahagsþróuninni. Fyrstu rit- uðu lögin eru frá 1827, og 1862 var mynduð stjórn undir valdi innlends konungs. Þá var sam- þykkt stjórnarskrá. Þingið skyldi vera í tveimur deildum og kaus þjóðin neðri deildina, en konungur hafði neitunar- vald. Konungstóllinn var lagð- ur niður 1887 og 1894 var stofn- að lýðveldi. Amerískur kaup- Fi’amhald á 8. síðu. hafa hingað til krafizt hins full komnasta leiksviðsútbúnaðar, sem völ er á. Með stórkostleg- um Ijósaútbúnaði ná þeir hins vegar sterkum áhrifum, og þyk ir mörgum sem hin mikilfenga tónlist Wagners njóti sín ekki síður í hinu nýja umhverfi. Þetta hefur þó, eins og flest ný- breytni, vakið rniklar deilur meðal Wagnersaðdáenda. Þess- ar deilur voru þó að mestu þagnaðar, en þá kom Wieland íram með nýja sviðsetningu á „Ivleistarasöngvurunum frá Ntirnberg“. sem „hvorki minnti á Meistarasöngvara né Núrn- berg“, eins og einn gagnrjmandi komst að orði, og lifnuðu þá deilurnar á ný. En hvað um það, þá heíur Wieland tekizt að endurvekja hátiðaleikana til nýs lífs. Hvert einasta sæti er. skipað allan tírnann, sem há- tíðin stendur, og ekkert flutt nema Wagnersóperur. Sir Malcolm Sargent, sem í mörg ár hefur stjórnað sinfón- íuhljómsveit brezka útvarpsins, Shostakowitsch vinnur nú að 11. sinfóníu sinni, en hún á að lýsa atburðum' úr byltingunni 1905. Carl Orff, sem er í fremstu röð jxýzkra tónskálda, þeirra ei* nú eru iipþi, hefur samið fjöl- margar óþerur, kór- og hljóm- sveitarverk, auk þess sem hann er brauí£jðjandi í tónlistar- skólastefnu þeirri, sem við hann er kennd og kölluð er „Orffs Schuhverk“. Hann er fvamúr- skarandi Vel menntaður maður, og hafa hiú klassísku verk Róm verja og,s(5rikkja orðið honum ein mestat hvöt til skóldskapar í tónmri., Meðal þekktra verka lians niá' riofna Carmina Bur- ana, Cár’mina Catulli, Anti- gonae, Orpbeus, Bie Kluge og Trionfo tli Afrodxte. — Sto- kowski . lét svo um mælt, er hann hatði stjórnað Carmina Burana: Fátt hefur liaft fneiri áhrif á mig í lifi mínu en það að stjórþaiCarmina Burana, því ég heldý að þetta verk marki Framhald á 8. síðu. Menntamálaráðherra Gylfi Þ. Gíslason talar við Helen Keller. Túlkur herinar, frú Thompson, stafar orðin í lófa hennar. Til vinsíri er ráðherrafrúinr ÞROUN STJÓRNMÁLANNA. Stjórnmálaþróunin á Hawaii Blómarósir dansa hula-dansa fyrir erlenda fcrðamenn MENNTAMÁLARÁÐHEKRA. i Gylfi Þ. Gíslason. og kona hans efndu til hádegisverðarboðs til heiðurs Helen Keller í fyrra- dag. Sátu það m. a. ýmsir, sem vinna í þágu blindra xnanná, heyrnar- og mállausra. Þegar ráðherra hafði boðið H. Keller velkomna til íslands og. þakkað henni þá örvun, sem líf hennar og starf væri þeim, sem hlotið hefðu það þunga hlutskipti, er blindir, heyrnar- og mállausir búa við, flutti Hel- en Keller ávarp, sem fer hér á eftir eins og Helgi Tryggvason kennari hraði-itaði það: „Ég. þakka innilega fyrir það, hvernig ég finn að ég er hjart- anlega • yelkomin. tii íslands. Það virðíst undravert, að ég skuli koma alla leið til íslands .á . væ’ngjum yindaima og. að finna slíka hlýju í loíti eins og er í Reykjavík. Mér var sagt, áðr. en ég fór frá New York, að nú væri ég að leggja af stað til heimskautasvæðisins. Þetta farðalag mitt er ekki aðeins nýtt tækifæri til þess að hjftairiýja og. ötula starfsmenn, ssm hjálpó þeirn, sem eiga við vöntun heyrnar eða sjónar að stríða. Það er einnig svo á- nægjulegt að kýnnast vilja yð- ar og viðleitni til þess að auðga líf þeirra. Það gleður mig að kynnast því, að þetta er eitt af hinum miklu áhugamálum fóiksins hér, áð mennta börnin,, sem eru annaðhvort blind eða heyrnarlaus, svo að þau verði í framtíðinni hæf til að inna af hendi þjóriustu í lífinu. Þeir, sem rnisst hafa heyrn og sjón, þarfnast þess svo mjög, að þeim sé komið af.tur á. réttan kjöl. Og eins og yður er ljóst, er meirfhluti hinna blindu og heyrnardauíu. við sæmilega heilsu og hefur likamlegt þrek til einhverra starfa. Báðir þess- ir hópar þrá að mega fást við nvtsöm s’! or£. En of oft hefur þeim verið varnað þessara lífs- j nauðsynlegu mannréttinda. ! Mér hlýnaði um hjartarætur í gær, þégar ég fræddist um i það, að íslenzka þjóðin er sönn lýðræðisþjóð. Eitt af hinum miklu hlUtVerkum slíkrar lýð- rseðisþjó.ðar er það að tryggja sérhverjum ' manni möguleika til arðsamra starfa og félagslegs öryggis og trausts á eigin ‘mátt. Vissulega viljið þér, sem eigið þetta ómetanlega hnoss frelsis- ins, einnig' láta þá blindu og heyinarááufu, sem einhverja krafta haí'a, njóta þeirra þorg- aralegu réttinda að taka þátt með yður í skyldum og ábyrgð. Kæru vinir. Ég bið yðuiýeinn ig' að halclá hátt slíkum réijind- um hinna heyrnardauíu og. hinna blindu, sem eru á stprfs- aldri, og leiða" þá á þá gqtu,: þar sem fætur þeirra hrasa ek-ki, og bejna þsím örugglega inn á bræ : :ris nytsama lífs, bæði kör'. - , v.onum, sem hæfandi er sóx" h*s manndómi.“

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.