Vísir - 24.12.1936, Blaðsíða 17

VÍSIR
17
Qiu&appe. QUtiosa.:
Einkennilegur
leiðsögumaður.
Eitt sinn haf'ði eg mjög ein-
kennilegan leiðsögumann. Hann
var svo eirðarlaus og ræðinn, og
í öllu gerólikur mönnum sinnar
stéttar er eg hafði áður kynst,
að fyrri helming leiðarinnar var
eg að reyna að láta mér detta
eitthvað í liug, sem eg gæti bor-
ið við til þess að snúa aftur, en
síðari helming leiðarinnar ásak-
aði eg sjálfan mig fyrir að hafa
litið hann skölckum augum.
En alt, — hvernig hann kom
Ungur cello-snillingur
af íslenskuin œtíuni.
Litli drengurinn, sem mynd-
in er af heitir Erling Blöndal
Bengtson, og leikur hann svo
afburða vel á Cello, þótt liann
sé aðeins fjögurra og hálfs árs
að aldri, að Kaupmannahafnar-
blöðin kalla liann „undraharn“.
Lék Erling litli í fyrsta sinni
opinberlega fyrir nokkuru á
iskemtikvöldi, sem Havnehöj
Börneliave á Vesturbrú í Kaup-
mannahöfn sá um, og voru
menn stórhrifnir af list litla
drengsins. Ilann er ekki enn bú-
inn að læra að lesa og skrifa,
en hann getur leikið á cello eft-
ir nótum, svo að menn eins og
Fini Henriques hafa dáðst að.
Erling litli er sonur Bengts-
sons liljómsveitarstjóra og konu
hans Sigríðar Nielsen, dóttur
hinna góðkunnu hjóna Nielsens
heitins verslunarstjóra á ísafirði
og konu hans Þórunnar.
fram, er hann var kyntur mér,
hegðan lians, hvernig hann liag-
aði orðum sinum, klæðnaður
lians, gangur, málhreimur,
Herkulesar-burðir hans — alt
þetta jók grunsemdir mínar í
hans garð.
Eg var staddur í Hclel del
Giomen i Breuil, í Val Tourn-
ance (Tournance-dalnum) og
hafði í huga að fara til Hotel
del Fiery í Val d’Ajaz, þar sem
eg hafði mælt mér mót með
nokkurum vinum mínum. Bein-
ustu leið þangað, yfir hæðina,
sem kend er við Cima Bianche,
hafði eg farið við önnur tæld-
færi, og þar sem þejta var að-
eins átta klukkustunda gangur
eða vel það, virtist mér það til-
vinnandi, að fara þriggja til
fjögurra klukkustunda lengri
leið, klífa Piccolo Cervino, sem
er einhver fegursti tindur Monta
Rosa — og fara af honum niður
í Val d’Ajaz. En þar sem eg
hafði talsverðan flutning með-
ferðis, þurfti eg múlasna undir
hann til Fiery um Ciama Bian-
ceh — og einnig leiðsögumann.
Svo var ástatt, að ógerlegt var
að fá leigðan múlasna og eini
leiðsögumaðurinn,sem hægt var
að fá, var Svisslendingur, frá
Zermatt, sem ekki mátti heyra
það nefnt, að bera þunga byrði.
Það leit sannast að segja svo
út, að eg yrði að liætta við leið-
angurinn, ekki aðeins að klífa
Piccolo Cervino, heldur einnig
að hitta vini mína.
í rökkrinu, kvöldið áður en
hrottför mín var ákveðin, stóð
eg i gistihúsdyrunum og horfði
eftirvæntingarfullum augum í
áttina til engjalandanna, sem
fara smáhækkandi upp undir
St. Teodulo, í von um, að eg
kæmi auga á einhvern leiðsögu-
eða burðarmann á heimleið, en
í þessum svifum kom gistihús-
stjórinn til mín og sagði mér,
að hann liefði útvegað mér leið-
sögumann.
„Hafið þér gert boð eftir
lionum ?“
„Hann er hérna!“ ,
s.Hve nær kom hann?“
„Rétt í þessu“.
*) Italskurhöf. (1847—1906).
áfe 414 i'14. á'C 4'4 i'JC Æ4. á'fe 414 44 414 414. 414. 414. 414 414 414 4)4 414 414 414 414 414 414 414 414.
4'4.
ife
414.
44
isár
414
jg| GLEÐILEG JÓL!
GLEÐILEG JÓL!
VERSLUNIN VÍSIR.
VÍSIR ÚTBÚ.
1. GLEÐILEG JÓL!
GLEÐILEG JÓL!
Raftækjavei'slunin Jón Sigurðsson.
lÍIIIIIMMilllÍilll
H GLEÐILEG JÓL!

GLEÐILEG JÓL!
Versl. Hamborg.